आपुला तो एक देव करुनि घ्यावा । तेणेंवीण जीवा सुख नव्हे ॥१॥
येर तीं माईकें दु:खाचीं जनिती । नाहीं आदि अंती अवसानीं ॥२॥
अविनाश करी आपुलिया ऎसें । लावीं मना पिसें गोविंदाचें ॥३॥
तुका म्हणॆ एका मरणॆंचि सरे । उत्तमचि उरे कीर्ति मागें ॥४॥
Apulato Ek dev karuni ghyava|Tene vina Jiva Sukh Novhe ॥१॥
Yer Ti Maike Dukhhachi Janiti | Nahi Aadi Anti Avasaani ॥2॥
Avinash Kari Aapuliya Aise | Laavi Mana Pise Govindache ॥3॥
Tukamhane Ek Maranechi Sare | Uttamachi Ure Kirti Maage॥4॥
