संत एकनाथ सूची

1 ॐ कार स्वरुप सदगुरु असंग । अक्
2 ॐ कार हा वर्ण नामाचें पैं मूळ
3 ॐ कार हा वृक्ष विस्तारला । चतु
4 ॐ कार हें मुळ सर्वांचे जाणावें
5 ॐ कारा परतें निर्गुणा आरुतें ।
6 ॐ नमो सदगुरुनिर्गुणा । पार नाह
7 ॐ नमोजी शिवा । नमो तुज महादेव
8 ॐ नमोजी सदाशिवा । ब्रह्मादिकां
9 ॐकरस्वरुपा सदगुरु समर्था । अना
10 ॐकार सह मकार आदि अंत नाहीं जया
11 ॐनमो ज्ञानेश्वरा । करुणाकरा दय
12 अंकित अंकिला । देव भक्तांचा पै
13 अंकित अंकिला भक्तांचा कैवारी ।
14 अंकित भक्ताचा । नीच काम करी सा
15 अंकितपणें राहिला उभा । विठ्ठल
16 अंकिला देव संतद्वारीं । भिक्षा
17 अंगा लावुनियां राख । करी भलतें
18 अंगावरी आलिया घाव । अवघा देव न
19 अंगासी राख ढूंगासी लंगोटी । गो
20 अंगीं चंदनाची उटी । माथां शोभे
21 अंगीं जया पुर्ण शांती । वाचा र
22 अंगे येऊनियां रामें नवल पैं के
23 अंतरशुद्धीचें कारण । वाचे करा
24 अंतरीं भरला दृढ काम । वरीवरी द
25 अंतरीं विचार करितो श्रीहरी । स
26 अंतरीं शुद्ध नाहीं भाव । वरी म
27 अंतरींचा भाव दृढ धरी मना । सेव
28 अंबऋषिराया पडिले सायास । सोसी
29 अकळ अनुपम्य तुझी लीला । न कळे
30 अकळ तो खेळ नाकळे वेदांतीं । वा
31 अकार उकार मकार नामचि ठेविलें ।
32 अकार उकार मकार योगीयांची स्थित
33 अकार उकार मकारां वेगळां । परब्
34 अकार उकार मकारांपरता सर्वेश्वर
35 अकार तो अकारु मकार तो मकारु ।
36 अखंड वाचे नाम । तया न बाधी क्र
37 अखंड सदा ध्यान । पाडुरंगी लावा
38 अखंडित वाचे । विठ्ठल वदा साचें
39 अखंडित संतसंग । तेथें काय सुखा
40 अगम्य तुझा खेळ । ब्रह्मादिकां
41 अगम्य तुझा खेळ न कळे अकळ । ब्र
42 अगाध चरणाचें महिमान । वेदशास्त
43 अगाध चरणाचें महिमान वानितां वे
44 अगाध जीवनीं मत्स्य ते असती । न
45 अगाध तुझीं लीला आकळ कैसेनी कळे
46 अगाध भगवंतांची नामें । अगाध त्
47 अग्नीस आपदा बहुवस । रावणाचे अस
48 अचुक साधन कष्ट नाहीं कांहीं ।
49 अजानवृक्षांची पानें जाण । जो भ
50 अजीव शिव व्यापुनी राहिला वेगळा
51 अज्ञानीं विश्वासें साधून्सी वं
52 अट्टाहास शब्द करुनि कांता रडे
53 अडके कमळिणीं कोशीं । भ्रमरू जै
54 अणुरेणु पासोनि ब्रह्मांडी भरला
55 अणुरेनुपासोनी सब्राह्म भरला ।
56 अदृष्टी असेल जें जें वेळे । ते
57 अधर्में अदृष्टांचें चिन्ह । वि
58 अनंत नामाचा हा काला । पुराणें
59 अनंता जन्मीचें पुण्य बहुत । तै
60 अनतांचे अनंत गुण । अपार पार हे
61 अनन्य आवरी उदक निर्मळ । वासना
62 अनन्य शरण विठोबासी निघाले । ते
63 अनाथाचा नाथ दीनाचा दयाळ । म्हण
64 अनाथाचा नाथ पतीतपावन । हें नाम
65 अनादि सांवळा देखियेला डोळां ।
66 अनामिकादि चांडाळ । नामें सकळ त
67 अनुताप नाहीं ज्यासी । विवेक नु
68 अनुतापावांचुनी नाम न ये मुखा ।
69 अनुतापाविण । नोहे कदा ब्रह्मज्
70 अनुपम्य उदार नाम । अनुपम्य सका
71 अनुपम्य उपासना । अनुपम्य चरणी
72 अनुपम्य क्षेत्र अनुपम्य देव ।
73 अनुपम्य घनदाट । करिती बोभाट अन
74 अनुपम्य ज्ञान अनुपम्य मतें । अ
75 अनुपम्य नारीनर ते दैवाचे । अनु
76 अनुपम्य पुराणं सांगर्ती सर्वथा
77 अनुपम्य वाचे वदतां पंढरी । होत
78 अनुपम्य वास पंढरीस ज्याचा । धन
79 अनुपम्य सप्तपुर्‍याअ त्या असती
80 अनुपम्य सुख संताचिया पायीं । र
81 अनुभवें नाम गाताती गणिका । मोक
82 अनुभवें पंथें निरखिता देहभाव ।
83 अनुहत टिपरी घाई खेळ जाणें तो भ
84 अपाय उपाय न टाकी कीर्तन । सदा
85 अपार महिमा संतांचा । काय बोलुं
86 अबोलणें बोल कुंठीट पै जाहलें ।
87 अभक्त पातकी अपार । नामें पैल प
88 अभक्त सभक्त दोघांसी सारखा दिसे
89 अभक्ता दुर्जना यमदुत यातना । न
90 अभक्तां देव कंटाळती । परी सरते
91 अभागियां नावडे वैष्णवांचा संग
92 अभागी असोत चांडाळ । संतदरुशनें
93 अभागी ते पामर । भोगिती नरक अघो
94 अभागी तो जाण । न करी विठ्ठलस्म
95 अभाग्य न भजती भगवंतीं । त्यांस
96 अभाविक यासी न रुचे भजन । सदा प
97 अभाविकांचे कर्म । तया न कळे का
98 अभिनव गुरुनें दाखविलें । ओहं स
99 अभिनव सांगतां विस्मयो दाटला ।
100 अभिमान नका धरुं पोटीं । होय अर
101 अभिमानासाठीं । वेंचिती तपाचिया
102 अभेद भक्तांचें निजमंदिर । तें
103 अभेद भजनाचा हरीख । देव भक्ता ज
104 अभेदाचे उत्तम गुण । तेचि भक्ति
105 अभेदाच्या द्वारापाशीं । तीर्थे
106 अभेदावांचुन न कळे भक्तीचें महि
107 अभ्यासीं द्रष्ट आटला । अहं सोह
108 अमंगळाचा अमंगळ वाण । न ये वाचे
109 अमृत तें स्वर्गी निर्जर सेविती
110 अमृत विकूनि कांजी प्याला । तैस
111 अमृता उणें आणिता संतजन । नाम अ
112 अमृतासी रोग स्वर्गी जाहला पाही
113 अरे अरे मना । कांहीं करी विचार
114 अरे अरे मना । सत्य सत्य धरी ध्
115 अरे माझ्या मना । नित्य भजे नार
116 अर्जुनाचे रथीं श्रमला जगजेठी ।
117 अर्थ तो विवाद ज्ञान ते उपाधी ।
118 अर्थ नाहीं जयापाशीं । असत्य स्
119 अर्ध क्षण घडता संतांची संगती ।
120 अलंकार जाहलेपणें । जेवीं असे न
121 अलक्ष अगोचर म्हणती वृक्ष । तो
122 अलक्ष केली वावडी । लक्षाचा दोर
123 अल्प आयुष्य अल्प सर्व । अल्प व
124 अल्प आयुष्य नरदेहीं जाण । कांह
125 अल्प ते आयुष्य धन कलीं । मर्या
126 अवघा वायां संसार । अवघा सार वि
127 अवघा व्यापक दाविला । माझा संदे
128 अवघा सुखचा आनंद । अवघा विटेवर
129 अवघियांसे विश्रातीस्थान । एक व
130 अवघे अवघे ते देव । अवघे अवघे ए
131 अवघे जन्म उत्तम । वाचे स्मरा र
132 अवघे ते दैवाचे । विठ्ठल विठ्ठल
133 अवघे दैवतां नका पाहुं । आदरें
134 अवघे रंगलें रंगी । अवघे त्या प
135 अवघे रामराम वदा । नाहीं कळिकाळ
136 अवघे सुखाचे सांगाती । दुःख देख
137 अवघें आनंदाचें । क्षेत्रं विठ्
138 अवघें आयुष्य काळाधीन जाहलें ।
139 अवघें क्षेत्र पंढरी । अवघा आनं
140 अवघें देवा तुजसमान । मज नाहीं
141 अवघें परब्रह्मा क्षेत्र ।अवघें
142 अवघें या रे चला जाऊं । विठ्ठल
143 अवघें संतां एकमेळ । अवघा देव त
144 अवघें साधनें साधिलें । अवघें व
145 अवघेंचि त्रैलोक्य आनंदाचे आतां
146 अवघेंची सुख तयासी जोडलें । अवघ
147 अवघ्या लोकीं जाहलीं मात । नामे
148 अवघ्या संसाराचा कळस जाला । आमु
149 अवचट दैवयोगें नाम येत मुखा । त
150 अवचट मुखीं म्हणतां राम । सर्व
151 अवतरला श्रीराम परब्रह्मा पुतळा
152 अवतार शिवाचा । निवृत्ति साचा ज
153 अवरोध विरोध करितां हरिभक्ति ।
154 अवलोकितां चंद्रभागा । सकळ दोष
155 अवलोकितां रामराणा । धणी न पुरे
156 अविद्या निशींचा लोटला पहार । र
157 अविद्येचे भ्रांतपण । मिथ्या दा
158 अविनाश क्षेत्र पंढरी सर्वथा ।
159 अविनाश नाम स्वयंभ संचलें । तें
160 अविवेकें देखा नवल केलें । अभिम
161 अविश्वासा घरीं । विकल्प नांदे
162 अविश्वासापुढें । परमार्थ कायसे
163 अविश्वासी वाडेंकोडें । जेथें ज
164 अव्यक्त परब्रह्मा न्हाणी पायां
165 अशाश्वत देह काळाचें भातुकें पं
166 अशाश्वत देह जाईल जाईल । वायांच
167 अशाश्वतासाठीं । कां रें देवासव
168 अष्टदिशी व्यापक नारायण । तेथें
169 अष्टधातुवेगळा देखिला पुतळा । ज
170 अष्टही दिशा पुर्ण भरला देव । म
171 अष्टही प्रहर करिसी संसाराचा धं
172 अष्टांग योग साधिती साधनी । तो
173 अष्टांग साधन धूम्रपाण अटी । ब्
174 अष्टांग साधन न करी वाउगें । धू
175 अष्टांग साधनें करिताती योगी ।
176 अष्टादश पुराणें सांगती बडिवार
177 असंख्य वचने असोनी नसती । कोण त
178 असतां बंदिशाळें । देवकी डोहळे
179 असत्य जन्मलें असत्याचें पोटीं
180 असत्याचा शब्द नको वाचे माझें ।
181 असत्याचें मूळ नरदेह साचें । वा
182 असोनि उत्तम कुळीं । नाम नाहीं
183 असोनि कुळींचा हीन । परी ज्यासी
184 असोनि दुराचारी । मुखा गाय नित्
185 असोनि न दिसे वेगळाचि असे । तो
186 असोनि ब्राह्मण । न करी जो संध्
187 असोनि संसारीं आपदा । वाचे वदे
188 असोनी उत्तम न करी भजन । संतसेव
189 असोनी देहीं आम्हीं विदेही भाई
190 असोनी सबराभरी बाह्मा आणि अंतरी
191 अस्तमान जालिया ग्रामांत परतले
192 अस्थिमांसाचा हा कोथला । ऐसा दे
193 अहं तृणावर्त बळी । प्रवेशला गो
194 अहं सोहं कोहं सर्व आटलें । दृश
195 अहं सोहं कोहं सांडोनियां देई ।
196 अहं सोहं वृक्षा तो निघाला वोहं
197 अहंममता घारीपुरी । समुळ साधली
198 अहर्निशी ध्यान शंकर धरींज्याचे
199 अहर्निशी म्हणतां । तेथें न बाध
200 अहा गे पापिष्टे भजन भंगिलें ।
201 अहा रे अभाग्या काय केलें । फुक
202 अहा रे पामरा मीपण फुगारा । व्य
203 अहा रे मुढा अहा रे मूढा । जन्म
204 अहिरावणे राम धरुनियां नेला थोर
205 अहो करुणाकरा पतितपावना । आमुच्
206 अहो दयाळे ज्ञानाबाईं । आर्त मा
207 अहो देवा गुणनिधाना । परिसा विज
208 अहो नारायणा । सांभाळावें आम्हा
209 अहोरात्र वाचे वदा । राम गोविंद
210 आंगीचिया बळें खेळसी हुतुतु । व
211 आंगुलींवरी आंगुली । खेळतसे तान
212 आंबिया पाडुं लागला जाण । अंगीं
213 आंबे केळीं द्राक्ष घडु । रामना
214 आकार निराकार विश्वरुपाचा ॐकार
215 आकाशापासोनी वायु झाला । तो गगन
216 आगमी निगमीं पाहतां तो सुगमीं ।
217 आजी उत्तम सुदीन । झालें दरुशन
218 आजी कांहो कृष्ण वर्जिली यमुना
219 आजी दिवस धन्य झाला । संतसमागम
220 आजी दिवाळी दसरा । आलों विठ्ठला
221 आजी दिवाळी दसरा । श्रीसाधुसंत
222 आजी देखिलीं पाउलें । तेणें डोळ
223 आजी धन्य दिन जाला । स्बामी निव
224 आजी नवल झालें वो माय । पाहण्या
225 आजी नीलवर्ण कुसुमसम । देखिला म
226 आजी मी तयाचे न पाहतां चरण । दे
227 आजी वो कां हो कृष्ण नाहीं आला
228 आजी सुदिन आम्हांसी । संतसंग कै
229 आजीचा सुदीनु आम्हां झाला आनंदु
230 आठ दिवसांची ऐवजाची बोली । आहे
231 आठवण ती हीच असो । वाचे वसो हरि
232 आठवा आठवा वेळोवेळा आठवा । श्री
233 आठवावें हरीचे गुण । तेणें मना
234 आठवितां दत्तात्रय । नासताती ता
235 आठवी गोविंद वेळोवेळी वाचें । त
236 आडक्या कारणें जीव जात । म्हणती
237 आणिक एक चमत्कार । जेव्हा उद्वस
238 आणिक तें आम्हां न दिसे प्रमाण
239 आणिक साधन नाहीं नाहीं जगीं । न
240 आणिक साधनीं नको गुंतुं मना । ध
241 आणिकांची आस नको करूं मना । चिं
242 आणिकांचे धरितां आस । होतो नाश
243 आणिकांचें मत नका पडुं तेथ । भज
244 आणिकाचे मनीं आणीक संकल्प । न ध
245 आणिकाचें मतें सायास न करणें ।
246 आणिकासीं जाता शरण । हें तों तु
247 आणीकाचें नामें कोण हो तरला । ऐ
248 आणुनी धोंडोबा कोंडियेला घरीं ।
249 आणूनियां सिंहासनीं बैसविला । प
250 आतां आम्हीं सहजचि थोर । ब्रह्म
251 आतां उरलें तें मत । तेथें वस्त
252 आतां काय पुजुं देवा । माझी मज
253 आतां कारण जें अज्ञान । तेंहीं
254 आतां धर्माधर्म विचार । तो ऐका
255 आतां यजन कैशापरी । संसारा नोहे
256 आत्मज्ञान वैश्वानरीं । धूप जाळ
257 आत्मज्ञानें बिंबलें हृदयीं । द
258 आत्मत्वाचें ठायीं सर्व एकाकार
259 आत्मा केवळ एकला एक । तेथें सुख
260 आत्मा तो देहीं नाशिवंत नाहीं ।
261 आदरें आवडी गाती जे नाम । तया न
262 आदि अंत नाहीं जयाचे रुपासी । त
263 आदि गुरु शंकर ब्रह्माज्ञान खूण
264 आदि नाटक सर्व व्यापक व्यापुनी
265 आदि पुरुष सबरा भरीत भरला । भरु
266 आदि मध्य अंत न कळे कोणासी । तो
267 आदिनाथ शंकरे केला उपकार । ठेवण
268 आधी देव पाठीं भक्त । ऐसें मागे
269 आधीं घेई निरपेक्षता । त्याचे च
270 आधीं शुद्ध करा भाव । पाठीं पहा
271 आन नाहीं दुजा हेत । सदा रामनाम
272 आनंताचे गुण अनंत अपार । न कळेच
273 आनंद अद्वय नित्य निरामय । सावळ
274 आनंद समाधि संत भक्त देव । करित
275 आनंद सोहळा वृंदावनीं पाहों । न
276 आनंदाचा कंद उभा पाडुरंग । गोपा
277 आनंदें करुनी संसारीं असावें ।
278 आनंदें निर्भर नाम गावें वाचे ।
279 आनदाचा भोग घालीन आसनीं । वैकुं
280 आनुपम्य भाग्य नांदतें पंढरी ।
281 आनुपातें विरहिण बैसे । कां वो
282 आपणा आपण पाहे विचारुनी विचारता
283 आपुला न टाकीं पां आचार । उपजले
284 आपुलिया घरा जाती मुकवत । नाहीं
285 आपुलिया हिता आपण जागिजे । वाया
286 आपुली पूजा आपण करावी । ही जंव
287 आपुलीच दारा जरी टेके व्यभिचार
288 आपुले पारखे सांगतां नायकती । क
289 आपुलें कल्याण इच्छिलें जयासी ।
290 आपुल्या काजासाठी । धावें भक्ता
291 आपुल्या नामा आपण वाढवी । भक्तप
292 आपुल्या नामाची आवडी । वैकुंठाह
293 आपुल्या पित्यासी तिणें बोलाविल
294 आपुल्या मनासीं करिती विचार । न
295 आबक दुबक तिबक पोरा त्रिगुण खेळ
296 आब्रह्म भुवन एक । तर्पण जाहलें
297 आभाविकांसी तो जवळीचा दुरीं । द
298 आमिश लाउनी मीनातें गोविती । तै
299 आमिष देखोनि मीन गुंतलासे गळीं
300 आमुचा आचार आमुचा विचार । सर्वभ
301 आमुचिया पोरा । नाहीं बैसावया थ
302 आमुचिये कुळीं दैवत सदगुरु। आम्
303 आमुचिये घरीं । परीस पाहिला श्र
304 आमुची तो एवढी आस । होऊं दास हर
305 आमुचें कुळींचे दैवत । श्रीगुरु
306 आमुचें हेचि साधन खरें । नाम बर
307 आमुच्या निजसुखधामा । तुझें चरण
308 आमुच्या स्वहिता आम्हीं जागूं ।
309 आम्हां काळांचें भय तें काय । ज
310 आम्हां जप जनार्दन तप जनार्दन ।
311 आम्हां तुमचा भरंवसा । सांभाळाव
312 आम्हां नादीं विठ्ठलु छंदीं विठ
313 आम्हां येणें न जाणें जिणें ना
314 आम्हां विधिनिषेधाचें नाहीं पैं
315 आम्हां सकळां देखतां । पुरवी लळ
316 आम्हांसी ती मुख्य संतसेवा प्रम
317 आम्हांसी तो एक संतांचे । दुजें
318 आम्हांसी विश्वासी पुरे एक भाव
319 आम्हांसे तो पुरे विठ्ठलाची एक
320 आम्ही दीन तूं दीनानाथ । तिहीं
321 आम्ही ब्रह्मापुरींचे ब्राह्मण
322 आम्ही यासी नवस केला । शेखीं का
323 आम्हीं असतां माजघरीं । रात्र झ
324 आम्हीं जाहालों गोसावी । आमची व
325 आम्हीं तो वासना भाजियेली बळें
326 आम्हीं धारक नामाचे । आम्हां भय
327 आम्हीं मागतों फुकांचे । तुम्हा
328 आम्हीं मुक्त म्हणोनि विचरती मह
329 आम्हीं योग साधियेला । भांग भुर
330 आयुष्य जातें पळ पळ तुजला कैसें
331 आयुष्य जातें मागुतें येतें । र
332 आयुष्य जाय माझे व्यर्थ । दत्त
333 आयुष्य तें तीन भाग जाहलें । पर
334 आयुष्य देहींचें जंव पुरलें नाह
335 आयुष्य भविष्य हें तंव कवणा हात
336 आयुष्य सरतां न लगे वेळ । यम का
337 आयुष्याच्या अंतीं । राम म्हणता
338 आरशाअंगींक लागतां मळ । मुख न द
339 आरोहण ज्याचें नंदीवरी । वामांक
340 आर्ते आरती दत्त वोवाळूं जातां
341 आला आषाढी पर्वकाळ । भक्तमिळाले
342 आला पुडंलिंकासाठी । उभा सम पाय
343 आला रे आला आला काळ निकटी । राम
344 आलासी पाहुणा नरदेहीं जाणा । चु
345 आलासी पाहुणा नरदेहीं जाणा । चु
346 आलिंगन संतपायां । पावली काया व
347 आलिंगनालागीं उतावेळ मन । देखेन
348 आलिंगोनी देवभक्त । सरते एकरुपी
349 आलिया द्विजासी द्यावें अन्नदान
350 आली आषाढी जाये पंढरीसी । चित्त
351 आले आले हरीचे दास । मुखीं रामन
352 आलों ऐकोनी खंडोबाची थोरी । वाघ
353 आल्या पांच गौळणी पांच रंगाचे श
354 आल्हाददायकश्रीमुख चांगलें । पा
355 आल्हादयुक्त गोपिका आली आपुलें
356 आळस करसी नाम घेतां । जासी यमाच
357 आळस निद्रा सांडी । रामनाम म्हण
358 आवंती क्षेत्रवासी । होते संदीप
359 आवडी करितां हरिकीर्तन । हृदयीं
360 आवडीं विष खाउनी मेला । तो स्वय
361 आवडीच्या सुखा सुखावला । वैकुंठ
362 आवडीनें नाम वदा कीं रें राम ।
