पैल तो गे काऊ कोकताहे

>पैल तो गे काऊ कोकताहे । शकुन गे माये सांगतसे ॥१॥ उडरे उडरे काऊ तुझे सोन्यानें मढीन पाऊ । पाहुणे पंढरीराऊ घरां कैं येती ॥२॥ दहिभाताची उंडी लावीन तुझ्या तोंडीं । जीवापढीये त्याची गोडी सांग वेगीं ॥३॥ दुधें भरुनी वाटी लावीन तुझे ओठीं । सत्य सांगें गोठी विठो येईल काई ॥४॥ आंबया डाहाळीं फ़ळें चुंबीं रसाळीं । आजिचे रे काळीं शकुन सांगें ॥५॥ ज्ञानदेव म्हणे जाणिजे ये खुणे । भेटती पंढरीराणे शकुन सांगे ॥६॥