घेई तूं अनुभव कोणाचे ते कोण ।अंतकाळीं जाण पारखे होती ॥२॥
जवळी असतां धन कांही रुका । तेव्हा म्हणती सखा दादा भाई ॥३॥
हीनपणें म्हणती अभागी करंटा ।जन्मला फुकटा मारतां बरें ॥४॥
भानुदास म्हणे ऐसें हे जन । परी माझें जाण करिती वायां ॥५॥
Bhambavasi Ka re Maze Mhanasi | Kin he Konasi kama aale ॥1॥
Ghei tu anubhav konache te kon | Antkali jaan Paralhe hoti ॥2॥
Javali asataa Dhan kaahi rukaa| Tevha Mhanati sakhaa dada bhai ॥3॥
hinpane mhanati abhagi karanta | janmalaa fukata maarata bare ॥4॥
Bhanudas mhane aise he jan | Pari Maze jaan kariti vaayaa॥5॥