363 आवडीनें भावें हरिनाम गावें । स
364 आवडीनें भावें हरिनाम घेसी । तु
365 आवडे देवासी तो ऐका प्रकार नामा
366 आवरीं आवरीं आपुला हरी ।दुर्बळ्
367 आवाडी जाती पंढरीसी । अहर्निशी
368 आवाडीने माता बोले बाळकासी । तं
369 आशा टाकुनी फकीर जाला । परी भिक
370 आशा धरुनि आलों येथवरी । पाहतां
371 आशा पाश देवा नको या संसारी । न
372 आशा मनीषाचा विरह लागला । तेणें
373 आशापाश सोडोनि देई । संतासीं तू
374 आशाबद्ध करिती देवाचें पूजन । त
375 आशामनीषातृष्णा बांधिती दावणीं
376 आशेपाशी काम आशेपाशीं क्रोध । आ
377 आशेपाशीं नाहीं सुख । आशेपाशीं
378 आषाढी पर्वकाळ । निघताती संतमेळ
379 आषाढीची यात्रा आला पर्वकाळ । न
380 आष्टांग साधन मौनी जटाधारी । एक
381 आसनीं भोजनीं शयनीं । जो चिंती
382 आहर्निशी योगी साधिती साधन । तय
383 आहाच वाहाच झकविलें लोकां । ऐसि
384 आहारालागीं कथा । करिताती पैं स
385 आहारालागीं करी देवाचें भजन । म
386 आहारालागीं देवपूजा । आहारें खा
387 आहारे निर्देवा काय करसी तप । व
388 इंद्रिया देवाची सुटली बांदवडी
389 इंद्रिये कुंठित जालीं । विठु म
390 इंद्रिये नाना छळती पामरें । सम
391 इकडुनी तिकडे चालू जैसें माप ।
392 इकडे रुक्माईसी सांगे करुणाकर ।
393 इच्छा केली तें पावलों । देखतां
394 इच्छिताती देव पंढरीचा वास । न
395 इतुकी करावीहे जोडी । रामनामीं
396 इष्ट मित्र बंधु चुलते पुतणे ।
397 इहलोकीं बरा तो परलोकीं वंद्य ।
398 उंच नीच नाहीं नामाचियां पुढें
399 उगम संगम प्रवास गती । ऐसी त्रि
400 उघड जगीं दिसोनियां कां झांकिती
401 उघड दाखविलें देवा । नाहीं सेवा
402 उघड दृष्टी करुन पाहुं । रामकृष
403 उघड बोलती संत । जैसा हेत पुरवि
404 उघडा अनुभव असोनिया देहीं । वाय
405 उघडा देव दिंगबर भक्त । दोहींचा
406 उघडा विठ्ठल विटेवरी उभा । अनुप
407 उघडा हा मंत्र विठ्ठल वदा वाचे
408 उचित अनुचित कळें तुम्हां । सदै
409 उच्चार नामाचा करी पां साचार ।
410 उच्चार फुकाचा नाम हें विठ्ठल ।
411 उठतां बैसतां खेळता बोलतां । चा
412 उठोणि मध्यरात्रीं तेथें आला सा
413 उठोनि एके दिनीं म्हणे यशोदा का
414 उठोनि प्रातःकाळीं गोपी येती घर
415 उठोनि प्रातःकाळीं म्हणे यशोदा
416 उठोनियां बैसतां घरीं । नाम्या
417 उतरावया धरा भार । घेतिला अवतार
418 उतरावया धरा भार । धरीं अवतार क
419 उतावेळपणें उभा । त्रैलोक्य शोभ
420 उत्तम अथवा चांडाळ । अधम खळाहुन
421 उत्तम अथवा चांडाळ । न पाहेचि ख
422 उत्तम अधम येथें नाहीं काम । जप
423 उत्तम अन्न देखतां दिठी । ठेवी
424 उत्तम तें क्षेत्र उत्तम तें स्
425 उत्तम पुरुषाचें उत्तम लक्षण ।
426 उत्तम मध्यम कनिष्ठ यांचें नाही
427 उत्तम मध्यम चांडाळ । अत्यजहि त
428 उत्तम साधन रामनाम जाण । यापरते
429 उत्तम स्त्री देखोनि दृष्टी । म
430 उत्तम स्थळ पंढरी देखा । उभा सख
431 उदंड क्षेत्राची पाहिली रचना ।
432 उदंड तीर्थ महिमा वर्णिला । परी
433 उदंड तीर्थे उदंड क्षेत्रें । प
434 उदंड तीर्थे पृथ्वींच्या ठायीं
435 उदंड तीर्थें क्षेत्रें पाहातां
436 उदंड भक्त भाग्यवंत देखिले । पर
437 उदंड मंत्र उदंड तीर्थे । परी प
438 उदकी साखर पडत । विरोनी उदका गो
439 उदय सुर्याचा जाला । मिळाला गौळ
440 उदयो अस्तु मावळलें भान । कर्मा
441 उदापरणें संत भले । पापीं उद्धर
442 उदार उदार । सखा पांडुरंग उदार
443 उदार दयाळ गुरुदत्त । पुरवी हेत
444 उदार देव उदार देव । नाशी भेव भ
445 उदार धीरनीधी । श्रीविठ्ठल नाम
446 उदार भक्त उदार भक्त । त्रैलोकी
447 उदार विश्वाचा दीपकु तेजाचा । प
448 उदार संत एक जगीं । वागवितीं अं
449 उदारपणें उदार सर्वज्ञ । श्रीजन
450 उदित तेथे परब्रह्मा उभें । सह्
451 उद्धव अक्रूर गोपाळ सवंगडे । हन
452 उद्धव बोले कृष्णाप्रती । ऐकोनि
453 उद्धवा तूं करी कीर्तन । अनन्यभ
454 उद्धवा तूं धर संतसमागम । तेणें
455 उद्धवा स्वमुखें सांगे श्रीकृष्
456 उद्धवासे एकांतीं बोले गुज सांव
457 उन्मनीचा हेलावा । तूर्या त्रिन
458 उपजोनि प्राणी गुंतला संसारीं ।
459 उपदेश अनुपम्य खुण । विटे समचरण
460 उपमन्यु प्रल्हादु तारिलें आळीक
461 उपमन्यु सान देवासी कळवळ । क्षी
462 उपवर ती कांता जाहली असे जाण ।
463 उपवास पडिले भारी । ती वेदना जा
464 उपवास पारणें न लगे । आणिक साधन
465 उपवास पारणें न लागे समाधी । वा
466 उपाधि या नांव भूतांचा तो द्वेष
467 उपाधीच्या नांवें घातियेलें शून
468 उपाय यासी एक आहे । जो या जाय श
469 उपासना धरुनी जीवीं । आलों गांव
470 उपासना हीच बरी । वाचे हरि हरि
471 उभयतां काकुलती येती । नाम्या न
472 उभयतां बैसोनि क्रोधें बोलती ।
473 उभयतांचे समाधान राजाईनें केलें
474 उभा कर ठेऊनी कटीं । अवलोकी दृष
475 उभा चंद्रभागे तीरीं । कट धरुनि
476 उभा देव उभा देव । निरसी भेव भव
477 उभा पुंडलिकांपुढें । कटीं कर ठ
478 उभा भीमातीईं कट धरुनी करीं । व
479 उभा विटेवरी । कट धरुनिया करीं
480 उभा विटेवरी कट धरुनियां करीं ।
481 उभारुनी बाह्मा सकळां आश्वासन ।
482 उभारुनी ब्राह्मा पाहतसे वाट ।
483 उलट पालट कासया खटपटी । नको तूं
484 उलट भावना पालट मनाची । कायावाच
485 ऊंचा उंचपणा नीचा नीचपणा । तें
486 एक आधार खोंचुनी स्वाधिष्ठाना य
487 एक आहे मज आस । संत दासाचा मी द
488 एक एक मंत्र करिती अनुष्ठान । प
489 एक एक मरती पहाती । दुजियासी भ्
490 एक एक म्हणती सकळ लोक । पाहतां
491 एक एक योनी कोटी कोटी फेरा । नर
492 एक एकाच्या भावा । गुंतुनीं ठेल
493 एक कीर्तन करितां पंढरीसी । सुक
494 एक तीन पांच मेळा पंचविसाचा । छ
495 एक ते एक एकासी कळेना । उगेचि क
496 एक दोन असे करिती विचार । एकाचे
497 एक दोन तीन पांचा वेगळा । आहे त
498 एक दोन तीन विचार करती । परि न
499 एक धरलिया भाव । आपणचि होय देव
500 एक धांवुनी सांगिती । अहो नंदरा
501 एक ध्याती एकामेंकीं । वेगळें अ
502 एक नरदेह नेणोनि वायां गेले । ए
503 एक नाम गाये । तेथें सदा सुख आह
504 एक नाम वाचे । सदा जपे श्रीरामच
505 एक निष्ठा धरी बापा । मार्ग सां
506 एक पांच तीन नावांचे शेवटीं । अ
507 एक पांच सात मिळोनि खेळती विटिद
508 एक पाठी एक पुढा । आहे मरणाचा ह
509 एक बाळ ब्रह्माचारी । एक उदास न
510 एक भाव दुजा न राहो मनीं । श्री
511 एक मागें एक पुढें । उभें रोकडे
512 एक माझी माता दोघेंजणे पिता । म
513 एक म्हणती आत्मा सगूण । एक म्हण
514 एक विठ्ठल वदतां वाचे । आणिक सा
515 एक विठ्ठलचिंतन । आणिक दुजें ने
516 एक वेळ गाय विठ्ठलाचें नाम । मो
517 एक वेळ वाचे वेद कां रे नाम । न
518 एक शुद्ध ब्रह्मा ज्ञानाचें भां
519 एकचि नाम उच्चारिलें । गणिकें न
520 एकचि नाम वाचे । श्रीरामाचें सर
521 एकचि माहेर नाथिली । हे तंव जाण
522 एकदां जारे तेथवरी । पहा पुंडली
523 एकपण पाहतां सृष्टी । भरली दृष्
524 एकपणें एक पाहतां जग दिसें । यो
525 एकपणें एकसा दिसे । उभा असे विट
526 एकपणेंदेव विटेवरी उभा ।चैतन्या
527 एकपणेंविण प्रसवला । विदेही जन्
528 एकप्णें असें सर्वाठायीं वसे ।
529 एकमेका गौळणी करिती विचार । चोर
530 एकरुप मन जालेंसे दोघांचें । दे
531 एकविध भाव संतांच्या चरणीं । घे
532 एकविध भावें हरी । वाचे उच्चारी
533 एकविध वाचे नामयासी छंद । पैं न
534 एका आरोहणा नंदी । एका गरुड वाह
535 एका घरी चोरी लोणी । एक घरी वाह
536 एका घरीं द्वारपाळ । एक घरीं हो
537 एका जटा मस्तकी शोभती । एका कीर
538 एका देहामाजीं दोघे पैं वसती ।
539 एका नामावांचुन । अवघा शीण भ्रा
540 एका नामासाठी । प्रगटतसे कोरडे
541 एका भावासाठीं । देव धांवे उठाउ
542 एका भावें कार्यसिद्धि । एका भा
543 एका वेलांटिची आढी । मुर्ख नेणत
544 एका शोभे कौपीन । एका पीतांबर प
545 एका स्तुति एका निंदा । करितां
546 एकांती बैसणें शरीर रोधणें । अष
547 एकाएकीं एकला काशीवासा गेला । स
548 एकाचि दिठी एकाचे डोळे । एक चाल
549 एकाचिया चाडें । उगवी बहुतांचीं
550 एकाचिया द्वारी भीकचि मागणें उभ
551 एकाची काजें फीटलें सांकडें । उ
552 एकाची स्तुती एकाची निंदा । करि
553 एकाचे अंगणीं राहिला परिवारें ।
554 एकाच्या कैवारें । कली मारिले स
555 एकासी शुद्ध एकासी अशुद्ध । बोल
556 एकी पुढें एक सांगतीं गार्‍हणीं
557 एकीबेकी पोरा सांग झडकरी । एकी
558 एके दिनी नवल जालें । ऐकवें भाव
559 एके दिनीं प्रातः काळीं । कृष्ण
560 एके दिवशी शारंगपाणी । खेळत असत
561 ऐक एक सखये बाई नवल;अ मी सांगुं
562 ऐकतां तो नाद मोहिलेसे मन । न क
563 ऐकतां वचन कान्हया म्हणती गडी ।
564 ऐका ऐका वचन माझें । तुम्हीं वद
565 ऐका नामाचें महिमान । नाम पावन
566 ऐका नामाचें महिमान । नामें पात
567 ऐका रे उद्धवा तुज सांगतों गुज
568 ऐका संतसज्जन । निजहित कुशल पूर
569 ऐके उद्धवा प्रेमळा । सांगतों ज
570 ऐके ऐके बाई यशोदे । नवल केलें
571 ऐके गा हृषीकेशी । जाणोनि तुं व
572 ऐके देवा सावधान । एवढे पुरवावे
573 ऐकोनि संतकीर्ति । मना जालीसे व
574 ऐकोनियां कांतेचें वचन । चित्तस
575 ऐकोनियां देव नाम्यासी बोलत । ब
576 ऐकोनी कीर्ति उदार संत । आला धा
577 ऐकोनी कृष्णाचें बोलणे । उद्धव
578 ऐकोनी दुधाची बोली । का मनीं नि
579 ऐकोनी सीतेच्या उत्तरीं । पुर्ण
580 ऐक्य तें जालिया मीतूंपण नाहीं
581 ऐवजानिमित्त धोंड्यासी आणिलें ।
582 ऐशी आवडी मीनली सुखा । देव उभा
583 ऐशी प्रपंचाची गोडी । जन्ममरण घ
584 ऐशी शांती जयासी देखा । तोचि सर
585 ऐशीं निर्धारें विरहिण करी । पर
586 ऐशीं शांती ज्यासी आहे । त्याचे
587 ऐसा ज्याचा एक भाव । तेथें नाही
588 ऐसा रोगाचा पवाडु । परमार्थ गोड
589 ऐसा समुदाव चंद्रभागे तीरीं । त
590 ऐसी कीर्तनाची आवडी । प्रायश्चि
591 ऐसी जगाची माऊली । दत्तनामें व्
592 ऐसी मी मी करतां । अज्ञानाची अह
593 ऐसी वाढलिया सद्वासना । तेथें ज
594 ऐसीं प्राप्ति कै लाहीन । संतसं
595 ऐसे कांही दिन लोटलेसे जाण । पर
596 ऐसे नित्यकाळ जाताती वना । गोपा
597 ऐसे बहु दिन लोटले । दामा नामया
598 ऐसे बहुत दिन तयांसी लोटले । उभ
599 ऐसे म्हणशील कोण । ज्याचें गाता
600 ऐसे लागलिया ध्यान । अंतकाळीं ठ
601 ऐसे विश्रांतींचे स्थान । आणिके
602 ऐसे वेरझारी कोटी कोटी फेरा । व
603 ऐसे संतभार ऐसें भीमातीर । ऐसा
604 ऐसें कीर्तीचें पोवाडे । जाहले
605 ऐसें कृपण मनाचें । तें या पंढर
606 ऐसें जाणोनि वेदमत । संतसेवा सद
607 ऐसें जे धाले पुर्ण निमाले । ते
608 ऐसें नानापरी सांगती गार्‍हाणे
609 ऐसें पंढरीचें स्थान । याहुनी आ
610 ऐसें सुख कोठें आहे । भजन सोडोन
611 ऐसें हें वचन ऐकोन । श्रीतीं के
612 ओळखिला हरि धन्य तो संसारी । मो
613 ओळखिला हरि सांठविला पोटीं । हो
614 ओहं सोहं यापरतें प्रमाण । जघन
615 कथा कीर्तन नेणें । सदा बोलणें
616 कधी भेटेल रघुपती । मजला सांगा
617 कनक कांता न ये चित्त्ता । तोची
618 कनकफळ भक्षितां सहज भ्रांति येत
619 कन्या पुत्रादिक धन । हें तो जा
620 कन्यादान केल्या पाहें । तो आपल
621 कन्यापुत्रादिक मरती उपवासी । उ
622 कन्येचा करी जो नर विकरा । चांड
623 कपटें पयपानसी । मोहें मोहनराशी
624 कपटें रावण हो गेला । रामु तंव
625 कपींद्रा सुखी आहे कीं षडगुण तर
626 कमलदलाक्ष गोपी जीवनलक्ष । तो अ
627 कमळगभींचा पुतळा । पाहतां दिसे
628 कमळगर्भींचा गाभा । तोचि उभा पं
629 कमळनेत्र पाहतां मन माझें भुलले
630 कर कटावरी वैजयती माळा । तो हरी
631 करा करा लागपाठ । धरा पंढरीची व
632 करा रे बापानों साधन हरीचें । झ
633 करावें पुजन मुखीं नामस्मरण । अ
634 करितां अनुष्ठान । मन धांवे सहज
635 करितां कीर्तन श्रवण । अतर्मलाच
636 करितां भगवद्भक्ती । चारी मुक्त
637 करितां विषयाचें ध्यान । जीव हो
638 करितां वेदशास्त्रं श्रवण । गर्
639 करितां साधनांच्या कोटी । नामाह
640 करितां हरिकथा श्रवण । स्वेद रो
641 करिताती कथा । द्रव्य मागती सर्
642 करिती सडा संमार्जन । आणि गोमूत
343 करी कांहीं मनाएका विचरणा । संत
644 करी जो सृष्टीचे रचन । तया न कळ
645 करी हरिकथा टाकी दंभमान । वायंच
646 करुणावचनीं बोलतसे स्ववाणी । कृ
647 करुनियां काला सर्व आले गोकूळीं
648 करुनियां स्नान नामा बाहेरी आला
349 करुनी कीर्तन मागती जे द्रव्य ।
650 करुनी निर्धारा । जाय जाय पंढरा
651 करुनी वेदशास्त्र पठण । निर्धार
652 करुनी हरिकीर्तन । तेथें सेविती
653 करूं करूं म्हणता गेले वायांविण
654 करूं जातां निजकर्म । कर्मक्रिय
655 करूं देईना मज दुध तुप बाई । मथ
656 करूनि नवस मागती ते पुत्र । परी
657 कर्म आणि धर्म अष्टांग साधन । न
358 कर्म उपासना न कळें जयांसी । ते
659 कर्म करतां काहीं न कळे विचार ।
660 कर्म करसी तरी कर्मठचि होसी । प
661 कर्म करितां फलाशा वाढे । तें त
662 कर्म केवळ देहाच्या माथां । आत्
663 कर्म धर्म ऐसा आहे । ब्रह्मी शो
664 कर्मक्रिया जेणें कळे । तोचि कर
665 कर्माच्या पोटीं भ्रम । कीं भ्र
666 कर्मी कर्मठपणा धर्मीं धर्मिष्ठ
667 कर्मे नित्य नैमित्तीक । करावी
668 कलत्रपुत्रबाधा अभिमानाची । तेह
669 कलिकाळाचे न चले बळ । ऐसे सबळ ह
670 कलिमाजीं दैवतें उघड दिसती फार
671 कलियुगामाजीं एक हरिनाम साचें ।
372 कलियुगामाजीं थोर जाले पाषांड ।
373 कलियुगी तारक । स्वामी दत्तराज
674 कलियुगी नाम तारक । दुजें होय द
675 कलियुगीं नाम सोपें तें सुजाण ।
376 कलीमाजीं नोहे अनुष्ठान । कालीम
677 कलीमाजीं सोपें घेतां रामनाम ।
678 कलीमाजें संत जाले । टिळा टोपी
379 कल्पतरु दाता पुंडलीक मुनी । तय
680 कल्पनेचे जळीं वासना काल्लोळीं
681 कल्पनेपासुनी कल्पिला जो ठेवा ।
682 कल्पित देह कल्पित प्रबंध । कल्
683 कळला गुरुसी वृत्तान्त । आले वन
684 कळा ते कुसरी नव्हे हें शाब्दिक
685 कळा तो अभ्यास कासया करणें । नि
686 कळिकाळ बापुडें नामापुढें दडे ।
687 कळिकाळसी दरारा । रामनाम स्मरण
688 कळिकाळा नाहीं बळ । नाम जपे तो
689 कवडी कवडी घाली खांचे । नित्य न
690 कवण देव कवण भक्त । एक दिसे दोह
691 कशी जाऊं मी वृंदावन । मुरली वा
692 कष्ट न करितां योग्य जरी साधी ।
693 कसा मला टाकुनी गेला राम ॥धृ॥ र
694 कस्तुरी परिमळ नाशितसे हिंग । ऐ
695 कस्तुरीची उटी टिळक लल्लाटीं ।
696 कां रे जन्मला अभागी । प्रीति न
697 कां रे नागविसी काळा । मानिसी स
698 कां रे नाठवीसी दिवसाचे चोरी ।
699 कां रे नाम्या नायकशी । म्हणोनी
700 कां रे नायकसी गव्हारा । कां रे
701 कां रे भांबावसी नास्तिकासाठीं
702 कां रें हावभरी जाहालसी पामरा ।
703 कांहीं न करुं आणिक आन । वाचे ग
704 काकुलते गोपाळ म्हणती रे कान्हय
705 काचरट पाहतां कडु तें शेंद । पर
706 काढिली हळदुली लखलखीत सोज्वळी ।
707 काढी काढी भ्राती देहाची सर्वथा
708 कानडा विठ्ठल कानडा विठ्ठल । का
709 कानावाटें मी नयनासी आलों । शेख
710 कान्ता ही अबला नाहीं तिसी ज्ञा
711 कान्होबा खेळ खेळू रानीं । तुम्
712 कान्होबा नवल सांगतों गोष्टी ।
713 कान्होबा सांभाळी आपुली गोधनें
714 काम क्रोध नाहीं अंगीं । तोचि न
715 काम क्रोध मद मत्सर शरीरी । रात
716 काम क्रोध लोभ दंभ मद मत्सर । ष
717 काम क्रोध लोभ नाहीं संतां अंगी
718 काम क्रोध वैरी हे खळ । लोभ अहं
719 कामक्रोध लागले मागें । तप करुन
720 कामक्रोध वैरीयांचे तोडियेले फा
