ऐकोनी गजबजिली दैत्यसभा । Aikoni gajbajili satyabhama

ऐकोनी गजबजिली दैत्यसभा । धाकेंचि कंसही ठाकला उभा ।
तंव बीभत्स माभळभटाची शोभा । देखते झाले सकळही ॥१॥
नागवा उघडा आणि बोडका । जीवत्वपांगें बुडाली शंका ।
भोंवते देखतांही विषयालोकां । म्हणे धांवा धांवा सोडवा ॥२॥
पाटेंचि पुरविली माझी पाठी । लक्षानुलक्ष आले कोटी ।
उठा उठा पळारे शेवटीं । मारिले जाल व्यर्थची ॥३॥
दैत्य पाहाती चहूंकडे । शस्त्रपाणी वेधल हुडे ।
दुर्गा सांभाळिती चहूंकडे । म्हणती न दिसे विघ्न डोळियां ॥४॥
राजा म्हणे झांका त्यासी । पुसा काय अते वार्तेसी ।
मग नेसऊनियां वस्त्रासी । आणिला सभेसी पुसती ॥५॥
तो म्हणे राया बळिया बाळ । उजपला तो आमुचा काळ ।
विचित्र पाहतां त्याचा खेळ । लाविलीं पिढींची मज पाठीं ॥६॥
निळा म्हणे रूपाकृती । सुंदरपणाची ओतली मूर्ती ।
कोटी मदनाची अंगीं दीप्ती । न ढळती पातीं अवलोकितां ॥७॥