अवघे करूनि जयजयकार । Avaghe karuni jayjaykar

अवघे करूनि जयजयकार । हर्षें झाले सुखनिर्भर ।
म्हणती आतां वारंवार । भय संकोच न धरावा ॥१॥
तंव यशोदा म्हणे पूर्वीही ऐसें । गर्गाचार्यें कथिलें विन्यासें ।
राशिनक्षत्राचेनियां मिसे । उदंड भाषार्थ सांगितला ॥२॥
पुढें वधील कंसासुरा । सोडवील हा मातापितरां ।
मथुरेसी उग्रसेना नृपवरा । भद्रा सिंहासनी बैसवील ॥३॥
करील धर्माचें पाळण । सकळ पांडवाचें संरक्षण ।
भीमकीचेंही पाणिग्रहण । करील अरिवीरां मर्दुनी ॥४॥
वधूनियां भोमासुरा । सोळा सहस्त्र अंतःपुरा ।
प्राणूनियां हा एकसरा । पुत्रपौत्रीं नांदेल ॥५॥
कौरवां वधील पांडवाहातें । राज्यीं स्थापील हा धर्मातें ।
उतरुनी भूभारातें । अवनी उत्फुल्लित करील ॥६॥
गोकुळींचिया नगरनारी । रंजवील हा नानापरी ।
गोवळ गाईचा मनोहरी । क्रीडा करील हा कौतुकें ॥७॥
अतुर्बळिया नारायणु । यशोदे तुझा हा नंदनु ।
नाटकी कौसाल कान्हु । करील पवाडे अगणित ॥८॥
निळा म्हणे ते प्रसंगीं । स्मरलें अवघें यशोदेलागीं ।
मग नाना वस्तु पदार्थ चांगी । वरुनी सांडी श्रीकृष्णा ॥९॥