721 कामधेनु देउनी पालटा । अजा घे ज
722 कामाचिया आशें घडला प्रकार । रा
723 काय ऐसा यासी मानला विचार । संस
724 काय चरितार्थ प्रपंचाचा आहे । स
725 काय जाणों विधि- । निषेधाचे ते
726 काय तुझें वेंचे देवा । मन आपुल
727 काय तें वैराग्य बोकडाचे परी ।
728 काय नपुंसका पद्मिणीचे सोहळे ।
729 काय मनुष्यदेहाचें होय । नाशिवं
730 काय याचे मुखीं बैसे दांतखीळ ।
731 काय याचें बोलें तुज वाटतसे कोड
732 काय वानुं हरिचा महिमा । आगमानि
733 काय सांगू यशोदेबाई । आम्ही घरा
734 काय सुख आहे संसारीं । म्हणोनि
735 काया वाचा आणि मन । एक करुनी कर
736 काया वाचा आणि मन । जयाचें ध्या
734 काया वाचा आणि मन । संत चरण प्र
738 काया वाचा मन एकविध करी । पाहे
739 कायाक वाचीक मानसीक । सदां वसे
740 कायावाचामनें । कृपाळू दीनाकारण
741 कायावाचामनें छंद । धरा गोविंद
742 कायावाचामनें निग्रह करीं । कीर
743 कायिक वाचिक मानसिक भाव । ठेवीं
744 कार्य कर्ता आणि कारण । त्रिगुण
745 काळ आला रे जवळी । वाचे जपें ना
746 काळाची ती ऐशी सत्ता । भरतां न
747 काळाचे आहारीं । पडसी शेवटीं नि
748 काळाचे तो न चले बळ । करितां कल
749 काळाचेंशासन । गातां श्रीहरीचे
750 काळानें ग्रासिलें सावधान व्हा
751 काळिकाळावरी नाम । जाले जैसे मन
752 काळी घोंगडी हातीं काठी । लागला
753 काळे गोरे एकापुढें एक । धांवता
754 काळें काय वायां जातु । तेणें ह
755 काळें ग्रासिलेंक सकळ । उरला जा
756 काळें ना सांवळें गोरें नापिवळे
757 काळ्या कांबळ्याची घडी । घालिता
758 काशी क्षेत्र श्रेष्ठ सर्वांत प
759 कासया निर्मिला अपवित्र संसार ।
760 कासया संसार लाविला छंद । तेणें
761 कासया साधन तपाचिया हावा । पाचर
762 कासयासी मूढा करिती संसार । पुढ
763 कासयासी हटयोग धूम्रपान । घालुन
764 कासियासी तपा धांवा । जवळी असता
765 किती काकुलती यावें । किती वेळा
766 किती किती जन्म किती किती फेरे
767 किती बोलूं किती सांगूं । नायकत
768 किती वेळां जन्म किती वेळां मृत
769 कीर्तन ते पूजा कीर्तन तें भक्त
770 कीर्तन श्रेष्ठ कलियुगीं सेवा ।
771 कीर्तनाचा गजर होत आनंदाने । तं
772 कीर्तनाची आवडी देवा । वैकुंठाह
773 कीर्तनाची आवडी मोठी । प्रेमें
774 कीर्तनाची देवा आवडी । म्हणोनी
775 कीर्तनाची मर्यादा कैसी । देव स
776 कीर्तनाचें थोर सुख । यदुनायक र
777 कीर्तनानंद चारी मुक्ती । धांवत
778 कीर्तनासाठी चारी मुक्ती । उभ्य
779 कीर्तनीं आवडी जया नरा देखा । च
780 कीर्तनीं प्रल्हाद तरला । बिभीष
781 कीर्तनीं स्वधर्म वाढे । कीर्तन
782 कीर्तनें तोषे अधोक्षज । राखी ल
783 कीर्तनें सिद्धि कीर्तनें सिद्ध
784 कीर्ति तुमची तिहीं लोकीं । तार
785 कुर्वडींन काया मन । समचरण देखो
786 कुल्लाळ वंशांत गोरा कुंभार । क
787 कृतांताचे माथां देऊनियां पाय ।
788 कृपाळ उदार तुम्हीं संत । दीन अ
789 कृपाळु उदार । उभा कटीं ठेवुनी
790 कृपाळु माउली अनाथा साउली । उभा
791 कृपाळु माउली उभी भीमातटीं । ला
792 कृपाळु माधव तुं मुरारी । अच्यु
793 कृपाळुपणें उभा विटेवरी । पाहे
794 कृपाळू उदार माझा ज्ञानेश्वर ।
795 कृपासिंधु ते संत । तारिती पतीत
796 कृष्ण आला परिसुनी मथुरे नारी ।
797 कृष्ण देखतांचि गेलें । शेखीं ब
798 कृष्णचंदन आणिलें । सकळ वेधिलें
799 कृष्णमूर्ती होय गे काळी आली सो
800 कृष्णा कैशी खेळूं लपंडाई । अनं
801 कृष्णारुपीं भाळल्या गोपिका नार
802 कृष्णाला भुलविलें गोपीने ॥धृ॥
803 कृष्णालाजे ती राधिका राहे घरी
804 कृष्णाविण दुजे नेणती काया वाचा
805 केल सती उपकार । दिधलें घर दावु
806 केला उपकार जगीं तारियेले सर्व
807 केलिया कर्मा येत असे वांटा । अ
808 केलें आवाहन । जेथें नाहीं विसर
809 केलें तुवां काय जाऊनियां तीर्थ
810 कैं तयामागें चरण चालती । ऐशी व
811 कैं मनींची इच्छा पुरेल ही धांव
812 कैंचे ध्येय ध्याता ध्यान । अवघ
813 कैंचें सुख कैंचें दुःख । कैंचा
814 कैचें आम्हां यातीकुळ । कैंचें
815 कैवल्य निधान तुम्ही संतजन । का
816 कैवल्याचा पुतळा । प्रगटला भूतळ
817 कैवल्याची राशी वैष्णवांचे घरीं
818 कैसा पुंडलिका उभा केला । वैकुं
819 कैसी समचरणीं शोभा । अवघा जगीं
820 कैसे चरण गोमटे । देखिले विटे प
821 कैसे झालें देवदर्शन । देवा पाह
822 कोटी कंदर्प सांडा वोवाळुनी । ऐ
823 कोटी कंदर्पांच्या श्रेणीं । कु
824 कोटी कोटी फेरे घेऊनि आलासी अद्
825 कोटी जन्म आम्हीं करूं हरिकथा ।
826 कोटी जन्मांचि येरझारी । तें तो
827 कोटी ब्रह्माहत्या घडे । कथाविक
828 कोण पार नेई भवनदींतुनीं । सदगु
829 कोण मानील हा नामाचा विश्वास ।
830 कोण हरी आतां संसाराचा छंद । न
831 कोणता उपाय । जोडे जेणें संतपाय
832 कोणा ब्रह्मकर्म कळेना हें वर्म
833 कोणाचें घरदार मृगजळ संसार । तु
834 कोणासवें आमुचें काय काज । पंढर
835 कोणासी न कळे अवघे जहाले मूढ ।
836 कोणासी न कळे हा पंढरीचा राणा ।
837 कोणी कांहीं तरी म्हणो । आम्ही
838 कोण्या वियोगे गुंतला कवर्णे हा
839 कौतुक वाटतें मनाचें । नामस्मरण
840 कौसल्या यज्ञशे सेउनी राम जन्मल
841 क्रोधयुक्त अंतःकरण । तेणें नास
842 क्षणभंगुर देह । याचा मानिसी सं
843 क्षीरसागर सांडोनि हरि । कीर्तन
844 क्षीरसागरीचें निजरुपडें । पुंड
845 खंडन मुंडन दंडन करुनी घ्यती रु
846 खांद्यावरे कांबळी हातामधीं काठ
847 खांबसुत्राची बाहुली । सुत्राआध
848 खुंटलासे शब्द बोलतां आनंद । सर
849 खुर्पूं लागे सांवत्यासी । न पा
850 खेळ खेळुं सुरकवडी । कान्होबा उ
851 खेळ मांडिला लगोरी । खेळताती ना
852 खेळ मांडिला वो खेळ मांडिला वो
853 खेळतसे खेळ सवंगडियांसहित । गोप
854 खेळतां सांवळा गडियांसी म्हणे ।
855 खेळसी टिपर्‍या घाईं रे । वाचे
856 खेळसी तुं लीळा । तुझी अनुपम्य
857 खेळे कान्हा यमुनेचे तटीं । राख
858 खेळें भोवरां गेबाई भोंवरां । र
859 गंगा सागरादि तीर्थे भूमीवरी ।
860 गंगोदक तें पवित्र । येर कडु अप
861 गंध ग्रहण घ्राणता । त्रिपुटी म
862 गगनामाजीं जैसे शोभे तारांगण ।
863 गजाचें तें वोझें गाढवासी न साज
864 गजाचें भार वोझें । गाढवा तें न
865 गडियांचे उत्तर ऐकोनी सांवळा वे
866 गडियासी सांगे वैकुंठीचा राव ।
867 गडी मिळाले सकळ । यमुनेतटीं खेळ
868 गडी म्हणती सकळ । कृष्णा तुं घे
869 गणिका नेली मोक्षपदां । रामनाम
870 गत तें आयुष्य गत तें धन । गत द
871 गरुड हनुमंतादि आपण । सामोरा ये
872 गर्दभाचे अंगीं चंदनाची उटी । व
873 गर्भवासा भीती ते अंधळे जन । मु
874 गर्भवासीचें दुःख सांगतां आटक ।
875 गव्हंची राशी जोडिल्या हातीं ।
876 गांठीं बांधोनियां धन मिरविती भ
877 गांवढे सहस्त्र ब्राह्मण । तृप्
878 गाई गोपांसमवेत गोकुळिंहुन आला
879 गाई चारी कान्होबा । गोपाळ सांग
880 गाई राखतां दिससी साना । तैं म्
881 गाऊं तरी एक विठ्ठलाचि गाऊं । ध
882 गाजी परमानंदु मानसीं । संत भेट
883 गाठीं बांधोनियां धना । क्षणाक्
884 गाढवासांगती सुकाळ लाथांचा । श्
885 गाणे बाणे मुर्तीकडें । राम अध
886 गाण्याचें कीर्तन वाखणिलें । जा
887 गाती नाचती आनंदे वैष्णवजन । ते
888 गातो एका ध्यातो एका । अंतरबाही
889 गाय नामपाठ न करीं आळस । हातां
890 गायत्री मंत्राचा मानुनी कंटाळा
891 गायन तें सोपें गाऊं । वाचे ध्य
892 गीता गीता वाचे जे म्हणती । नाह
893 गीतेंचें सुव्रत । ज्यासी जालें
894 गीतेचें आवर्तन त्यांचे ऐका पुण
895 गीतेचें महिमान ऐकावें श्रवणीं
896 गुंतला सर्प भुलला नादा । तैसी
897 गुंतलासी मायापाशी । कोण सोडवील
898 गुंतलों प्रपंचीं सोडवी गा देवा
899 गुडघेमेटाइ बैसले तोंडी खरस आले
900 गुणदोष नायकावे कानीं । सदा वाच
901 गुतंली भ्रमर कमळणी कोशीं । आदर
902 गुरु जनार्दन सांगे राममंत्र ।
903 गुरु परमत्मा पुरेशु । ऐसा ज्या
904 गुरु माता गुरु पिता । गुरु आमु
905 गुरुच्या उपकारा । उत्तीर्ण नव्
906 गुरुपत्नीं आज्ञापिलें । तिघे इ
907 गुरुमुखें घेतां तो निर्दोष । य
908 गुरुस्मरण करितां देख । स्मरणें
909 गेला आपुल्या गृहाप्रती । बाळ त
910 गेलों गुरुलागीं शरण । माझें हा
911 गो गोरसातीत स्वानंद साखरेसी ।
912 गोकुंळींचा कान्हा अवतरला तान्ह
913 गोकुळामाजी कृष्णें नवल केलें ।
914 गोकुळी गोपाळसवें खेळतसे देव ।
915 गोकुळी जे शोभलें । तें विटेवरी
916 गोकुळीं आनंद जाहला । रामकृष्ण
917 गोकुळीं गोमाई गवळणी । तिच्या स
918 गोकुळीं चोरी करितो चक्रपाणी गव
919 गोकुळीं ठेवितां श्रीकृष्णनाथ ।
920 गोकुळीं लाघव दावितो चक्रपाणी ।
921 गोकुळीच्या जना ध्यान । वाचे म्
922 गोजिरें ठाण विठोबांचे । आवडी स
923 गोड साखरसे गोड साखरसे । रामनाम
924 गोडी वेगळा ऊंस वाढे । हें तो न
925 गोधनें चाराया जातो शारंगपाणी ।
926 गोपाळ गौळणी शोभती त्या मुर्ती
927 गोपाळ म्हणती कान्हया कृष्नातें
928 गोपाळ म्हणती कान्हा । सांभाळीं
929 गोपाळपुरीं काला गोपाळ करिती ।
930 गोपिका त्या बोल बोलती आवडी । ए
931 गोपी धावुनियां धरिती तयातं । उ
932 गोमटीं गोजिरी पाउलें साजिरीं ।
933 गोमटें गोजिरें पाउलें साजिरें
934 गोमटेंक नागर कटीं धरुनि कर । उ
935 गोरक्षनाथें उपदेश केला । ब्रह्
936 गोरियाचे कांता आनंदली चित्तीं
937 गोरियाच्या वाडा संत प्रवेशले ।
938 गोरियानें केला मनासीं विचार ।
939 गोल्हाट उल्हाट कासया आटाआटी ।
940 गोविंद गोपाळ वदतां वाचे । पायी
941 गोविंयेंलें देवें आम्हांसी अभि
942 गौ आणि कन्या कथेचा विकरा । चां
943 गौळणी गार्‍हाणे सांगतो यशोदेसी
944 गौळणी बारा सोळा । हो उनी येके
945 गौळणी म्हणती यशोदेला । कोठें ग
946 गौळणी सांगती गार्‍हाणीं । रात्
947 गौळणीचा थाट निघाला मथुरे हाताल
948 ग्रामाचे बाहेरी येवोनि श्रीहरी
949 घटघवीत वैकुंठनाथ । भक्तवत्सल श
950 घटामाजीं घालिजे अमृत । अथवा घा
951 घटामाजीं जीवन घालितां अभ्र दिस
952 घटिका पळ न वजे वायां । संतपाया
953 घटिका भरतां न लगे वेळ । उभा का
954 घडती पुण्याचियां रासी । जे पंढ
955 घनाःश्याम मूर्ति नीलवर्ण गाभा
956 घर सोडोनि जावें परदेशा । मजसवे
957 घरचा वृत्तांत पाहुनी नयनीं । न
958 घरीं धनधान्य पुरून । सदा मागे
959 घरोघरी कृष्ण धरिला बोभाटा । घे
960 घरोघरीं चोरी करितो हृषीकेश । ग
961 घालितां संतापायीं मिठी । पुर्व
962 घाली देवावरी भार । आणिक न करी
963 घालुनी आसन पोटीं भाव नाहीं । व
964 घालुनी माया म्हणे नंदराया । भज
965 घालूनियां काखे धन । सदा मागे ज
966 घालूनियां फ़ांसा वोढी आपणाकडे ।
967 घालूनियां मिठी करीत स्फ़ुंदन ।
968 घेऊनि कापड निघे बाजारासीं । आठ
969 घेऊनि गोधनें जाती यमुने तटीं ।
970 घेऊनि मौनपणाचा वेष । उभा सावका
971 घेऊनि लवलाही गृहासी ती आली । म
972 घेऊनियां परिवारा । आला असे पंढ
973 घेऊनियां हातीं काठी । पोरा खेळ
974 घ्या रे रामनामाची कावड भाई । श
975 घ्यावया वोखदाची वाटी । माता सा
976 चंचळ तें मन मुष्टीमाजी धरी । न
977 चंचळत्व मनाचें मोडे । दृष्टीचे
978 चंदनाचे झाडा भुजंग वेष्टला । प
979 चंद्र पौर्णिमेचा दिसे पा सोज्व
980 चंद्र पौर्णिमेचा शोभते गगनीं ।
981 चंद्रभागा तटीं उभा वाळुवंटीं ।
982 चंद्रभागे तीरीं समपदीं उभा चैत
983 चंद्राहुनी शीतळ रवीहुनी सोज्वळ
984 चक्षुदर्पणीं जग हें पहा । जगज्
985 चतुर्भुज शामसुंदर । गळां गुण्ज
986 चतुर्भुज श्याममुर्ति । शंखचक्र
987 चतुर्भुज साजरी शोभा । चुन्मात्
988 चरण गोमटे माय । पाहतां पाहतां
989 चरण वंदिती का निंदिती । तेही ह
990 चरणरज लागुनी उद्धरली अहिल्या ब
991 चरणांची थोरी । जाण गौतम सूंदरी
992 चरणाची सेवा आवडी करीन । कायावा
993 चरणामृत देव स्वादला । वटपत्रीं
994 चरणीं ठेउनि माथा संतांसी पूजाव
995 चला बाई वृंदावनीं रासक्रीडाम प
996 चहुं वाचांपरता चहुं वेदां निरु
997 चांडाळादि तरले । महादोषी उद्धर
998 चांदाळादि ब्राह्मण सर्व नारिनर
999 चातकाची तहान किती । तृप्ति करू
1000 चार देह चार अवस्था समाधी । कास
1001 चार मुद्रा आणि समाधी त्या चारी
1002 चालतां मारगीं फुटतसे वाट । माग
1003 चालतानां वाटें अपूर्व देखिलें
1004 चिंतन तें करी सदा । रामकृष्ण ह
1005 चिंतन तें सोपें जगीं । रामकृष्
1006 चिंतन तें हरिचरण । हेंचि कालीम
1007 चिंतनासी न लगे वेळ । कांही न ल
1008 चिंतनी केला उद्धार । चिंतनें त
1009 चिंतने कंसासुर तरला । चिंतनें
1010 चिंतनें उद्धरला पापी । महा दोष
1011 चिंतनें गणिका निजपदा । चिंतने
1012 चिंतनें धांवे भक्तांपाठीं । धर
1013 चिंतनें पर्वकाळ रासी । येती अप
1014 चिंतनें बळिद्वारें बंधन । चिंत
1015 चिंतनें बिभीषण मुक्त । चिंतनें
1016 चिंतनेंक नासतसे चिंता । चिंतने
1017 चिंतातुर मन नसावें कदाकाळीं ।
1018 चित्त चैतन्य पडली गांठी न सुटे
1019 चित्त वेधियलें नदांच्या नंदनें
1020 चित्त समाधान । सुख दुःख सम जाण
1021 चित्रगुप्त म्हणती करावें काई ।
1022 चैतन्याचा साक्षी सर्वांसी परीक
1023 चोखामेळियाची ऐकोनी करुणा । चाल
1024 चोखियाची भक्ति कैसी । प्रेमें
1025 चोख्याचे अंगणीं बैसल्या पंगती
1026 चोरासी खंडन करावें हाचि धर्म ।
1027 चोर्‍यांयशी लक्ष देहाप्रती । क
1028 चोहें देहांची क्रिया । अघ्यें
1029 चौ देहांचा पूर्णघट । त्याचा अव
1030 चौर्‍यांयशी लक्ष योनी फिरतां ।
1031 चौर्‍यांयशीं भोगितां । दुःख न
1032 चौर्‍यायंशी लक्ष योनी फिरे । प
1033 छत्तिसांतील चेतना । तोचि पुरुष
1034 छळणे करुनी बोलतां । तात्काळ जा
1035 छळिला न येती रागावरी । तदाकरी
1036 छाया पैं वृक्षाची बैसतां सुख ।
1037 छेदी विषयांचा समुळ कंदु । मग भ
1038 जंव देहातें देखती तंव माझें म्
1039 जग तरिलें कीर्तनीं । श्रीविठ्ठ
1040 जग रामनाम म्हणे । तया कां न ये
1041 जगत्रय जननी मुक्ताबाई माते । क
1042 जगदात्मा श्रीहरि आनंदें पूजीन
1043 जगलागीं शिणती रात्रंदिन । यज्ञ
1044 जगांचे जीवन भक्तांचे मोहन । सग
1045 जगाचा जनक बाप हा कृपाळू । दीनव
1046 जगाचा जो पिता । म्हणसी ईश्वरु
1047 जगाचिये नेत्री दिसे तो संसारीं
1048 जगाचियें देहीं नांदतो आपण । तर
1049 जगाची ती रहाटी । जैशी अंधाहाती
1050 जगाचें जीवन ब्रह्मा परिपुर्ण ।
1051 जगाचें जीवन मनाचें मोहन । योगि
1052 जगामध्यें काय हालत । तें दृष्ट
1053 जगामाजीं कीर्ति ऐक श्रीराम । व
1054 जगासी तारक हरि हा उच्चार । सर्
1055 जगासी भुलवणा भाविकांचे मन । तो
1056 जगीं जनार्दन मुख्य हाचि भाव ।
1057 जगीं तो व्यापक भरुनी उरला । शर
1058 जगीं धन्य एक नाम । गातां उत्तम
1059 जघन प्रमाण दावीत श्रीअनंत । या
1060 जडजीवातें उद्धरी । ऐसी नामामाज
1061 जडजीवासी उद्धार । करावयासी निर
1062 जनार्दन कृपा केली । वृत्ति ब्र
1063 जनार्दन पाया धरूनियां राहें ।
1064 जनार्दनं मज केला उपकार । पाडिल
1065 जनार्दनाचा गुरु । स्वामी दत्ता
1066 जनार्दनीं माय जनार्दन बाप । जन
1067 जनार्दनीं शोभित जन । जनार्दनें
1068 जनार्दनें आम्हां सांगितलें गुज
1069 जनार्दनें कृपा केली । माझे खां
1070 जनार्दनें केलें अभिनव देखा । त
1071 जनार्दनें मज सांगितला मंत्र ।
1072 जनार्दनें माझें केलें असे हित
1073 जन्म कर्म अवघें व्यर्थ । ज्ञात
1074 जन्म कोट्यांनीं हरिसेवा जोडे ।
1075 जन्म जन्मांतरी विराहिणी । होती
1076 जन्म जरा तुटे कर्म । संतसमागम
1077 जन्म जरा मरण व्याधी । ही तो उप
