कां रे पुंड्या मातलासी

कां रे पुंड्या मातलासी । उभें केलें विठ्ठलासि ॥१॥
विस्त क्षीरसागरवासीं । आला उभा पंढरीसि ॥ध्रु.॥
भक्ती देखोनि निकट । देवें सोडिलें वैकुंठ ॥२॥
तुका म्हणे बळी । तूं चि एक भूमंडळीं ॥३॥

No comments:

Post a Comment

Note: Only a member of this blog may post a comment.

Labels

Followers