1078 जन्मकाळीं देवें प्रतिज्ञा पैं
1079 जन्मजन्मातरीचें सुकृत जोडणें ।
1080 जन्ममरण कोडें निवारी हा संग ।
1081 जन्ममरण सांकडें निवारावया कोडे
1082 जन्ममरणांच्या चुकवा रे खेपा ।
1083 जन्ममरणाचें तुटलें सांकडें । क
1084 जन्ममरणाचें निवारेल दुःख । करि
1085 जन्मला जो प्राणी । रामनाम नेघे
1086 जन्मलें तें बाळ । परी वाट पाहे
1087 जन्मा येऊनियां नरा । न करी आयु
1088 जन्मांचा पोसणा तुझा मी पामर ।
1089 जन्मातर सुखे घेऊं । श्रीविठ्ठल
1090 जन्मासी येऊनि पहा रे पंढरी । व
1091 जन्मोजन्मी केला लाग । म्हणोनि
1092 जन्मोजन्मीं आम्हीं बहु पुण्य क
1093 जन्मोजन्मींचे संचित । गुरुपायी
1094 जन्मोनी प्राणी नाम न घेत वाचे
1095 जप जाप्य तप नको अनुष्ठान । पंच
1096 जप तप निष्ठा नेम । ऐसा साधिला
1097 जप तप मंत्र न लगे साधन । वाचे
1098 जप तपें तपता कोटीं । होती हिंप
1099 जपजाप्य मंत्र नको यंत्र तंत्र
1100 जपतां नाम पडे धाक । पातकें पळत
1101 जय गोविंदा परमानंदा ऐक माझें ब
1102 जय विश्वव्यापका विश्वमुर्ति वं
1103 जयजय राम नाम दो अक्षरीं । सहस्
1104 जयजय रामचंद्रा जयजय रामचंद्रा
1105 जयजय वो जनार्दनें विश्वव्यापक
1106 जयजयाची देवाधिदेवा । पंढरीरावा
1107 जयतां रामनामावळी । महदोषां होय
1108 जया अनुताप वैराग्य । तया म्हणत
1109 जया करणें आत्महित । स्वधर्म आच
1110 जया कारणें योगयोग तपें करती ।
1111 जया कारणें वेद अनुवादती । शास्
1112 जया जैसा हेत । तैसा संत पुरवित
1113 जया ठायीं जैसा भाव । प्रगटे दे
1114 जया म्हणती नीचवर्ण । स्त्री शु
1115 जया संतचरणी नाहीं विश्वास । धि
1116 जया हेत नामीं ध्यास । नेणें आण
1117 जयां आहे मुक्ति चाड । तयांसी ग
1118 जयां आहे मुक्तीचें कोडें । तें
1119 जयां नामाचा विश्वास । धन्य तें
1120 जयां सुखाची आशा आहे । त्यांनी
1121 जयांचे उदारपण काय वानुं । उपमे
1122 जयांचें चित्त संताच्या चरणा ।
1123 जयांचें पाहतां श्रीमुख । हरे क
1124 जयाकारणें श्रमलें भांडती । वेद
1125 जयाचिया अंगीं सकळ त्या कळा । त
1126 जयाचिया भेटी जातां । मोक्ष साय
1127 जयाचियें द्वारी तुळशीवृंदावन ।
1128 जयाची समदृष्टी पाहुं धावे मन ।
1129 जयाचीं ती अनंत नामें । अनंत अव
1130 जयाचें देखतां चरण । तुटेल जन्म
1131 जयाचेचि चरणीं तीर्था तीर्थपण ।
1132 जयाचेनि तुटे भवबंधन । तयासी जा
1133 जयाच्या चरणां मिठी घाली भावें
1134 जयाच्या दरुशनें शिवादिकां तृप्
1135 जयामुखीं नाममंत्र । तया जग हें
1136 जयालागीं करिती योगी सायास । तो
1137 जरा पावली निजसंधी । अनिवार येत
1138 जरी न बनेचि गुरुवचनीं । तरी बै
1139 जळ स्पर्शा जाता स्नानीं । तंव
1140 जळतिया घरा । कोण वस्ती करी थार
1141 जाईन पंढरी । हेंचि चिंतन धरीं
1142 जाईल तरी जावो प्राण । परी न सो
1143 जाईल तरीं जावो प्राण । परी मी
1144 जाऊनियां आंत धोंड्यासी दाविलें
1145 जाऊनियां माळीं नामा तो बैसला ।
1146 जागा परी निजला दिसे । कर्म करी
1147 जागृति स्वप्न सुषुप्ति । तिही
1148 जागृती स्वप्नीं सुषुप्तीमाझारी
1149 जागृतीं स्वप्नीं आणि सुषुप्ती
1150 जाणतां जाणतां कां रे वेडा होसी
1151 जाणती हे कळा हारपोनि गेली । वृ
1152 जाणती हे हातवटी । संत पोटीं दय
1153 जाणते नेणते दोघेही गुंतती । वा
1154 जाणते नेणते होतु ब्रह्माज्ञानी
1155 जाणतें संत जाणते संत । जाणते स
1156 जाणतेपणें विधिनिषेध पोटीं । अज
1157 जाणत्या नेणत्या एकचि ठाव । तेण
1158 जाणत्या नेणत्या हाचि उपदेश । व
1159 जाणपणें वस्तु जाणों मी जाये ।
1160 जाणा पाळूं कळा । कृपाळुवा जी द
1161 जाणा याचा तुम्ही भाव । देहीं द
1162 जाणार जाणार देह हा जाणार । काय
1163 जाणिव नेणिवांच्या वाटा । खटपटा
1164 जाणिवेच्या मागें होत कुंथाकुंथ
1165 जाणीव फेडा जाणीव फेडा । जाणिवे
1166 जाणोनियां वेडा होसी कां रे गव्
1167 जातांना राउळीं परीस मागे नामा
1168 जाले ज्ञानदेव वाणी । आले सामुग
1169 जाश्वनीळ सदा ध्याये ध्यानीं मन
1170 जाहला अस्तमान आले गोकूळां । वो
1171 जाहला बहु दीन । मग म्हणे नाराय
1172 जाहली गेली तुटली खुंटली हाव ।
1173 जाहली भाग्याची उजरी । संतसेवा
1174 जिकडे जावें तिकडे देवाचि सांगा
1175 जिता मायबापा न घालिती अन्न । म
1176 जितुका आकार दिसत । नाशिवंत जात
1177 जिव्हा रस चाखी अवलोकी नेत्र ।
1178 जीं जीं भक्त बोलतीं वचनें । ती
1179 जीव परमात्मा दोन्ही । ऐसे जाणत
1180 जीव शिव दोन्हीं एकचि आसनीं । प
1181 जीवभाव जेणें अर्पियला देवा । त
1182 जीवा शिवा एकपण । तुमचा चरणांचे
1183 जीवाचें जीवन जनीं जनार्दन । ना
1184 जीवामाजीं घालुनी जीव । परिसी अ
1185 जीवेंभावें जाहलों दास । नाहीं
1186 जीहीं जाणितलें वर्मासी । त्याच
1187 जुनाट कीर्तनमहिमा । तया काय दे
1188 जुनाट जुगादीचें नाणें । बहु का
1189 जे आसक्त संसारीं । ते अघोरीं प
1190 जे जे भक्तांची आवडी । तया संकट
1191 जे जे वेळें जें जें लागे । तें
1192 जे भजती मज जैसे वासना । मीही त
1193 जे या नेले संता शरण । जन्ममरण
1194 जें जें कर्म करावें या देहीं ।
1195 जें जें क्षेत्र जें जें स्थळीं
1196 जें जें दिसें तें तें नासे । अ
1197 जें जें दृष्टी दिसे तें तें हर
1198 जें जें देखिलें तें तें भगलें
1199 जें जें बोले तैसा चाले । तोचि
1200 जें देवा दुर्लभ स्थान । मनुष्य
1201 जें द्रौपदीनें स्मरिलें । तें
1202 जें पदींनिरुपण तेंचि हृदयीं ध्
1203 जें या चराचरीम गोमटें । पाहतां
1204 जें वेदांसी नातुडे श्रुतींसी स
1205 जें सुख संतसज्जनाचे पायीं । ते
1206 जेणे नाम धरिलें कंठीं । धावें
1207 जेणें घेतलेंसे विख । तया सर्प
1208 जेणें जेणें आमुच्या मना समाधान
1209 जेथें कष्टें न लभे ज्ञान । आधी
1210 जेथें जेथें भक्त वसे । तेथें द
1211 जेथें जेथें मन जाईल वासना । फि
1212 जेथें न पुरे काळाचा हात । काय
1213 जेथें निरसोनियां द्वैत म्हणतात
1214 जेथें परापश्यन्तीची मावळली भाष
1215 जेथें पापपुण्यकर्माचरण । वाढवि
1216 जेथें मुख्यत्वें करावी भक्ति ।
1217 जेथें वाजविला वेणु शुद्ध । म्ह
1218 जेथें सत्त्वाचें प्राधान्य । ज
1219 जेथें सर्वदा कीर्तनघोष । जाती
1220 जेथें हरिनामाचा गजर । कर्म पळत
1221 जेथोनि त्रिपुटीचें विंदान । दृ
1222 जैशी देहापाशीं छाया । तैशी दिस
1223 जैसा केला तैसा होय आपोआप । संक
1224 जैसा गळीं लागला मासा । तैसा फा
1225 जैसा जैसा जया भाव । तैसा तैसा
1226 जैसी फांशाची गति पडे । तैसा सो
1227 जो कनकबीजें भुलविला । तो गाये
1228 जो काळासी शासनकर्ता । तोचि आमु
1229 जो जया चित्तीं भाव । तैसा तैसा
1230 जो जो काळ वेंचिता कीर्तनीं । त
1231 जो जो कोणी भजनीं बैसे । तेथे म
1232 जो जो कोणी मनीं ध्याये । तो मी
1233 जो जो जो जो रे निज आया । हालवि
1234 जो जो धरसील भाव । तें तें देईल
1235 जो देवांचें पद सोडी । सदा गोडी
1236 जो न कळे वेदशास्त्र गे माये ।
1237 जो निर्गुण निराभास । जेथुन उद्
1238 जो परात्पर परेपरता । आदि मध्य
1239 जो परिपुर्ण परब्रह्मा व्यापक ग
1240 जो साक्षात परब्रह्मा । करुं नि
1241 जो हा उद्धार प्रसवे ॐ कार । ते
1242 जों जों धरसी वासना । तों तों न
1243 जों विनटला श्रीहरिचरणीं । त्या
1244 जोडोनिया हात दोन्हीं । पुंडलीक
1245 जोडोनियां दोन्ही हात । जगीं जा
1246 जोडोनियां धन नाशी वेश्या घरीं
1247 ज्ञातिकुळ सांडिलें आम्हीं वेंग
1248 ज्ञान ध्यान जप तप तें साधन । त
1249 ज्ञान ध्यान वर्म शाब्दिक कवित्
1250 ज्ञान वैराग्य कावडी खांदीं । श
1251 ज्ञान होय आधीं संतां शरण जातां
1252 ज्ञानदीपिका उजळी । नाहीं चितें
1253 ज्ञानदेव चतुरक्षरीं जप हा करित
1254 ज्ञानदेव ज्ञानदेव वदतां वाचे ।
1255 ज्ञानदेव म्हणे भाजनें आणावीं ।
1256 ज्ञानदेवें उपदेश करुनियां पाही
1257 ज्ञानराजासाठीं स्वयें भिंत वोढ
1258 ज्ञानराजें बोध केला । सत्यबळा
1259 ज्ञानाचें जें अधिष्ठान । महादे
1260 ज्ञानाभिमान विश्वामित्रा । रंभ
1261 ज्या नामे पाषाण जळांत तरलें ।
1262 ज्या सुखा कारणें योगाभ्यास । श
1263 ज्या सुखाकारणें देव वेडावला ।
1264 ज्या सुखासी नाहीं अंत । तें सु
1265 ज्यांचें आयुष्य नोहे लेखा । ते
1266 ज्यांचें देणें न सरे कधीं । ना
1267 ज्याकारनें योगें रिघती कपाटीं
1268 ज्याचा केला अंगीकार । न मानी भ
1269 ज्याचे गेले कामक्रोध । तोचि सा
1270 ज्याचे पुराणीं पोवाडे । तो हा
1271 ज्याचें देणें न सरे कधीं । नाह
1272 ज्याचें नाम स्मरतां कलिकाळ ठें
1273 ज्यासी आत्मलाभ झाला । त्याचा द
1274 ज्यासी करणें चित्तशुद्धी । कर्
1275 ज्यासी नाहीं संतसंग । ते अभंग
1276 ज्यासी प्रतिज्ञा निर्धारीं । द
1277 झाला नामपाठ झाला नामपाठ । मोक्
1278 झालिया गुरुकृपा सुगम । सर्वत्र
1279 झाली संध्या संदेह माझा गेला ।
1280 टाकूनियां निंदा स्तुतीचे वचन ।
1281 टाळमृदंग मोहरी । नौबद वाजे नान
1282 ठायीं ठेविलिया मन । सहज होईल उ
1283 ठेवणें अनंत जन्मांचे । सांपडले
1284 डोई बोडोनी केली खोडी । काया वि
1285 डोळा न दिसे न्याहारी । दृष्टी
1286 डोळा फोडोनियां काजळ ल्याला । न
1287 डोळियांनें रूप पहावें साचार ।
1288 डोळियाची भुक हारपली । पाहतां श
1289 तंतुपट जेवीं एकत्व दिसती । तैस
1290 तयां ठायीं अभिमान नुरे । कोड अ
1291 तयां ठायीं जातां शुध्द होय अमृ
1292 तयाचिये भेटीं जावें उठाउठीं ।
1293 तयाचे संगती अपार । विश्रांती घ
1294 तयालागीं ज्ञानी म्हणती नैमित्त
1295 तरठ्या तरठ मारूं केला । बुडत्य
1296 तरले तरती भरंवसा । कीर्तनमहिमा
1297 तरले तरती हा निर्धार । नामाचि
1298 तरले संगती अपार । वाल्मीकादि ह
1299 तरी सोहं नव्हे याग । सोहं नव्ह
1300 तरीच यावें जन्मा । ठेवा पांडुर
1301 तळीं पृथ्वीं वरी गगन । पाहतां
1302 तळीं पृथ्वीवरी गगन । पाहतां दो
1303 तळीं हारपली धरा । वरी ठावो नाह
1304 ताट भोक्ता आणि भोजन । जो अवघाच
1305 तान मान सर्वथा । तें भजन न मने
1306 तापत्रयें तापलीया पंढरीसी यावे
1307 तापलिया तापें शिणलीया मार्गीं
1308 तापलीया तापत्रयें संतां शरण जा
1309 तारले नामे अपार जन । ऐसें महिम
1310 तारावया जड मूढ । आहे उघड उपाव
1311 तारावया भोळे भक्त । कृपावंत पं
1312 तारिलें वो येणें श्रीगुरुनायके
1313 तारुण्याचें मदें घेशी एकमेंकां
1314 तिसरे अवतारीं नामा उध्दव जन्मल
1315 तिहीं त्रिभुवना ज्याची सात्त व
1316 तिहीं त्रिभुवनीं पातकी पीडिले
1317 तिहीं त्रिभुवनीं सत्ता जयाची ।
1318 तीन अक्षरी जप पंढरी म्हणे वाचा
1319 तीन अक्षरें निवृत्ति । जो जप क
1320 तीरा आणिला श्रीकृष्ण । हरिखे य
1321 तीर्थ कानडें देव कानडे । क्षेत
1322 तीर्था जाती उदंड । त्याचें पाठ
1323 तीर्थाटन गुहावास । शरीरा नाश न
1324 तुज सगुण जरी ध्याऊं तरी तुं पर
1325 तुज सांगतसे मना । पाहें पंढरीच
1326 तुजविण आम्हां कोण आहें देवा ।
1327 तुझिया कृपेचें पोसणें मी दीन ।
1328 तुझिया खेळा बहु भ्याले । नेणों
1329 तुझिया चरणीं अनुपम्य सुख । हें
1330 तुझी संगती नाहीं कामाची । मी स
1331 तुझें तुझ्या ठायीं । तुजचि शुद
1332 तुझें श्रीमुख सुंदर । कुसुम शु
1333 तुझ्या चरणापरतें । शरण जाऊं आण
1334 तुझ्या मुरलीचा ध्वनी । अकल्पित
1335 तुटती बंधनें संतांच्या दारुशने
1336 तुमचिया नामस्मरणीं । निशिदिनीं
1337 तुमचे अप्रमाण होतां बोल । मग फ
1338 तुमचे पायीं ठेवितां भाळ । पावल
1339 तुमचे वर्णितं पोवाडे । कळिकाळ
1340 तुमचें कृपेंचे पोसणें । त्याचे
1341 तुमचें चरित्र श्रवण । आवडी करु
1342 तुमचें जाहलिया दरुशन । जन्ममरण
1343 तुमचें तुम्हां सांगतों साचें ।
1344 तुमचें देणें तुमचें देणें । नक
1345 तुमचें नाम आठवितां । धणी न पुर
1346 तुमचें नामसंकीर्तन । हेंचि माझ
1347 तुमच्या चरणांपरतें । शरण न जाण
1348 तुमच्या चरणींक मिठी । आतां तुट
1349 तुमच्या सेवेचा महिमा । मज न कळ
1350 तुम्हांलागीं हरिहर । येती सत्व
1351 तुम्हांसी कारण पडलिया सांगा ।
1352 तुम्हासांठी उणेपण । स्वयें मजल
1353 तुम्ही उदार सर्वगुणें । मी रंक
1354 तुम्ही कृपा केलियावरी । पात्र
1355 तुम्ही बहुतांचे केलेंसे धांवणे
1356 तुम्हीं उदार कृपाळ । मागें केल
1357 तुम्हीं करुनियां सेवा । वाढविल
1358 तुम्हीं कूपाळु कृपाळु । विश्वज
1359 तुम्हीं कृपांवतं देव । माझा हे
1360 तुम्हीं कृपाळुजी देवा । केलीं
1361 तुम्हीं तंव उदार मायबाप संत ।
1362 तुम्हीं पढरीये जातां । तरी मी
1363 तुम्हीं पुर्ण कृपा केली । मज द
1364 तुम्हीं संतजन । माझें ऐका हो व
1365 तू म्हणशील बा हें माझें । वाया
1366 तूं नायकसी कवणाचें । बोलतां नय
1367 तेजाचें जें तेज तेंचि परब्रह्म
1368 तेजाचें तेजस रुपाचें रुपस । वै
1369 तेथें मुख्य हरिहर । शोभे चंद्र
1370 तेथें रावणाचा गर्व परिहार । पर
1371 तेहतीस कोटी देव बांदवडी लंका ब
1372 तोंडभरी विवेक मनीं वाहे अभिलाख
1373 तोंडी घासु डोई टोला । ऐसा भजना
1374 तोचि एक संसारीं । वाचे हरिनाम
1375 त्यांचिया इच्छेसारखें करावें ।
1376 त्यागुनी कर्म जाहला संन्यासी ।
1377 त्यागूनियां स्त्री संन्यासी जे
1378 त्राहित त्राहित त्राहित । विठ्
1379 त्रिकाळ साधन न लगे अनुष्ठान ।
1380 त्रिगुणात्मक त्रिमूर्ति वेगळा
1381 त्रिगुणात्मक देह पंचभुतीं खेळ
1382 त्रिगुणात्मक माडियेला डाव । सह
1383 त्रिगुणाविरहित नाम दत्तात्रेय
1384 त्रिपुटीविरहित कर कटीं उभा । त
1385 त्रिभुवनापरती पंढरीये पेठ । उभ
1386 त्रिभुवनामाजी सोपें । चुकती खे
1387 त्रिभुवनामाजीं चाले ज्याची सत्
1388 त्रिभुवनीं उदार । भोळा राजा श्
1389 त्रिभुवनीं ज्याची सत्ता । लाज
1390 त्रिभुवनीं तुमची थोरी । पतितपा
1391 त्रिभुवनींचा दीप प्रकाशु देखिल
1392 त्रिवर्ग भोजना बैसले ते जाणा ।
1393 त्रिविधपातें तापलें भारी । तया
1394 त्रैलोक्याचा जो धनी । समचरणीं
1395 त्रैलोक्याचा मुगुटमणी । चक्रपा
1396 त्र्यंबक शिखरीं जीवन्मुक्त तुम
1397 त्वंपद तत्पद असिपद यांवेगळा दि
1398 थुरकात थुरकत चालतु । राधिकेचे
1399 थोर अन्यायी दयघना । सांभाळीं द
1400 थोर गर्भीची यातना । आठवितां दु
1401 दंभ मान ही उपाधी । निरसेल आधिव
1402 दक्षिण द्वारका पंढरी । शोभतसे
1403 दत्त दत्त म्हणतां वाचे । तेणें
1404 दत्त दत्त म्हणे वाचे । काळ पाय
1405 दत्त दत्त वदतां वाचे । होय जन्
1406 दत्त देतां आलिंगन । कैसे होताह
1407 दत्त ध्यावा दत्त गावा । दत्त आ
1408 दत्त नामाचा उच्चार । मुखीं वास
1409 दत्त माझा दीनानाथ । भक्तालागीं
1410 दत्त माझी माता दत्त माझा पिता
1411 दत्त माझी माय । आम्हां अनाथांच
1412 दत्त माझी माय । आम्हां सुखा उण
1413 दत्त वसे औदुंबरीं । त्रिशुळ डम
1414 दत्त सबाह्म अंतरीं । दत्तात्रय
1415 दत्तराया करुं प्रथम नमन । द्वी
1416 दत्तात्रय नाम ज्याचे नित्य मुख
1417 दत्तात्रेय नाम । नित्य जपे जो
1418 दयाळु उदार पंढरीराव । भाकितां
1419 दयेचें धाम नेघे कोणाचाही श्रम
1420 दरुशनें तरती प्राणी । ऐशी आयणी
1421 दर्पणामाजीं आपण । जीवरुपें शिव
1422 दशरथ संतानहीन जाला । पुत्रजन्य
1423 दहा अवतार घेत भक्ताचियां काजा
1424 दही दुध चोरुनी दे सर्वांना । ऐ
1425 दांभिकाची भक्ति । वरीवरी देहस्
1426 दाता तोचि म्हणावा । नामावांचोन
1427 दानधर्म कोणान घडे सर्वथा । राम
1428 दामशेटी म्हणे ऐवजाचा धनी । आणि
1429 दामशेटीचा कारकुन । स्वयें झाला
1430 दामा सांगे गोणाईसी । पोरें धरि
1431 दामाजीचा भाव पाहूनी श्रीहरी ।
1432 दामोदर गावा दामोदर पहावा । दाम
1433 दास मी होईन कामारी दासीचा । पर
1434 दासां दुःख झालें फार । वेगीं क
1435 दासासी संकट पडतां जडभारी । धां
1436 दास्य करुं हरिदासाचें । तेणें
1437 दास्यत्व करीन मी देवा । माझी प
1438 दास्यत्वें चोखट । रामनामें सोप
1439 दिव्य तेज झळकती रत्नकीळा फांकत
1440 दिसे सगुण परि निर्गुण । आगमां
1441 दीन म्हणोनी नाच रे कीर्तनीं ।
1442 दीनाचिया काजा । धांवे वैकुंठिच
1443 दीनाचें उपार्जन करी पोटासाठीं
1444 दीपकळिकेमाजीं कळा । तैसा परब्र
1445 दीपकाचे ठायीं नाहीं द्वैतभाव ।
1446 दीपांचें तें तेज कळिकें ग्रासि
1447 दीपाचिया अंगसंगा । कोण सुख आहे
1448 दुःखाचिया भोगी कोडी । रसना गोड
1449 दुःखाच्या खडकीं आदळती प्राणी ।
1450 दुजा छंद नोहे वाचे । वदे साचें
1451 दुजा नाहींजया भाव । अवघा देव व
1452 दुजियाची निंदा नको रे करूं मना
1453 दुजी येऊनी पुढें बोले ऐकें वो
1454 दुजेंपणें पाहे तरी देवाचे चरण
1455 दुजेपणी दृष्टी न घालुं । सर्वा
1456 दुजेपणें नको पाहुं सर्वाठायीं
1457 दुडीवरी दुडी गौळणी सातें निघाल
1458 दुध आणिलें परगृहींहूनी । संतोष
1459 दुबळ्यांसी धन । सांपडलिया नोहे
1460 दुबार बाहुली वस्तुरूप झाली । प
1461 दुरवरी वोझें वाहिलासे भार । आत
1462 दुर्जनाचें संगें दुर्जन लागत ।
1463 दुर्बळांची कन्या समर्थाचे केली
1464 दुर्लभ नरदेह पावला । प्राणी दे
1465 दुस्तर मार्ग आटाआटी । पंढरी सृ
1466 दुस्तर सायास न करीं । वाचे म्ह
1467 दृढभाव हृदयीं धरा । वाचे स्मरा
1468 दृश्य तो जोगिळी देखणें कवळी ।
1469 दृष्टी देखे परब्रह्मा । श्रवनी
1470 दृष्टी पाहतां बिठोबासी । आनंद
1471 दृष्टी पाहतां भीमातरी । स्वर्ग
1472 दे दे दे मोरी कन्हया साडीछे ।
1473 देऊनिया अभयदान । संतीं केलें म
1474 देऊळ बांधिलें कळस साधिलें । स्
1475 देखणा जाहलों देखणां जाहलों । द
1476 देखती निमाले आपुले पुर्वज । पि
1477 देखावया भक्तपण । रूप धरिलें सग
1478 देखिला अवचिता डोळा सुखाचा सागर
1479 देखिलें कंदर्पाच्या बापा । आम्
1480 देखे देखे ग जशोदा मायछे । तोरे
1481 देखों तितकें आहे ब्रह्मा । वाय
1482 देखोनि कीर्तनाची गोडी । देव धा
1483 देखोनिया देवभक्त । सनकादिक आनं
1484 देखोनिया हरलिंग । जो न करी तया
1485 देठीचें फळ देठी पिके । न तोडित
1486 देतो मोक्ष मुक्ति वाटितसे फुका
1487 देव आणि भक्त करिती जयजयकार । न
1488 देव आणि भक्ति एकचि विचार । दुज
1489 देव गुज सांगे भक्तां । अंकित अ
1490 देव जाला पाठींपोटीं । तया नाही
1491 देव तुष्टला मय दे घे । तुजावां
1492 देव दगडाचा भक्त तो मेणाचा । एक
1493 देव दासाचा अंकित । म्हणोनि गर्
1494 देव देव म्हणोनि फिरताती वेडे ।
1495 देव देहीं आहे सर्व ते म्हणती ।
1496 देव धांवे मागें न करी आळस । सा
1497 देव नाहीं ऐसे स्थळ । रितें कोठ
1498 देव पाहतां मजमाजीं भेटला । संद
1499 देव पुजिती आपुले भक्ता । मज वा
1500 देव प्रसन्न जाला माग म्हणे वहि
1501 देव भक्त उभे दोन्हीं एके ठायीं
1502 देव भक्त एके ठायी । संतमेळ तया
1503 देव भक्त दोनी करिताती काला । त
1504 देव भक्त दोन्हीं तीर्थ क्षेत्र
1505 देव भक्त दोन्हीं समचि सारखें ।
1506 देव भक्तपणें नाहीं दुजा भाव ।
1507 देव भुलला भावासी । सांडोनियां
1508 देव मनुष्य सुताचें बाहुलें । ब
1509 देव म्हणती मेसाबाई । पूजा अर्च
1510 देव म्हणे नाम्या जातो मी पळोनी
1511 देव म्हणे नाम्या परीस कोठें आह
1512 देव म्हणे नाम्या व्यापार बरवा
1513 देव म्हणे भक्तांसी आवडी । मी ज
1514 देव म्हणे सांवत्या लपवी मजला ।
1515 देव वसे पंढरीसी । येती सनकादिक
1516 देव विठ्ठल तीर्थ विठ्ठल । अवघा
1517 देव विसरला देवपणासी । देखोनी भ
1518 देव संत दोन्हीं एकचि मेळ । गदा
1519 देव सर्वाठायीं वसे । परि न दिस
1520 देव सुंदर घनसावळा । कासे सोनसळ
1521 देवकी करी चिंता । केवीं आठवा व
1522 देवकी निज उदरीं । गर्भाजी पाहे
1523 देवकी म्हणे वसुदेवासी । वेगीं
1524 देवकी वसूदेवाकडे पाहे । तंव तो
1525 देवतांचे अंगीं असतां विपरित ।
1526 देवपुजा करी आदरें । अतीत आलिया
1527 देवपूजे ठेवितां भावो । तो स्वय
1528 देवरे देवरे मोरी घागरीया लालसे
1529 देवा तुम्ही आहांत समर्थ । काय
1530 देवा परिस उदार । भक्त जाणा निर
1531 देवा माझे मन लागों तुझें चरणी
1532 देवांचें पूजन । घडतां रामस्मरण
1533 देवांचें हें गूज सकळ मंत्रमय ।
1534 देवाचरणीं ठाव । तैसा गुरचरणीं
1535 देवाचे ते आप्त जाणावे ते संत ।
1536 देवाचे सोईरे संत रे जाणावें ।
1537 देवाचें तें ध्यान । आठवावें रा
1538 देवातळींचें वस्त्र तें म्हणती
1539 देवासी आवडे भक्तसमागम । त्यांच
1540 देवासी कांहीं नेसणें नसे । जेथ
1541 देवासी तुष्टण्या एक युक्ति आहे
1542 देवासी तो आवडे भक्त । नाहीं हे
1543 देवासी तो पुरी एक भाव । नेणें
1544 देवासी तो पुरे एक प्रेमभाव । प
1545 देवासी तो प्रिय एक नाम आहे । म
1546 देवासी तो भाव पुरे । तेणें देव
1547 देवासी तो मुख्य कीर्तनाची गोडी
1548 देवासी तों पुरे । एक तुळशीपान
1549 देवासी दुजे नावडे सर्वथा । करि
1550 देवासी ना गवे ग्रहांचाहीं ग्रह
1551 देवासी प्रिय होय कीर्तन । नाचे
1552 देवो न कळे अभाविकां । उघड पंढर
1553 देवो विसरें देवपण । अपीं वासना
1554 देशाविरहित काळासी अतीत । ते दे
1555 देह अवसानीं काळाची तों संधी ।
1556 देह अशाश्वत नाम हें शाश्वत । म
1557 देह आहे तुम्हां आधीन । तोंवरी
1558 देह ऐसें वोखटें । पृथ्वीमाजीं
1559 देह गेह कर्म सारुनी । शेजे पहु
1560 देह गेह चिंता । बाळासी नाठवे स
1561 देह जाईल तरी जावो राहील तरी रा
1562 देह नाशिवंत अभ्राची साउली । तै
1563 देह पाहतां दोषाची दिठी । वृत्त
1564 देह भोगितसे मुख्य गोडी । स्त्र
1565 देह लावी हरिकीर्तनीं । येर कार
1566 देह सांडावा न मांडावा । येणें
1567 देह हा काळाचा जाणार शेवटीं । य
1568 देहतापें तापलों भारीं । संताघई
1569 देहनिशा क्रमोनि मी तंव आलिये ।
1570 देहबुद्धि जयापाशीं । पाप वसे त
1571 देहबुद्धि सांडीं कल्पना दंडी ।
1572 देहबुद्धी खुंटली येथें माया तु
1573 देहाचि तों देह जोडी । साधी परम
1574 देहाचिया आशा पुत्रादिक धन । का
1575 देहाचिये माथां काळाची तों सत्त
1576 देहाची आशा टाकिली परती । केलीस
1577 देहाची ममता न धरी साचार । करी
1578 देहाचें देऊळ देवळींच देव । जना
1579 देहिचेनि सुखें सुखावत । सुख सर
1580 देही असोनि देहातीत । भूतीं भूत
1581 देही धर्म विहित करी । अद्वैत भ
1582 देहीं असोनियां देव । वाउगा करि
1583 देहीं असोनियां विदेही प्रकार ।
1584 देहीं असोनी विदेही । चाले बोले
1585 देहीं कैंचे सुख कैंचें दुःख ।
1586 देहीं न धरी जो आशा । चित्त पंढ
1587 देहीं वाढें जों जों शांती । तो
1588 देहीं शत्रु वसती दुर देशीं । य
1589 देहींच देहीं बिंबला देवी । न क
1590 देहींची वासना अद्वैत निमालें ।
1591 देहींचे आयुष्य पूर्ण तें भरलें
1592 देहींच्या अवसाना । कोणी कामा न
1593 देहो जैं पासुनी झाला । तैं पास
1594 दोघें शरणागत आले श्रीरामासी ।
1595 दोन्ही कर ठेवूनी कटीं । उभा भी
1596 दोरा अंगीं जैसा नसतां सर्प दिस
1597 दोष दुरितांचें पाळें । पळती बळ
1598 दोषी पापराशी नामाचे धारक । होत
1599 दोषी यमदुत नेतसे बांधोनी । तंव
1600 द्रव्य घेऊनियां उपदेश देती । म
1601 द्रव्य घेऊनियां कथा जे करिती ।
1602 द्रव्याचिया आशें । कथा करणें स
1603 द्रव्याचिया लोभें । तीर्थामध्य
1604 द्रव्याचिये आशे करी जो कथा । च
1605 द्वारका समुद्रांत बुडविली । पर
1606 द्वारकेचा सोहळा । परणियत्नी भी
1607 द्वारकेभीतरीं । कामधेनु घरोघरी
1608 द्वारकेमाजीं श्रीकृष्ण । एकदा
1609 द्वारकेहुनी जगजेठी । आला पुंडल
1610 द्वारकेहुनी धांवणें । केलें पु
1611 द्वारकेहुनी विठु पंढरीये आला ।
1612 धन कामासाठीं देख । न मनीं दोष
1613 धन जयासीं मृत्तिका । जगीं तोचि
1614 धन मानबळें नाठविसी देवा । अंतक
1615 धन वित्त आशा धरुनी स्मरती । ते
1616 धनदारापुत्र अपत्यें म्हणसी माझ
1617 धनलोभ्याचें जाय धन । शोधितसे र
1618 धन्य आज दिन संतदरुशनाचा । अनंत
1619 धन्य आजी डोळां । स्मामी निवृत्
1620 धन्य काशीपुरी धन्य काशीपुरी ।
1621 धन्य गुरु जनार्दन । स्वानंदाचे
1622 धन्य गुरुकृपा जाहली । अहंता मम
1623 धन्य चंद्रभागा धन्य वाळूवंट ।
1624 धन्य जाहलों आतां । अवघी चिंता
1625 धन्य ते भाग्याचे । वास करिती प
1626 धन्य ते भाग्याचे । वासुदेव नाम
1627 धन्य तेचि संत भक्त भागवत । हृद
1628 धन्य दिवस जाहल । संतसमुदाय भेट
1629 धन्य धन्य कीर्तन जगीं । संत ते
1630 धन्य धन्य जगीं संत । कृपावंत द
1631 धन्य धन्य ते जन । जया शिवाचें
1632 धन्य धन्य तें शरीर । जेथें कथा
1633 धन्य धन्य तेचि नर । दत्तनामीं
1634 धन्य धन्य तेचि संत । नाहीं मात
1635 धन्य धन्य नामदेव । सर्व वैष्णव
1636 धन्य धन्य निवृत्तिदेवा । काय म
1637 धन्य धन्य पंधरपुर । वाहे भीवरा
1638 धन्य धन्य पुंडलिक । तारिले लोक
1639 धन्य धन्य भुमंडळी । वैष्णव बळी
1640 धन्य धन्य विठ्ठल देव । पाहतां
1641 धन्य धन्य श्रीगुरुभक्त । गुरुच
1642 धन्य धन्य श्रीहरीचे गुण । नाम
1643 धन्य धन्य सदगुरुराणा । दाखिविल
1644 धन्य पंढरीची वारी । सदा वसे जय
1645 धन्य पृथ्वी दक्षिन भाग । जेथें
1646 धन्य भाग्य गोकुळींचे राज्य । ज
1647 धन्य भाग्याचे जन इहलोकीं । कीर
1648 धन्य माय व्याली सुकृताचें फळ ।
1649 धन्य श्रीगुरुनाथें । दाखविलें
1650 धन्य स्वामी माझा निवृत्ति । जड
1651 धन्य हरिहर भवभयाहर । आठव सत्वर
1652 धरसी संसारासी हांव । माझें माझ
1653 धरा अंतरीं शुद्ध निष्ठा । पहा
1654 धरा अधर जाली वोटंगणें काई । जळ
1655 धरितां श्रीहरींचें ध्यान । समा
1656 धरितां हातीं हात न सुटे चिकाटी
1657 धरिला देव आवाडी मिठी । नोहे तु
1658 धरिसी देहाची तूं आशा । तेणें फ
1659 धरी अवतार विश्व तारावया । अत्र
1660 धर्म अर्थ काम । जिहीं अर्पिला
1661 धर्म अर्थ काम मोक्ष । संतचरणीं
1662 धर्माचें वाट मोडे । अधर्माची श
1663 धांव नारायण । माझ्या दुःखाच्या
1664 धांव रे धांव आतां । दीनवत्सला
1665 धांवण्या धांवतां न लावा उशीर ।
1666 धांवुनीं तिजी गोपिका म्हणे वो
1667 धांवू नको सैरा कर्माचियासाठीं
1668 धांवे धांवे श्रीहरी । निवारीं
1669 धांवे पावे दत्तराजा । महाराजा
1670 धोंड्यासी व्यापार कोणी नाहीं क
1671 ध्यानाचे ध्यान ज्ञानाचें ज्ञान
1672 ध्यानीं बैसोनी शंकर । जपे रामन
1673 ध्येय ध्याता ध्यान । अवघा माझा
1674 ध्येय ध्याता ध्यान विठ्ठल संपु
1675 ध्येय ध्यातेविण ध्यान । ज्ञेय
1676 ध्वज वज्रांकुश शोभती चरणीं । त
1677 न करी आळस रामनाम घेतां । वाचे
1678 न करी सायास आणिक संकल्प । वाया
1679 न करीं तळतळ मना । चिंती चरणां
1680 न कळती भावेवीण रामकृष्ण । गोपि
1681 न कळे जयांचे महिमान । वेदश्रुत
1682 न कळे जयाचें विंदान । हरिहर ने
1683 न कळे पामरा कांहीं हा विचार ।
1684 न कळे लाघव तया मागें धांवे । त
1685 न कळेची मूढा सुखाची ती गोडी ।
1686 न जायेचि ताठ नित्य खटाटोप । मं
1687 न देखतां कृष्णवदन । उन्मळती तय
1688 न देतां दरुशन गेला चक्रपाणी ।
1689 न धरी लौकिकाची लाज । तेणे सहज
1690 न मानी सन्मानाचें कोडें । नाही
1691 न माये चराचरीं त्रैलोक्य उदरीं
1692 न माये ध्यानीं योगिया चिंतनीं
1693 न ये मनासी अभागिया गोष्टी । म्
1694 न लगे करा खटपट । धरा पंढरीची व
1695 न लगे न लगे जीवाचा तो नाश । ना
1696 न लगें काहीं यासी मोल । वेंचित
1697 न लगो विषय गोपांच्या पाठीं । न
1698 न सांपडे हाती वाउगी तळमळ । म्ह
1699 न सुटेचि आशा गुंतें बळें पाशे
1700 न सोडी रे मना गुरुजनार्दना । स
1701 न सोदी रे मना गुरुजर्नादना । स
1702 न होता शुद्ध अंतःकरण । संतसेवा
1703 नंदनवन मुरलीवाला । याच्या मुरल
1704 नंदे आणिविलें उभयंता राजबिंदी
1705 नका करुं वाद विवाद पसारा । वाउ
1706 नका धावूं तुम्हीं सैरा । मना म
1707 नको आणिकांच्या पडुं हावभरी । व
1708 नको करुं आतां कृष्णा तु खोडीं
1709 नको करुं कर्माकर्म । तुम्हां स
1710 नको कर्म धर्म वार्ता । सुखें क
1711 नको कांही आणिक नेम । एक नाम घे
1712 नको गुंतूम मायाजाळी । काळ उभा
1713 नको तु आमुचे संगतीं । बहु केली
1714 नको तुझेम आम्हा कांहीं । वास प
1715 नको दुजी रे वासना । मिठी घाली
1716 नको नको आळस करुं । वाचे श्रीरा
1717 नको नको रे दुर देशीं । आम्हां
1718 नग घडतां सोनें साचें । न घडतां
1719 नमस्कारी जंव अष्टांगें । तंव द
1720 नमावे हे नित्य नित्य सदगुरुचे
1721 नमुं जाय तंव गुरुत्वा । तंव त्
1722 नमो अगणितगुणा देवाधिदेवा । माझ
1723 नमो ज्ञानराजा नमो ज्ञानराजा ।
1724 नमो व्यासादिक कवी हे पावन । जे
1725 नमो सदगुरुराया दीनाच्या वत्सला
1726 नयन तान्हेलें पाजावें काई । मन
1727 नरदेह उत्तम चांग । धरा लाग कीर
1728 नरदेह परम पावन । तरी साधी ब्रह
1729 नरदेह प्रमाण शतवर्षे म्हणती ।
1730 नरदेह श्रेष्ठ परमपावन । पावोन
1731 नरदेहा येउनी करावें कीर्तन । व
1732 नरदेहा येऊनि गमावी आयुष्य । धर
1733 नरदेही आलिया मुखीं नाम गाय । व
1734 नरदेहीं आयुष्य गमाविलें सारें
1735 नरदेहीं आयुष्य शत तें प्रमाण ।
1736 नरदेहीं येउनीं करी स्वार्थ । म
1737 नरदेहीं सुख सोहळा संस्कार । पर
1738 नरदेहीचा हाचि मुख्य स्वार्थ ।
1739 नरनारी जातां पंढरीसी । सुकृतां
1740 नलगे भुक्तिमुक्ति नलगे स्वर्गव
1741 नव लक्ष गोपाळ यमुनेतटीं । उभे
1742 नवजों योगाचिया वाटा । न चढों आ
1743 नवमास वरी वाहिलें उदरीं । तिसी
1744 नवल ती कळा दावी गोपिकांसी । लो
1745 नवल दंभाचें कौतुक । अग्नहोत्री
1746 नवल दावियेलें सोंग । अवघा एकक
1747 नवल देखिलें संसाराचेंक बंड । त
1748 नवल भजनाचा भावो । स्वतां भक्ता
1749 नवल रोग पडिपाडु । गोड परमार्थ
1750 नववा बैसे स्थिररूप । तया नाम ब
1751 नवविधा भक्ति नव आचरती । त्याची
1752 नसे वैकुंठी हरी । नाचे कीर्तनी
1753 नसे वैकुंठीं अणुमात्र । नाचतां
1754 नांदतसें नाम आकाश पाताळीं ।सर्
1755 नाकळे जो आकळ । भक्तिप्रेमाचा व
1756 नाकळें तें कळें कळे तें नाकळे
1757 नागर गोमटें रुप तें गोजिरें ।
1758 नाचेन आनंदें विठ्ठलनाम छंदें ।
1759 नाठवेचि दुजें कानड्यावांचुनी ।
1760 नातुडे जो योगी ध्याना । तो समच
1761 नाथाचे आश्रमीं समाधिरहित । मुक
1762 नाथिलाचि देह नाथिला प्रपंच । न
1763 नाना अवतार घेशी भक्तासाठीं । क
1764 नाना कर्माचियां लागतां पाठीं ।
1765 नाना तें चरित्र श्रीहरीचे वाचे
1766 नानापरी समजवितें न परी राहे श्
1767 नाभिस्थानीं ठेवा हृदयकमळीं पहा
1768 नाभीकमळी जन्मला ब्रह्मा । तया
1769 नाभीकमळीं चतुरानन । न कळे तया
1770 नाम अनिरुद्ध जगीं तें प्रसिद्ध
1771 नाम उत्तम चांगलें । त्रिभुवनीं
1772 नाम उत्तम चांगलें । मुक्त केले
1773 नाम उत्तम पावन । शिव शिव वरिष्
1774 नाम उपेंद्र सर्व देवांचा तो इं
1775 नाम एक उच्चारितां । गणिका नेली
1776 नाम गातां करीं आळस । निंदा करी
1770 नाम गाये तो सर्वत्र क्षितीं ।
1778 नाम गोड श्रीरामांचें । अमृत फि
1779 नाम घेई सदा वाचे । अनंत जन्मां
1780 नाम घेतां रुप आठवलें सांवळें ।
1781 नाम घेतां हे वैखरी । चित्त धां
1782 नाम जनार्दन रुप जनार्दन । ध्या
1783 नाम जनार्दन वाचे । भय नाहीं कळ
1784 नाम जप वाचा प्रद्युम्न साचा ।
1785 नाम जपतां निवृत्ति । न येचि पु
1786 नाम जपे सर्वकाळ । त्यासी भयभीत
1787 नाम तारक ये मेदिनी । नाम सर्वा
1788 नाम तारक सांगडी । तेणे उतरुं प
1789 नाम तारक हें क्षितीं । तरलें आ
1790 नाम तूं अधोक्षज घेई सर्वकाळ ।
1791 नाम तें उत्तम नाम तें सगुण । न
1792 नाम तें ब्रह्मा नाम तें ब्रह्म
1793 नाम तें सार श्रीधरांचे वाचे ।
1794 नाम तें सोपें पद्मनाभ पाठ । कर
1795 नाम तें सोपें संकर्षण जपे । आण
1796 नाम नारसिंह नाम नारसिंह । भक्त
1797 नाम निजभावेंसमर्थ । जेथें नाम
1798 नाम निवृत्ति धन्य तो निवृत्ति
1799 नाम पवित्र आणि परिकर । नामें त
1800 नाम पावन तिही लोकीं । मुक्त झा
1801 नाम पावन पावन । नाम दोषांसि दह
1802 नाम पावन श्रीरामांचे । घेतां व
1803 नाम मंगळा मंगळ । झालें जन्माचे
1804 नाम मुखी सदां धन्य तो संसारीं
1805 नाम मुखीं गातां विषयांची वार्त
1806 नाम मुखीं सदा वाचे । कांपती कळ
1807 नाम श्रीकृष्ण उद्धवें साधिलें
1808 नाम श्रेष्ठ तिहीं लोकीं । म्हण
1809 नाम सुलभ इहलोकीं । तरले तरले म
1810 नाम सुलभ सोपें गातां । नाहीं भ
1811 नाम हरिहर संसार तो हरी । सबाह्
1812 नाम हृषिकेश गाये सावकाश । धरुन
1813 नाम हे नौका तारक भवडोहीं । म्ह
1814 नाम हें पावन नाम हें पावन । दु
1815 नामचेनि पाठें जाती पैं वैकुंठी
1816 नामधारक हो कां भलता । त्याचे च
1817 नामधारकाचा । दास होईन मी साचा
1818 नामपाठ अंडज जारज स्वेदज । उद्भ
1819 नामपाठ करा नामपाठ करा । चवर्‍य
1820 नामपाठ करितां आनंद मानसें । यो
1821 नामपाठ करितां काळ वेळ नाहीं ।
1822 नामपाठ करितां जाईल पैं चिंता ।
1823 नामपाठ कसवटी अखंड ज्याचे मुखीं
1824 नामपाठ कालीमाजीं सोपें वर्म ।
1825 नामपाठ किती सर्वात वरिष्ठ । नक
1826 नामपाठ केशव वदा नित्य वाचे । स
1827 नामपाठ गंगा नामपाठ सरिता । साग
1828 नामपाठ गाय सदा नामपाठ गाय । धन
1829 नामपाठ गाये धन्य तो संसारीं ।
1830 नामपाठ गाये संतांचे संगती । ना
1831 नामपाठ गाये सदोदित मनीं । यमाच
1832 नामपाठ गीता नामपाठ गीता । नाम
1833 नामपाठ गोविंद हाचि लागो छंद ।
1834 नामपाठ जपे भोळा महादेव । देवाध
1835 नामपाठ जया नाही पैं सर्वथा । त
1836 नामपाठ जागीं सोपें तें साधन ।
1837 नामपाठ ज्ञानदेवी नामपाठ तूं कर
1838 नामपाठ त्रिविक्रम वदे तूं रे व
1839 नामपाठ नारायण वदे सर्वकाळ । का
1840 नामपाठ नित्य एक नेमें गायें ।
1841 नामपाठ पसारा घे रे मुखें सदा ।
1842 नामपाठ प्रेमें सांवता तो गाये
1843 नामपाठ ब्रह्मा उघड बोले वाचा ।
1844 नामपाठ मंत्र सर्वांत पैं श्रेष
1845 नामपाठ मच्छिद्र गोरक्षातें बोध
1846 नामपाठ यश कीर्ति नामपाठें । तो
1847 नामपाठ युक्ति जगीं सोपी जाणा ।
1848 नामपाठ युक्ति भाविकां प्रतीती
1849 नामपाठ वर्म सोपें आहे जाणा । च
1850 नामपाठ श्रेष्ठ तीर्थाचे तें ती
1851 नामपाठ श्रेष्ठ तीर्थाचें तें त
1852 नामपाठ श्रेष्ठ नामपाठ श्रेष्ठ
1853 नामपाठ सत्ता सर्वां वरिष्ठाता
1854 नामपाठ सदा एकांती जो करी । भुक
1855 नामपाठ साधन याहुनी आहे कोण । क
1856 नामपाठ सार वेदांचें तें मूळ ।
1857 नामपाठ सार सर्वामाजीं श्रेष्ठ
1858 नामपाठ सोपा भोळ्या भाविकांसी ।
1859 नामपाठ सोपा हरावया पापें । आणी
1860 नामपाठ स्नान नामपाठ दान । नामप
1861 नामपाठविठ्ठल पंचविसावा वाचे ।
1862 नामपाठे ज्ञान नामपाठें ध्यान ।
1863 नामपाठे भक्ति हनुमंतें केली ।
1864 नामपाठे युक्ती साधन समाप्ती ।
1865 नामपाठें अक्रुर सर्व ब्रह्मारु
1866 नामपाठें आपण होय अनामिक । नामप
1867 नामपाठें ओहं सोहं कोहं खादलें
1868 नामपाठें क्रिया नामपाठें कर्म
1869 नामपाठें गणिका नेली मोक्षपदा ।
1870 नामपाठें गहिनी निवृत्ति वोळला
1871 नामपाठें गीता ज्ञानेश्वरी होय
1872 नामपाठें गुण झाले पैं त्रिगुण
1873 नामपाठें गोरक्ष वोळगला गहिनी ।
1874 नामपाठें गोरा कुंभार तरला । उद
1875 नामपाठें जनाबाई बरोबरी । दळी क
1876 नामपाठें ज्ञानियाची भिंत ओढी ।
1877 नामपाठें तरला चोखा तो महार । भ
1878 नामपाठें तारिलें पतित उद्धरिले
1879 नामपाठें नक्र तारिला निर्धारें
1880 नामपाठें नक्र तारिला निर्धारें
1881 नामपाठें नामा शिंपी तो तरला तय
1882 नामपाठें निवृत्ति ज्ञानदेवा उप
1883 नामपाठें निवृत्ति पावला विश्रा
1884 नामपाठें बिभीषण सर्वांस वरिष्ठ
1885 नामपाठें भीष्में कामातें जिंकी
1886 नामपाठें मधुसुदन वाचे । अनंत ज
1887 नामपाठें मुक्त मुक्ताई पैं झाल
1888 नामपाठें मोक्ष पाविजे तत्त्वता
1889 नामपाठें वर्म वेदींचें तें कळे
1890 नामपाठें वामन अक्षरें तीं तीन
1891 नामपाठें संत पावले विसांवा । आ
1892 नामपाठें संदेह सर्व हा जाईल ।
1893 नामपाठें सर्व मुक्तत्त्व साधित
1894 नामपाठें सोपान समबुद्धि झाला ।
1895 नामपाठें होय शुद्ध तें शरीर ।
1896 नामपुरुषोत्तम घेई तूं आवडी । य
1897 नामयाची आपदा संसारी होत । परि
1898 नामयाची कांता धुणें धुया गेली
1899 नामयाची जनी दासी पैं म्हणती ।
1900 नामयाचें घर मोडलें एके दिनीं ।
1901 नामयासी बोलतसे दामशेटी । कोणाच
1902 नामरुप मज आणिलें जिहीं । त्यां
1903 नामविण मुख सर्पाचें तें बीळ ।
1904 नामस्मरण अहो जना । तेणें तुटें
1905 नामा आणि दामा बाप लेक दोन्ही ।
1906 नामा न जातां राउळासी । विठु जा
1907 नामाचा उच्चार करितां कोण्ही हा
1908 नामाचा धारक । हरिहरां त्याचा ध
1909 नामाचा नित्य जया छंद । त्याचा
1910 नामाचे पोवाडे वर्णिती साबडे ।
1911 नामाचें धारक विष्णुरुप देख । त
1912 नामाचें महिमान सादर ऐका । तारि
1913 नामाच्या उच्चारें प्रल्हाद तार
1914 नामापाठ माधव सदा तूं उच्चारी ।
1915 नामापाशीं तिष्ठे देव । नामापाश
1996 नामामृत गोडी वैष्णव जाणती । ये
1997 नामामृत पुढे । कायसें अमृत बाप
1918 नामीं धरा दृढ विश्वास । घाला क
1991 नामे प्राप्त नित्यानंद । नामें
1920 नामे प्रायाश्चित्तांच्या कोटी
1921 नामें घडे निज शांति । तेथें वस
1922 नामें तारिले पातकी । नाम थोर त
1923 नामें तारिलें तारिले । महा पात
1924 नामें धुवा अढळपद । नामें गणिका
1925 नामें पावन इये लोकीं । नामें प
1926 नामें पावन हीन याती । नाम जपती
1927 नामें पाषाण तरले । महापापी उद्
1928 नामें प्रायश्चिती शिक । हाचि द
1929 नामेंचि क्षितीं उद्धरले । मुक्
1930 नामेंचि तरलें नामेंचि तरले । ज
1931 नामेंचि पावलें पैलपार । शुकादि
1932 नाम्या झडकरी जाई तूं घरासी । च
1933 नाम्याचे लग्नासाठी । चिंता करी
1934 नाम्याचें कारण देवें नवल केले
1935 नाम्यासी सांगतां नायके विचार ।
1936 नारद ब्रह्माचारी । रामनामें ना
1937 नारदादी वैष्णवजन । नामेंजि पाव
1938 नारदें केलासे प्रश्न । सांगतसे
1939 नारा महादा गोंदा विठा चौघे पुत
1940 नावडे जयासी पंढरी । तोचि जाणा
1941 नावडे वैकुंठ शेषशयन । वैष्णव स
1942 नावडे़चि आन । एका विठ्ठलावांचू
1943 नाशिवंत देह जाणार जाणार । हा त
1944 नाशिवंत देह नाशिवंत माया । नाश
1945 नाशिवंत देह नाशिवंत माया । नाश
1946 नाशिवंत धन नाशिवंत मान । नाशिव
1947 नाशिवंत शरीर ओंगळ ओखंटें । परी
1948 नाशिवंत सकळीक । शाश्वत माझा ना
1949 नाशिवंत सर्व एक नाम साचें । म्
1950 नाही नामासी साधन । निरहार न उग
1951 नाहीं अटक काळ वेळ । सदा सोंवळे
1952 नाहीं कधी वाचे नाम । तो अधम न
1953 नाहीं जाय भाव पोटीं । तया चावट
1954 नाहीं ध्यान तें अंतरीं । सदा व
1955 नाहीं नामरुप गुण कर्म । पाहतां
1956 नाहीं सायासाचें काम । वाचे वदा
1957 निःशेष कांहीं नेणिजे । तें शुद
1958 निकट असतांची देव । नेणती ते अह
1959 निकट सेवे धांऊनि आला । पृष्ठी
1960 निगुर्णाची प्राप्ति सगुणाचें य
1961 निघतां उत्तम शकुन ते जाहले । त
1962 निज दृष्टीवरी जाण । काम निवारी
1963 निज पैसा समरसें । गोकुळा आली द
1964 नित्य कर्माचें लक्षण । स्नानसं
1965 नित्य काळ जेथें नामाचा घोष । त
1966 नित्य काळ वाचे जया नाम छंद । त
1967 नित्य घडे चंद्रभागे स्नान । श्
1968 नित्य तो सोहळा करिताती सुरवर व
1969 नित्य ध्यातां हरिचे चरण । करी
1970 नित्य नवा कीर्तनीं कैसा वोढवला
1971 नित्य नूतन दीपज्वाळा । होती जा
1972 नित्य नैमित्तिक कर्म । जया न घ
1973 नित्य नैमित्तिक कर्मे आचरावीं
1974 नित्य वाचे वदे हरि । होय बाहेर
1975 नित्य शिव शिव आठव । तुटेल जन्म
1976 नित्य हरिकथा वैष्णव सांगात । त
1977 नित्य हाटपाय आचार सपाट । कारभा
1978 निबलोण करुं पंढरीया सुखा । आणि
1979 निमालिया देहासाठीं । रांडा पोर
1980 निमालें राहिलें गेले ऐसे म्हणत
1981 निमासुर वदन । शंखचक्राकित भूषण
1982 निरपेक्ष निर्द्वद तोचि ब्रह्मा
1983 निरभिमानें नामयासी देखिलें । स
1984 निरसिया वरू आपरूपें । नुपजता ल
1985 निरसुनी ज्ञान महविती विज्ञान ।
1986 निराकाराचा आकार झाला । त्यांतच
1987 निरालंब देशींचा गुरुराया । धरे
1988 निरालंब सहज माय पहातां कैसें ।
1989 निराळा निराळा राहे तु सढळ । दृ
1990 निराशियाचे भेटी पाहे । वैकुंठी
1991 निर्गुण निराकार अवयवरहित । जो
1992 निर्गुण निराकार वृक्ष आकारला ।
1993 निर्गुण निर्विकारु । तोचि जगीं
1994 निर्गुण सगुण श्रुतीसी वेगळें ।
1995 निर्दय मानसी मारिताती दूत । का
1996 निर्धन पुरुषाची देखा । स्त्री
1997 निर्धारीतां सुख पंढरीसी आहे ।
1998 निर्लज्ज होऊनि नाचे महाद्वारी
1999 निळा पंढरपूरचा लावण्यपुतळा । द
2000 निळी कांच भूमीं खेळे वनमाळी ।
2001 निवंत बैसोनि सुखें गाय नाम । भ
2002 निवांत बैसें तूं अचळ । मन करुन
2003 निवांत श्रीमुख पहावें डोळेभरी
2004 निवांतपणें मना चित्तीं तूं चरण
2005 निवृत्ति निवृत्ति । म्हणतां पा
2006 निवृत्ति शोभे मुगुटाकार । ज्ञा
2007 निवृत्तिनाथ तीन अक्षरें । सदा
2008 निष्ठा ते भजन वाचे नारायण । तय
2009 नीच कामें न धरी लाज । धांवें द
2010 नीर मंथुनी मंथन पैं केले । सार
2011 नीळवर्ण घनःश्याम । अत्माराम वि
2012 नीळवर्ण वृक्ष तो अति दृश्य । प
2013 नुपजे अनुताप ज्ञान । काय घेउनी
2014 नेणतां नेणतां कां रे अंध होशी
2015 नेणतिया ठायीं पाहुं जाय देवा ।
2016 नेणतियासी नेणता तो सान । जाणति
2017 नेणती ब्रह्मादिक ऐसें याचें कर
2018 नेणतेपण पाडुरंगा ध्याई । सदोदि
2019 नेणवेची बाळ कीं हे मृत्तिका ।
2020 नेणें मंत्र तंत्र बीजाचा पसारा
2021 नेणें वेदशास्त्र पुराण पठण । त
2022 नेणें साधन पसारा । व्रता तपाच्
2023 नेणों कळायुक्ती व्युप्तत्ती सर
2024 नेत्राचेनीं तेजें पोळला चंडाश
2025 नेत्रींची बाहुली वस्तुरुप झाली
2026 नेम धरीं विठ्ठलामीं । पडुं नको
2027 नेमिला काळ लागला पाठीं । हे तो
2028 नोहे ब्रह्माज्ञानी लेकुंरांचा
2029 नोहे सायास रामनामीं । संसारासी
2030 न्याय मीमांसा सांख्य पातंजली ।
2031 पंच वरुषी नामा जाहला । छंद विठ
2032 पंचक पंचकाचा पसारा पांचाचा । ख
2033 पंचक्रोशी पाप नसे । ऐसा देव ते
2034 पंचक्रोशीचें आंत । पावन तीर्थ
2035 पंचभूतांचें हें शरीर खरें । नि
2036 पंचभूतें नव्हतीं जईं । तैं वृक
2037 पंचविसांचे दृष्टी । शिवा नाहीं
2038 पंचविसावा श्रीविठ्ठलु । चौविसा
2039 पंचाननें मज घेतलें वेढुन । नेत
2040 पंडित शास्त्री होती नीच याती ।
2041 पंडितांच्या वचना द्यावें अनुमो
2042 पंढरीची मात सांगे नारदमुनी । स
2043 पंढरीची वारी आहे ज्याचे घरीं ।
2044 पंढरीचें सुख पुंडलीक जाणें । य
2045 पंढरीये अन्नादान । तिळभरी घडती
2046 पंढरीये देव आला । संतभारें तो
2047 पंढरीये पांडुरंग । भोवंता संग
2048 पंढरीस जावया । सदा हेत मानसीं
2049 पंढरीस ज्याचा नेम । तो न करी अ
2050 पंढरीसी जा रे आधीं । कृपानिधी
2051 पंढरीसी जा रे सदा । पुंडलीक वर
2052 पंधरा भागले सोळांसी न कळे । सत
2053 पक्षी आंगणीं उतरती । तें कां प
2054 पक्षी जाला स्वयें जें वायु लेक
2055 पटपट सांवली खेळूं या रे । सावध
2056 पडलें मायावर्तीं शुध्दि नाहीं
2057 पढरीचा महिमा । आणिक नाहीं त्या
2058 पतनाच्या भया नोळखे पामर । करी
2059 पतित पातकी खळ दुराचारी । पाहता
2060 पतितपावन नाम श्रीविठ्ठलाचें ।
2061 पतिव्रता सती उठोनि सकाळीं । शे
2062 पतीतपावन केलें असें संतीं । पु
2063 परदारा परधन । येथें धांवतसे मन
2064 परपंरा कीर्तन चाली । मागुन आली
2065 परपश्यंती मध्यमा वेगळा । वैखरी
2066 परब्रह्मा पुतळा कौस्तुभ गळां ।
2067 परब्रह्मा प्राप्तीलागीं । कर्म
2068 परब्रह्मा मूर्ति विठ्ठल विटेवर
2069 परब्रह्मा सगुण असे परात्पर । व
2070 परब्रह्मा सांवळा खेळे यमुना ती
2071 परमर्थीं राखितां भावो नवल नव्ह
2072 परमात्मा एकला एक । एकपणें तोचि
2073 परमार्थ सोयरा अहोरात्र करीं ।
2074 परमार्थाचा हाचि भाव । वाचे देव
2075 परलोकींचा सखाक उभा विटेवरी । भ
2076 परलोकींचे सखे । संत जाणावे ते
2077 परा पश्यंती मध्यमा वैखरी । नमि
2078 परा पश्यांती मध्यमा । जो न कळे
2079 परा ही पश्यंती मध्यमा वैखरी ।
2080 पराचे ते दोष आणू नये मनीं । जय
2081 परात्पर परिपुर्ण सच्चिदानंदघन
2082 परिपूर्णपणें उभा । दिसें कर्दळ
2083 परिमळ गेलिया वोस फुल देठीं । आ
2084 परेंचें जें सुख पश्यंती भोगी ।
2085 परेसी न कळे पार । पश्यंतीसी नि
2086 परेहुनि परता वैखरिये कानडा । व
2087 परेहूनी कैसें पश्यन्ती वोळलें
2088 पळ पळ आयुष्य खातसे काळ । कां र
2089 पळभरी संतसंगती । कोटीयुगें तया
2090 पवित्र अंतर शुद्ध कर मन । तेणे
2091 पवित्र तो देह सदा ज्याचा नेम ।
2092 पशु आणि पक्षी तरले स्मरणें । त
2093 पशु पक्षी वनचरें । श्वान श्वाप
2094 पहा ऋषि आले मागावया दान । शांत
2095 पहा कैसा देवाचा नवलावो । पाहे
2096 पहा कैसी नवलाची ठेव । स्वयमेव
2097 पहा पहा उसां बैसलासे काळ । भरल
2098 पहा पहा विठ्ठलमुख । हरे जन्ममर
2099 पहा हो पहा वृदांवनीं आनंदु । क
2100 पहातां संतसमुदाय । भुक्ति मुक्
2101 पहाला तो दीन हरिखाचा आम्हां ।
2102 पहालें रे मना पहालें रे । बुद्
2103 पहावया गेलों देव । तो मीची स्व
2104 पांघुरला घोंगडे काळें । वृदांव
2105 पांच पांचाचा मिळोनि मेळु । सदा
2106 पांचा जाणाचें । आणिलें जयाचें
2107 पांडवांचे गृहीं जाण । असंख्य ज
2108 पांथस्थ घरासी आला । प्रातःकाळी
2109 पांहता पाहता वेधलेंसे मन । तेण
2110 पाउला पाउली चिंतावी माउली । वि
2111 पाउले गोजिरीं ध्यान विटे मिरवल
2112 पाजी प्रेमपान्हा लाऊनियां सोई
2113 पाणियाचा मासा जाला । नामरूपा न
2114 पातला रे भवगजपंचानन । निरसूनिय
2115 पापपुण्य दोन्हीं समानची गांठी
2116 पापाची वस्ती जाणा । पंढरीसी ना
2117 पाया शोधोनियां बांधिताती घर ।
2118 पायांचें चिंतन । माझे हेंचि भज
2119 पायांवरी ठेवितां भाळ । कर्म सक
2120 पायांवरी ठेवितां भाळ । गेली तळ
2121 पायांवरी ठेविती भाळ । तें प्रे
2122 पायारीं घालीन मिठी । दाटेन कंठ
2123 पायाळसी अंजन असावें डोळां । मग
2124 पायीं जडलें माझे मन । चित्त जा
2125 पार नाहीं जयाच्या गुणा । तो उभ
2126 पालटे भावना संताचे संगती । अभा
2127 पाळतोनि जाती घरासी तात्काळ । ख
2128 पावन क्षेत्र पंढरपुर । पावन ती
2129 पावला जनन मातेच्या उदरीं । संत
2130 पावलों प्रसाद । अवघा निरसला भे
2131 पाषाणाची करूनि मूर्ति । स्थापन
2132 पाहतां पाहतां कैसें पालटलें मन
2133 पाहतां पाहतां नेत्र गेले । परी
2134 पाहतां पाहतां परतलें मन । जाले
2135 पाहतां पाहतां वेधलें मन । झाले
2136 पाहतां पाहतांभुललें मन । धरिले
2137 पाहतां विठ्ठल रुप । अवघा निवार
2138 पाहतां विश्राम सुखवस्ती धाम ।
2139 पाहतो देखतो कानीं जें ऐकतो । प
2140 पाहिला नंदाचा नंदन । तेणें वेध
2141 पाहुं जातां नारायणा । पाहतां म
2142 पाहुनियां पंढरीपुर । मना आनंद
2143 पाहुनियां मनोगत । पुरवा हेत तु
2144 पाहुनियां हरी गोपाळांचे चोज ।
2145 पाहुनी कृष्णासी आनंद मानसी प्र
2146 पाहुनी दशदिशा नामा रडूं लागे ।
2147 पाहूं गेलिये हरि जागरा । नयन ल
2148 पाहूनियां गोरा दंडवत घाली । म्
2149 पाहों गेलों देवालागीं । देवरुप
2150 पाहोनियां भक्तनाथा । स्वयें दे
2151 पिंगा बाई पिंगा गे । अवघा धांग
2152 पिंडिच्या प्रळयासी सांगेन तुम्
2153 पिंडी देहस्थिती ब्रह्मांडी पसा
2154 पिकली पंढरी पिटिला धांडोरा । क
2155 पिता पुत्र नातु सर्व काळें ग्र
2156 पिता सांगतां गोष्टी । तयासी कर
2157 पिसाळलें श्वान पाणीयासी बीहे ।
2158 पीक पीकलें प्रेमाचें । सांठविल
2159 पुंडलिक संत भला । तेणें उद्धार
2160 पुंडलिकापुढें सर्वेश्वर । उभा
2161 पुंडलिकें उभा केला । भक्त भावा
2162 पुंडलीक म्हणतां वाचें । पाप जा
2163 पुजा उपचार । मज पुरविले अपार ॥
2164 पुजी माझिया भक्तांतें । तेणें
2165 पुढलीये जन्मीं नामा तो अंगद ।
2166 पुढें कालीमाजीं होणार जे भक्त
2167 पुढें गेले हरीचे दास । त्यांची
2168 पुरवा माझी एवढी आस । करा निजदा
2169 पुरवावया मनोरथ । उभा अनाथनाथ व
2170 पुरुष अथवा नारी । नाचती कीर्तन
2171 पुरुष अथवा नारी आलिया संसारीं
2172 पुर्वपुण्य असतां गांठीं । संतभ
2173 पुर्वीचिया मतांतरा । सांपडला ब
2174 पुष्पावती चंद्रभागे । करितां स
2175 पूजन तो एक पुरे । वाचे स्मरे र
2176 पूजा करुं कैशी देवा । वाचे आठव
2177 पूजा करूं तरी पूजे नाहीं ठाव ।
2178 पूजा यथासांग पूर्ण । न घडे तरी
2179 पूजिती खंडेराव परत भरिती । विठ
2180 पूजिला श्रीपती एकविध भावें । ह
2181 पूजेचे प्रकार असती सोळा बारा ।
2182 पूर्व सुकृताची गांठोडी पदरीं ।
2183 पूर्वापार परंपरा । संत सोयरा व
2184 पूर्वापार श्रीविठ्ठलमूर्ति । ऐ
2185 पूर्वी जो प्रल्हाद तोचि जाणा अ
2186 पूर्वी बहुतांचे धांवणें केलें
2187 पूर्वी हिरण्यकश्यपाचे कुळीं ।
2188 पूर्वीपासूनी ज्यांचें देणें ।
2189 पृथ्वी आप तेज वायु गगन । हीं प
2190 पृथ्वीवरुता दुष्काळ पडला । न म
2191 पेंदा म्हणे देवा बाऊ तो पळाला
2192 पैलनामें गर्जती वीर । हरीचे डि
2193 पोट भरावया भांड । जैसा बडबडी त
2194 पोटासाठी लागे नीचचियां पायां ।
2195 पोटीं भय आतां तुजला कशाचें । ध
2196 पोटींचे बाळ अवगुणी वोखटें । पर
2197 प्रकाश तरणी न बोले वेदवाणी । ब
2198 प्रकाश भासे सर्पाकार । सर्प नस
2199 प्रतिमा देव ऐसा ज्याचा भाव । न
2200 प्रतिमाचि देवो ऐसा ज्याचा भावो
2201 प्रतिमेचा देव केला । काय जाणें
2202 प्रत्यक्ष ती कथा जगासी माउली ।
2203 प्रत्यक्ष देव असोनी नाहीं म्हण
2204 प्रत्यक्ष पहा रे जाऊन । विटेवर
2205 प्रथम मत्स्यावतारीं तुमचें अगा
2206 प्रपंच आमिष गुंतशील गळीं । शेव
2207 प्रपंच परमार्थ एकरुप होत । आहे
2208 प्रपंच परमार्थ करीं कां रे सुख
2209 प्रपंचाचा कठिण लाग । नाशासी मू
2210 प्रपंचाचा भाव वाहतसे खर । न कळ
2211 प्रपंचाचें भान । आहे मृगजळासमा
2212 प्रपंची गुंतती । बळें माझें मा
2213 प्रपंची सदा सक्त । रामनामीं ना
2214 प्रभातेसी उठोनी । स्नान करिती
2215 प्रभासादि क्षेत्रें सप्तपुर्‍य
2216 प्रयागादि क्षेत्रें आहेत कल्पक
2217 प्रयागादि तीर्थे आहेत समर्थ ।
2218 प्राण रक्षणापुरतें । योगी मागत
2219 प्राणपानांची मिळणी । शक्ति चेत
2220 प्राणियां उद्धार नाम मुखीं गात
2221 प्राणियासी मंत्र सोपा । दत्त द
2222 प्राणी गुंतले संसारश्रमा । न क
2223 प्रात:काळ जाहला मिळाल्या नायका
2224 प्रात:काळ झाला । स्नान करुनि न
2225 प्रात:काळ झालिया पाहती नरनारी
2226 प्रारब्ध क्रियमाण संचिताचा भोग
2227 प्रेमयुक्त नाम आदरें घेतां । त
2228 प्रेमयुक्त भजन करी सर्वकाळ । व
2229 प्रेमळ प्रेमळ अंतरीं प्रेमळ ।
2230 प्रेमळांसी विश्रांतिस्थान । मह
2231 प्रेमें पूजी मेसाबाई । सांडोनि
2232 प्रेमें भक्तांची आवडी । म्हणोन
2233 फजितखोरांचे जीवीं । लाज नाहीं
2234 फजितीचे देव मागती घुटीरोटी । आ
2235 फट गाढवाच्या लेका । संसार केला
2236 फणस खातां लागे गोड । तेथें अधि
2237 फणस जंबीर कर्दळी दाटा । हातीं
2238 फार बोलूं काय वांया । जाणवेल प
2239 फिरलों मीं दशादिशा । वायां सोस
2240 फुगडी घाली मीपणाची । वेणी गुंफ
2241 फुटलिया घट । नसे जीवन प्रगट ॥१
2242 फुले झडे तंव फळ सोसे । तया पाठ
2243 बंधनाचा फांसा बैसलासे गळीं मीन
2244 बकाचिये परि ध्यान नको धरुं । ज
2245 बधिर जाले पैं श्रवण । जाले दंत
2246 बरवी ती पूजा । जेणें पावे अधोक
2247 बरवी श्रीहरीची मूर्ती । देव्हा
2248 बरें वा वाईट नाम कोणी घोका । त
2249 बळी आर्पिती देहासी । द्वारपाळ
2250 बळी पृष्ठी जें शोभलें । तें वि
2251 बहु उतावीळ । पाडुरंग तु दयाळ ॥
2252 बहु क्षेत्रें बहु तीर्थ । बहु
2253 बहु खेळतं खेळ । कळॊं आले सकळ ।
2254 बहु जन्मांचे सायास । विटे उभा
2255 बहु पुण्य होय गांठीं । तरीच भे
2256 बहु पुण्य होय गांठीं । तैच ऐशि
2257 बहु बोलतां वो तोंडें । नायकती
2258 बहु बोलाचें नाहीं कारण । मी दे
2259 बहु मतें बहु मतांतरें । आम्हा
2260 बहु मार्ग बहु प्रकार । तेथें न
2261 बहु मार्ग बहुतापरी । परी न पाव
2262 बहुत जन्मांचे सुकृत । तयांसी घ
2263 बहुत जन्में विरहें पीडली । नेण
2264 बहुत तीर्थ क्षेत्रें बहुतापरी
2265 बहुत दाविती खुणा । आमुच्या नये
2266 बहुत पुराणें बहुत मतांतरें । त
2267 बहुत प्रकारें भक्तहि असती । दे
2268 बहुत मारग बहुत प्रकार । नागवले
2269 बहुत विचार करीत मानसीं । काय प
2270 बहुता काळाचें हें क्षेत्र । सक
2271 बहुतां सुकृतां नरदेह लाधला । भ
2272 बहुतांची मतांतरें तीं टाकुनीं
2273 बहुतांच्या मता । आम्हीं न लागु
2274 बहुतापुण्यें करूनि जोडला नरदेह
2275 बहुती वर्णिला बहुतीं ध्याईला ।
2276 बह्मांडाची दोरी । हालवी जो एक्
2277 बांधूनियां पर्णकुटी मुढी । त्य
2278 बाइलेआधीन होय ज्याचें जिणें ।
2279 बाइलेचा जाहला दास । करी आस मात
2280 बाइलेचा जाहला दास । न करी आस म
2281 बाइलेच्या बोला । धरी मातेसी अब
2282 बाईल सांगतांचि गोठी । म्हणे मा
2283 बाजारीं बैसोनि सांगें ज्ञान गो
2284 बाप तोचि माय होउनी आला पोटीं ।
2285 बारा वर्ष बाळपणक गेलें । परि र
2286 बारा सोळा अठरा गडियांचा मेळा ।
2287 बारा सोळाजणी हरीसी नेणती । म्ह
2288 बालका देखोनि संकटीं । माता कार
2289 बाळ कृष्ण रांगे नंदाघरीं । चोर
2290 बाळ तरुण वृद्ध ऐसे ते पाहिले ।
2291 बाळ रांगणें रांगतु । दुडदुडां
2292 बाळकाची बोबडी वाणी । ऐकोनी जनन
2293 बाळाचें छंद जाण । माता पुरविती
2294 बुडालिया जळीं धावतसे कोण । तैस
2295 बुद्धि आणि मन सावध करुन । मन उ
2296 बैसतां निश्चळ । मन करी तळमळ ॥१
2297 बैसल्या पंगती चोखियाच्या अंगणी
2298 बैसविती हरी अस्त्र घडीवरी । पू
2299 बैसोनि एकांतीं । सदा ध्यावी वि
2300 बैसोनियां निवांत घालिसी उमान ।
2301 बैसोनियां हातवटी । सांगे गोष्ट
2302 बैसोनी एकान्ती । सांगती कोरड्य
2303 बैसोनी कळंबातळीं । गडी मिळाले
2304 बैसोनी निकटीं सांवत्याजवळीं ।
2305 बोधभानु तया नाहीं माध्यान्ह सा
2306 बोल बोलता वाचें । नाम आठवींविठ
2307 बोलणें बोलतां हेंचि दुर्घट । न
2308 बोला बोल विरहिणी बोले । गगनी च
2309 बोलिजे तें नव्हें । बोलणें तें
2310 बोलू नयें तें आले बोला । आमुचा
2311 ब्रहमस्थितीचें हें वर्म । तुज
2312 ब्रह्म सर्वगत सदा सम । जेथें आ
2313 ब्रह्मा एक परिपूर्ण । तेथें ना
2314 ब्रह्मा कैसें वेडावलें गे बाइय
2315 ब्रह्मा जाणे ब्राह्मण याती । त
2316 ब्रह्मा धरुनी मुंगीवरी । रामव्
2317 ब्रह्मा निर्गुण निर्विकार । ब्
2318 ब्रह्मांडांचा धनी । तो संतीं क
2319 ब्रह्माचारी म्हणती महंत । सदा
2320 ब्रह्माज्ञानाचा क्षण । विचारी
2321 ब्रह्माज्ञानाची कसवटी । अनुभव
2322 ब्रह्माज्ञानालागीं ब्रह्मादिक
2323 ब्रह्माज्ञानासाठीं । हिंडताती
2324 ब्रह्माज्ञानासाठीं वेदशास्त्र
2325 ब्रह्माज्ञानी वाचें सांगतां नय
2626 ब्रह्माडभरीं कीर्ति संतांचा मह
2327 ब्रह्मादिक देव त्यांचें रंगीं
2328 ब्रह्मादिक वेडे जयासाठीं होती
2329 ब्रह्मादिकां न कळे तें रुप सुं
2330 ब्रह्मी स्फुरें जें स्फुरण शुद
2331 ब्रह्मीं नाहीं कर्म नाहीं उपास
2332 ब्रह्मीं नाहीं भवभ्रांति । ब्र
2333 ब्राह्मण क्षत्रिय वैश्य शुद्र
2334 ब्राह्मण क्षत्रिय वैश्य शूद्र
2335 ब्राह्मणवाक्यबळें वेदू नेमी जग
2336 ब्राह्मणा स्वधर्मक नित्य नैमित
2337 ब्राह्मणाचें तीर्थ घेतां त्रास
2338 ब्रीदावळी करे आपुली जतन । आलों
2339 भक्त अर्पितां सुमनमाळा । घाली
2340 भक्त करुणाकर दीनाचा वत्सल । उभ
2341 भक्त देव एके ठायीं ते आवडी । घ
2342 भक्त देवातें भजती । देव भक्ती
2343 भक्त नीच म्हणोनि उपहासिती । त्
2344 भक्त रागेला तवकें । देव फोडोनि
2345 भक्तचरणींचे रजः कण । हृदयीं वा
2346 भक्तदशनें देव ते तोषती । तेणें
2347 भक्तपणा सान नव्हे रे भाई । भक्
2348 भक्ता जैसा मनोरथ । पुरवी समर्थ
2349 भक्तांचा पुरवी लळा । तो सांवळा
2350 भक्तांचिया गांवा येशी पै धांवत
2351 भक्तांचिया मनासरिसा । धांव घाल
2352 भक्तांच्या उपकारासाठीं । नोहे
2353 भक्तांवांचुनी देवा । कैचें रुप
2354 भक्तांसी सान न धरीच मान । खाय
2355 भक्ताचिया काजा । उभा पंढरीचा र
2356 भक्ताचिया घरीं । नीच काम देव क
2357 भक्ताचिये काजें । देव करितां न
2358 भक्ताची अणुमात्र व्यथा । न सहा
2359 भक्ताचे मनोरथ पुरवी नारायण । अ
2660 भक्ताद्वारीं उभाचि तिष्ठे । न
2361 भक्तालांगीं अणुमात्र व्यथा । त
2362 भक्ताविण देवा । कैंचें एकपण से
2363 भक्तासी संकट पडतां । धांवे देव
2364 भक्ति असो मुक्ति घाला रे बाहेर
2365 भक्ति गोकुळी नवविधा नारी । गजर
2366 भक्ति नाहीं नामीं तो चांडाळ पत
2367 भक्ति माझी भोळी । भाव एकविध बळ
2368 भक्तिप्रेमाविण ज्ञान नको देवा
2369 भक्तिभावार्थ अर्पिला । देव सर्
2370 भक्तिभावार्थे अर्पिलें । देवें
2371 भक्तिविण पशू कशासी वाढला । सटव
2372 भक्तिहीन जन्मला पशु । केला नाश
2373 भक्तीचे उदरीं जन्मलें ज्ञान ।
2374 भक्तीच्या पोटा मुक्ति पैं आली
2375 भगवंतांची नामकीर्ति । अखंड वाच
2376 भगवद्भाव सर्वांभुतीं । हेंचि ज
2377 भजतां भजन एका जनार्दन । ब्रह्म
2378 भजन करितां लाजतो पामर । संसारी
2379 भजन चालिलें उफाराटें । कवण जाण
2380 भजन तें साचें भोळ्या भाविकासी
2381 भजन नाही मी अकार्मी वायां । अभ
2382 भजन भावातें उपजवी । देव भक्तां
2383 भजन भावें गाऊं भजन भावें ध्याऊ
2384 भय नाही हरीच्या दासा । शुभ काळ
2385 भरला तो हावे म्हणे माझें माझें
2386 भलतीयासी म्हणती । अहो महाराज न
2387 भलते भावें शरण येतां । निवारी
2388 भवभयनाशक रामनाम तारक । शंकर रा
2389 भवरोगा औषध जाण । नाममात्रा नार
2390 भवरोगासी वोखद । रामनाम हेंचि श
2391 भवरोगियांसी औषध हें नाम । सेवा
2392 भवरोगियासी उपाय । धरावें तें स
2393 भवसिंधु तराया नाम हें नौका । उ
2394 भवसिंधुसी उतार । हरिहर म्हणतां
2395 भांडाचें तोंड भांड पुराण । वरी
2396 भांबावला देव संतामागें धावें ।
2397 भांबावले जन म्हणती माझें माझें
2398 भागीरथी आणि भीमरथी वदतां । समा
2399 भाग्य उजळलें आतां । संत सभाग्य
2400 भाग्यवंत श्रीहरीचे दास । धरिता
2401 भाग्यवंत संत होती । दीन पतीत त
2402 भाग्यवंत होती संत । दीन पतीत त
2403 भाग्यहीन बहु असती । कमळापती सा
2404 भाग्यांचें भाग्य धन्य तें संसा
2405 भाग्याचा उदय झाला । संतसंग मज
2406 भाग्याचें ते नारीनार । गाती नि
2407 भाळे भोळे नरनारी । येती प्रती
2408 भाळे भोळे वारकरी । हरिनामागजरी
2409 भाव धरी कां रें साचा । उच्चार
2410 भाव धरुनियां वाची ज्ञानेश्वरी
2411 भाव धरुनी शरण येती । तयां मोक्
2412 भाव भजनातें निपजवी । भक्त देवा
2413 भाव भावित भाव भावित भावित निजभ
2414 भाव लागला भगवंतीं । हरिरुप पवि
2415 भावना अभावना निमाली अंतरीं । व
2416 भावाचिये बळे होऊनि लहान । आपुल
2417 भावाचेनी भक्ति थोर । भावें तुट
2418 भाविक हें संत कृपेचें सागर । उ
2419 भाविका त्या गोपी येतो काकुळती
2420 भाविकांची आवड मोठी । धांवे पाठ
2421 भाविकांचें स्थान पंढरी पावन ।
2422 भाविकांच्या उदकासाठीं । रमा ना
2423 भाविकांसी नित्य नवें हें सोपार
2424 भावें करा रे भजन । भावेंक करा
2425 भावें करितां माझी भक्ति । मी आ
2426 भावें करितां माझी भक्ति । विषय
2427 भावें घातली कास देव झाला दास ।
2728 भावें जनार्दन बोले उद्धवासी ।
2429 भावेंविण देव नयेचि पै हातां ।
2430 भावों देव कीं देवीं भाव । दोही
2431 भासतसे दोर विखाराचे परी । तैसी
2432 भिंगाचे भिगुलें खांद्यावर आंगु
2433 भिक्षेलागीं पाणीपात्र । सांठवण
2434 भिन्न माध्यान्हीं रात्रीं नारी
2435 भिल्लिणी बाळा वनीं वेंचितां फळ
2436 भीमरथीचे तीरी । उभा विठ्ठल विट
2437 भीमा दक्षिनवाहिनी । मध्यें पुं
2438 भीवरेचे तीरीं उभा । धन्य शोभा
2439 भीष्में जया ध्याइलें । तें विट
2440 भुक्ति आणि मुक्ति फुकाचें ठेवण
2441 भुक्ति मुक्ति कारणें तुज न घाल
2442 भुक्ति मुक्तीचें कारण । नाहीं
2443 भुक्तिमुक्तीचा पांग आमुचिये गा
2444 भुक्तिमुक्तीचें सांकडें नाहीं
2445 भुक्तिमुक्तीस कारण । हरीचे जन्
2446 भुक्तीमुक्तीचें माहेर । संत उद
2447 भुलले पामर नेणती ते शुद्धी । ब
2448 भुललें ते प्राणी विसरले कीर्तन
2449 भुलाविलें वेणुनादें । वेणु वाज
2450 भूतमात्र आकृति एकचि मूर्ती । अ
2451 भूमी शोधोनी साधिलें काज । गुरु
2452 भूमीभर वायां । कां रें जन्मली
2453 भूली भटकी आई कान्हा तोरे गांवछ
2454 भेदबुद्धि पालटली । कृपा या विठ
2455 भोगितां काम भोगाचे सोहळे । परी
2456 भोगें चिताविसील नाना दुःखें ।
2457 भोगोनी नान योनी । आलासी आतां य
2458 भोळा कर्पुरगौर भोळे ज्याचें मन
2459 भोळा देव भोळा देव । उंच नीच ने
2460 भोळे ते साबडे गोपिका ते भावें
2461 भोळ्या भाविकांसी देख । अवघा एक
2462 भ्रम धरुनियां वायां कासया खेळस
2463 मंत्रतंत्राची कथा कोण । गाइत्र
2464 मंत्रामाजीं मंत्र विठ्ठल त्रिअ
2465 मंदोदरी पोटीं । सीतेसी व्हावी
2466 मक्षिकेनें जैसा रचियेला कंद ।
2467 मग बोले संदीपन । माझा पुत्र दे
2468 मच्छिंद्रानें मंत्र गोरक्षासीद
2469 मज करुं दिली नाहीं सेवा । दावि
2470 मज कोनी न देखावें । मज कोणी नो
2471 मज जे अनुसरले काय वाचा मनें ।
2472 मज तयांची आवड । पुरवणें लागे त
2473 मज तो आणिक नाहीं चाड । येवढी ज
2474 मज तों अधिकार नाहीं । शरण आलों
2475 मज भक्त आवडता फार । ऐसा माझा न
2476 मजसि जेणें विकिलें शरीर । जाणे
2477 मजूर राऊळाचें वृत्त नेतां । तो
2478 मति माझी लागो सोपनाचरणीं । रात
2479 मती लागो संतसंरणीं । तेथें उन्
2480 मत्सर ज्ञानीयातें न सोडी । मा
2481 मथुरेसी गोरस विकूं जातां नितंब
2482 मधाचिया बोटा गुंतले लिगाडीं ।
2483 मधुपर्कादिक नावडे पूजन । आवडे
2484 मन एके ठायीं । राहे ऐसें करीं
2485 मन करूनियां सावध । वाचे स्मरे
2486 मन करूनियां स्थिर । हृदयीं ध्य
2487 मन मनासी होय प्रसन्न । तेव्हां
2488 मन माझें लागो सोपानचरणीं । मस्
2489 मन माझें वेधलें मन माझें वेधले
2490 मन रामीं रंगलें अवघें मनचि राम
2491 मन हें ओढाळ । सदा करी तळमळ ॥१॥
2492 मनमोहन मुरलीवाला । नंदाचा अलबे
2493 मना ऐक एक मात । धरीं हरिनामीं
2494 मना ऐक हे विनंती । तूं न करी द
2495 मना तुं अधीर अधीर । बहु पातकी
2496 मना तुं परम चांडाळ । अधम खळाहु
2497 मना तूं एक करीं । वाचे आठवी श्
2498 मना तूं एक माझी मात । श्रीविठ्
2499 मना दुजीं बुद्धि नको बा ही । स
2500 मना नको नको हिंडों दारोदारीं ।
2501 मना निश्चय तूं करी । म्हणे जाई
2502 मना सांडीं विषयखोडी । लावीं वि
2503 मनाचा सविस्तार । ऐका तुम्हीं व
2504 मनाची तो खुटलीं गती । संत संगत
2505 मनाची नखी न लगे जयां ठाया । ते
2506 मनाचे माथां घातिला धोंडा । वास
2507 मनाचें तें मन ठेविलें चरणीं ।
2508 मनाचेनि मनें जहालों शरणागत । क
2509 मनामधीं तर्क करी भीमकबाळी । त्
2510 मनासी खेचिलें मायेसी मोकलिलें
2511 मनासी निर्धार केलासे देखा । सं
2512 मनासी स्थिरता नामें दत्त वेध ।
2513 मनुष्य देहीं व्हावें ब्रह्मज्ञ
2514 मनुष्यखेपे हित होय । शरण तूं ज
2515 मनें करूनि विश्वास । संतचरणीं
2516 मनें कल्पोनियां केली विटंबना ।
2517 मनें नागविलें बहुतांपारीं । धा
2518 मनें ब्रह्मादिकां केलीसे थोकडी
2519 मनोभाव जाणोनि माझा । सगुणरुप ध
2520 ममता ठेवूनि घरीदारीं । वायां क
2521 मरणापाठीं जन्म जन्मापाठीं मरण
2522 मर्कटासी मदिरा पाजिली । तैशी भ
2523 मर्दुनी शंखासुरा हातें वागविसी
2524 मस्तक माझें संतापायीं । ठेउनी
2525 मस्तकीं केश चिकटलें होती । जैं
2526 महा तम अंक दाता जो मोक्षाचा ।
2527 महा पापराशी तरले कीर्तनीं । प्
2528 महा मात्रा हरीचे नाम । तरती अध
2529 महाकारण जें देहज्ञान । त्याचाह
2530 महाक्षेत्र पंढरपुर । नांदे विठ
2531 महादेव नाम वदे नित्य मुखें । त
2532 महादोषीयासी ठाव । एका पंढरीचा
2533 महापुरी जैसें वहातें उदक । मध्
2534 महालाभ हाचि आहे । जो या गाये व
2535 माई मोरे घर आयो शामछे । गावढी
2536 मागणें तें आम्हीं मागूं देवा ।
2537 मागणें तें एक आम्हांप्रती द्या
2538 मागणें हेंचि माझे देवा । दुजेप
2539 मागा बहुतांचें मत । नामें तरले
2540 मागें एक पुढें एक । दोन्हीं मि
2541 मागें पुढें उभा हातीं घेउनी का
2542 मागें पुढें विठ्ठल भरला । रिता
2543 मागें बहुतां गुणा आलें । रामना
2544 मागें बहुतांनीं मानिला विश्वास
2545 मागें बहुतांसी सांगितलें संतीं
2546 मागें बहुतांसी सांभाळिलें । ऐस
2547 मागें विरह बहुतंशी झाला । संसा
2548 मागें संतीं उपकार । केला फार न
2549 माझा कृष्ण देखिला काय । कोणी त
2550 माझा देहीं असतां डोळा । काय जा
2551 माझा ब्रीदावळी । कदाकाळीं न सं
2552 माझा भक्त मज अंतरीं । मी सदा ब
2553 माझा भक्त मज भीतरीं । मी स्वये
2554 माझा वडिलांचे दैवत । कृपाळु हा
2555 माझा शरणागत न दिसे केविलवाणा ।
2556 माझिया जीवीं आवडे । संतसमागम र
2557 माझिया मनींचा फिटलासे बिहो । प
2558 माझी ऐकावी विनंती । ज्ञानदेव श
2559 माझी जनार्दन माउली । प्रेमपान्
2560 माझी दत्त माऊली । प्रेमपान्हा
2561 माझी माता दत्तगुरु । मज तिचाचि
2562 माझी मुख्यं उपासना । लागेन चरण
2563 माझे मज कळलें माझें मज कळलें ।
2564 माझे मनीं आनंद जाहला । बोलतां
2565 माझे मनोरथ चरणाची आवडी । दुजिय
2566 माझे माहेर पंढरी । आहे भीवरेचे
2567 माझें देईं मजलागुन । म्हणोनि द
2568 माझें मन अति चंचळ । त्यासी बां
2569 माझें मन तेथें वसों । आणीक नसो
2570 माझें मन राखोनी पायीं । करा सम
2571 माझें मन राहो तुझे पायीं । वास
2572 माझें माझें म्हणोनि करितोसी कष
2573 माझें माहेर पंढरी । विठ्ठल उभा
2574 माझें मीपण देहीच मुरालें । प्र
2575 माझ्या देहाचें देहपण । नागविता
2576 माझ्या मना तूं करीं पां विचार
2577 माझ्या मना धरीं गोडी । संत जोड
2578 माझ्या मना लागो छंद । नित्य गो
2579 माझ्या मना लागो छंद । नित्य गो
2580 माझ्या मनाचा संदेह । फिटला देख
2581 माझ्या मनाचें तें मन । चरणीं ठ
2582 माडियेला खेळ हमामा हुंबरी । मा
2583 माडियेला डाव पोरा हुतुतुतुतु ।
2584 मातला बोकड भलत्यावरी धांवे । त
2585 माता पिता देव गुरु । ऐसा ज्याच
2586 मातापितयांसी जो करी नमन । धन्य
2587 मातेचा आठव बाळावरी स्नेहो । तै
2588 मातेचिया गळां न मिले गळसरी । ब
2589 मातेसी न मिळे खावयासी अन्न । ब
2590 मातेसी म्हणे बाळ । दूध पितीं म
2591 माथां ठेवोनियां पाव । माझा देह
2592 मान देखोनि सहसा । संतां असंतोष
2593 मानवा रामनामीं भजें । तेणें तु
2594 मानसींच अर्थ मानसींच स्वार्थ ।
2595 मानसींच ध्यान मानसींच स्नान ।
2596 मानी नामाचा कंटाळा । तया वोंगळ
2597 मानी भक्तांचे उपकार । धरी गौळ्
2598 मानी भक्ताचे उपकार । म्हणोनि ध
2599 मायबाप तुम्ही संत । मी पतित की
2600 मायबाप माझा सोयरा जिवलग । तूंच
2601 मायबापा न घाली अन्न । बाईलेच्य
2602 माया जिवलगा जातां बैसली कृष्ण
2603 माये आधीं लेक जन्मली । दोघींच्
2604 मारग ते बहु बहुत प्रकार । प्रण
2605 मारी गावढी चुकलीसे भाई । देखन
2606 मार्ग ते बहुतां आहेत । सोपा पं
2607 मार्ग सोपा पंढरीचा । सांपडला स
2608 मार्गी जातां विस्मय करी । कैसे
2609 मालधनी घेउनी आलों असें घरा । त
2610 माळियांचे वंशी सांवता जन्मला ।
2611 माहेरींची वास पाहीन मी डोळां स
2612 मिठी घालूनियां भक्तां । म्हणे
2613 मिथ्या भूतकाया मिथ्या भूतमाया
2614 मिथ्या मायेच्या धाकासाठीं । यो
2615 मिथ्या हा संसार । अवघा मायेचा
2616 मिळती गौळणी दारवटीं बैसती । धर
2617 मिळती सकळां गौळणी ते बाळा । लक
2618 मिळती सख्या माया बहिणी । हातीं
2619 मिळल्या गिपिका यशोदा जवळा । तट
2620 मिळवोनी पांच सात गडी मेळी । डा
2621 मिळाले भक्त अपार । होतो जयजयाक
2622 मिळोनि अबळा बैसती परसद्वारी ।
2623 मिळोनि गोपाळ सकळीं । यमुनेतटीं
2624 मिळोनि गौळणी । देती यशोदे गार्
2625 मिळोनि धमकटी दहीं दूध ते खाती
2626 मिळोनि बारा सोळा घोकणी घोकिती
2627 मी एक शुची जग हें अपवित्र । कर
2628 मी तुं ऐसी परी । जैसे तरंग साग
2629 मी तेचि माझी प्रतिमा । तेथें न
2630 मी तो दरिद्री नाहीं जवळी द्रव्
2631 मी तो स्वयें परब्रह्मा । मीचि
2632 मी ब्रह्मा जाहलों म्हणें अंतरी
2633 मी माझें आणि तुझें । टाकी परते
2634 मी मी म्हणतां अवघें मी जालों ।
2635 मी मी म्हणतां माझें मीच मी नेण
2636 मी मी म्हणतां वायां गेलें सर्व
2637 मी म्हणोनियां भार वाहे । वाउगा
2638 मीच देवो मीच भक्त । पूजा उपचार
2639 मीच देवो मीच भक्त । पूजा उपचार
2640 मीही संतचरण वंदीतसे माथां । वे
2641 मुक्तपणें मुक्त श्रेष्ठपणें श्
2642 मुक्तिची तो नाही चाड । ऐसे वाड
2643 मुख सुंदर मंडित साजिरा । विंझण
2644 मुखाचा व्यापार । करावा हरिनाम
2645 मुखीं उच्चार हरिहर । करिताती न
2646 मुखीं नाम वदे करें वाहे टाळी ।
2647 मुखीं नाम हातें टाळीं । साधन क
2648 मुखीं नाही निंदा स्तुती । साधु
2649 मुखीं वसे ब्रह्माज्ञान । चित्त
2650 मुखें गावें नाम । तेणें पुरें
2651 मुख्य आदिनाथ प्रणवाचें निज । प
2652 मुख्य पाहिजे अनुताप । हेंचि वै
2653 मुद्रा ती पाचवी लाऊनियां लक्ष
2654 मुनीजन साधिती साधनीं । तो हरी
2655 मुरली धरुनी अधरीं । वाजवीं छंद
2656 मुरली मनोरह रे माधव ॥धृ॥ श्रीव
2657 मुळींच पापाचा नाहीं लेश । ऐसा
2658 मुळीच निर्विकार ब्रह्मा तें नि
2659 मुळीचे आहे संतवचन । नामस्मरणें
2660 मूर्ति अनुपम्य विटेवरी साजिरी
2661 मूर्ति चतुर्भुज वेल्हाळ । शंख
2662 मूर्ति सांवळी गोमटी । अंगीं के
2663 मूळ नाशासी कारण । कनक आणि स्त्
2664 मूळची एक सांगतों खूण । एक आधीं
2665 मृगजळ जेथें नसे । तेथें वसे को
2666 मृगजळाचें दोहीं निःशेष जळ नाही
2667 मृगजळाचेनि काय तृषा हरे । अर्क
2668 मृगजळाच्या पुरीं गुंतशीं पामरा
2669 मृगजळीं पहातां दिसतसे जळ । परी
2670 मृतिका आणि अग्नी । देहासी दहन
2671 मेघ वर्ष निर्मळ जळ । जैसें बीज
2672 मेघदर्शनें मयूर नाचतीं । चंद्र
2673 मेघापरिस उदार संत । मनोगत पुरव
2674 मेळवीं संवगडे खेळतसे बिन्दी ।
2675 मेळवोनि मेळा गोपाळांचा हरी । न
2676 मेळेवानि मुलें करावी हे चोरी ।
2677 मैं ज्यावगी छोरकर तोरे गांवाछे
2678 मैं दधी बेचन मथुरा । तुम केवं
2679 मोकळा मार्ग पंढरीचा । नाहीं सा
2680 मोकळें तें मन ठेविलें बांधोनी
2681 मोक्ष मुक्ति ऋध्दिसिध्दि । पाह
2682 मोक्ष मुक्तीचे लिगाड । वागवी अ
2683 मोक्ष मुक्तीचें ठेवणें । देती
2684 मोक्षमुक्ति काकुलती । संतांप्र
2685 मोह ममता ही समुळ नाशावी । तेव्
2686 मौनचि आला मौनचि आला । मौन्य उभ
2687 म्यां गुरु केला म्यां गुरु केल
2688 म्हणता दत्त दत्त । दत्त करी गु
2689 म्हणती दक्षिण द्वारका । पुण्यभ
2690 म्हणती देव मोठे मोठे । पूजितात
2691 म्हणती नरदेह पावन । परी अत्यंत
2692 म्हणा तुम्हीं विष्णुदास । तेणे
2693 म्हणे कृष्णराया शाळीग्राम देई
2694 म्हणे नामयासी क्षण एक न पाहाता
2695 यमुने तटीं मांडिला खेळ । मेळवो
2696 यमुनेचे तीरीं नवल परि वो । तेथ
2697 यशोदेचा हरी जाय यमुनातीरीं । व
2698 यशोदेसी गौळणी सांगती गार्‍हाणे
2699 या देहा अमंगळा । पासुनी आत्मा
2700 या पंढरीचे सुख पाहतां डोळां ।
2701 या पाउलासाठीं लक्ष्मी पिसी । स
2702 या पोटाकारणें न करावें तें करि
2703 या रे नाचुं प्रेमानंदे । रामना
2704 या हो या चला जाऊं कीर्तना । आन
2705 याचिया छंदा जें पैं लागलें । न
2706 याचिये संगतीं दु:खाची विश्रांत
2707 यातिहीन असो भला । जो या गेला श
2708 यातीकुळ कांहीं नाणी तो मानसीं
2709 यातीसी नाहीं कारण । नामस्मरण ह
2710 याहांकी बात नहीं मेरी आवछे । त
2711 युगायुगीं पीडिली विरहिणी । नाठ
2712 युगें आठ्ठावीस जालीं । परी न ब
2713 येई वो श्रीरंगा कान्हाबाई । वि
2714 येई हो कान्हाई मी दळीन एकली ।
2715 येउनी नरदेहा गमविलें आयुष्य ।
2716 येउनी नरदेहा भूतातें पूजिती ।
2717 येऊनि नरदेहीं वायां जाय । नेणे
2718 येऊनियां कांता सांगे गोरियासी
2719 येऊनियां घरा नामदेव पाहे । आजी
2720 येऊनियां घरा बोले राजाईस । या
2721 येऊनियां पंढरपुरा । उभा सामोरा
2722 येऊनियां परिसा बोले राजाईसी ।
2723 येऊनियां मातेपाशीं सांगे वृत्त
2724 येऊनी नामदेव बोले धोंडोबासी ऐव
2725 येऊनी राउळा सांगे विठोबासी । व
2726 येकीपुढें येक सरसावोनि गोपिका
2727 येणें आमुचे पोरा लावियेला चाळा
2728 येणें आमुच्या पोरा लाविलासे चा
2729 येणें कृष्णें आमुचें खादलं दुध
2730 येणें छंदे छंद लागली नव्हाळी ।
2731 येणें जानें खुंटलें क्रियाकर्म
2732 येणें पंथें बहुत तरले निश्चिती
2733 येणें पांडुरंग लावियेला चाळा ।
2734 येणें पुरतें सर्व काज । विश्वा
2735 येणेंचि आश्रमें साधती साधनें ।
2736 येणेंचि नामें तारिलें बहुतां ।
2737 येती कीर्तना आल्हादें । गाती न
2738 येती नरदेहा गमाविती आयुष्य । प
2739 येथोनी आनंदु रे । कृपासागर तो
2740 येवढा पुरवा मनींचा छंद । वाचे
2741 येवढा मंत्र सोपा सांडोनी सायास
2742 येवोनि गोपाळ कृष्णासी बोलतीं ।
2743 येवोनिया काळ बैसलासे उसां । झा
2744 येवोनियां जवळीं बोभाट तो केला
2745 येवोनियां रागें नाम्यासी बोलत
2746 येवोनी जवळीं कुर्वाळिलें वदन ।
2747 येव्हढें जया कृपेचें करणें । र
2748 योग याग तप नलगे साधन । वाचे रा
2749 योग साधोनी पंचाग्नी साधिती । न
2750 योगयाग तप जयासाठीं करणें । तें
2751 योगयाग तप व्रतें आचरितां । नाम
2752 योगियां न कळे वर्म । कोणा साधे
2753 योगियांचा मुकुट म्हणती धूर्जटी
2754 योगियांचा योग साधन तें सांग ।
2755 योगियांचें ध्यान पैं विश्रांती
2756 योगी ध्याती जया चिंतिती मानसी
2757 योगी रिगाले कपाटीं । हटयोगी सा
2758 योगी शिणताती साधनकपाटीं । तया
2759 योगी शिणती साधनीं । पावन होती
2760 योगीयांचे चिंतनी न बैसे । यज्ञ
2761 योग्याचे ध्यान बैसलेंसे मौन ।
2762 रंक बैसतां पालखीसी । उपेक्षी प
2763 रकारासी कान्हा मकारपुढती । स्म
2764 रखितो गोध्नेआं मनाचेनी मनें ।
2765 रघुनंदन पायीं गेला । रथ त्वां
2766 रघुवीरस्मरणें चित्त माझें रंगल
2767 रडती पोटासाठीं । झालों म्हणती
2768 रडती रांडापोरें नाशिवंतासाठीं
2769 रतीच्या अंती जें होय सुख । सर्
2770 रमा रमेश मस्तकी हर । पुढे तीर
2771 रमेसह पंढरी आला । येऊनि भेटला
2772 रवि न लपेचि अंधारीं । तैशी तुम
2773 रस सेविल्यासाठीं । भोगवी जन्मा
2774 रसने रसभोग्य रसाचा भोक्ता रस ग
2775 राखीत गोधनें भक्ताचियां काजा ।
2776 राजाई येऊनियां घरीं । नमस्कार
2777 राजाईस तेव्हां म्हणतसे नामा ।
2778 राजाला आळस संन्याशाला सायास ।
2779 राजीवाक्ष प्रभु रुक्मिणीरण । म
2780 रात्रंदिवस जप होती साठ घटिका ।
2781 रात्रंदिवस भार वाहे खरा । बाइल
2782 रात्रंदिवस मनीं करीतसे चिंता ।
2783 रात्रदिवस मन रंजलें । हरिचरणीं
2784 रात्रीची प्रौढी नोहे सुर्याचा
2785 राम आठवितां नुरेचि पैं पाप । ऐ
2786 राम कृष्ण हरी । नित्य वदे जो व
2787 राम नाम वदे वाचे । धन्य मुख तय
2788 राम भावाचा भुकेला । सांडोनी दु
2789 राम म्हणोनि दीन येती काकुलती ।
2790 राम राम ध्वनी जयाचे मुखासी । ध
2791 राम राम म्हणतां वाचे । रामरुप
2792 राम रावण रणांगणीं । युद्धा मीन
2793 राम रावण हुंबली खेळती । खेळीया
2794 राम सर्वांच्याहृदयीं आहे । धरि
2795 राम सर्वाघटीं व्यापक संचला । ज
2796 राम हें माझें जीवींचें जीवन ।
2797 रामकृष्ण ऐसें नाम । सुलभ सोपें
2798 रामकृष्णनाम । कथा करूं कीर्तन
2799 रामनाम उच्चार होटीं । संसाराची
2800 रामनाम जपे शिव तो स्मशानीं । व
2801 रामनाम ज्याचे मुखीं । तो नर धन
2802 रामनाम पावन । यापरतें थोर कोण
2803 रामनाम मुखीं गाय । यम त्यांचें
2804 रामनाम वसे ज्याचे मुखीं नित्य
2805 रामनाम स्मरे पुरुषोत्तम रे । स
2806 रामनामाची धन्य ख्याती । पापी त
2807 रामनामाचेनि बळें । ब्रह्मा सर्
2808 रामनामाच्या प्रतापें । जळती अस
2809 रामनामावांचुनी । श्रेष्ठ नाहीं
2810 रामनामीं भाव न धरिती कोणी । ना
2811 रामनामे जो धरी भाव । तया सुलभ
2812 रामनामें गणिका नेली वैकुंठासी
2813 रामनामें तारिलें । पशु पक्षी उ
2814 रामनामें तृप्त जे नर जाहले । प
2815 रामनामें नामरुपा निरास । कृष्ण
2816 रामनामें नित्य जयासी आनंद । तय
2817 रामनामेंसुख अत्यंत जें आहे । म
2818 रामानाम वदतां वाचे । सुकृत जोड
2819 रामें रावण रणीं । निवटिला निजब
2820 रावण म्हणे नवल चोज । माझें कटक
2821 रासक्रीडा करुनी आलिया कामिनी ।
2822 रासक्रीडा खेळ खेळॊनिया श्रीहरी
2823 राहातें एक जातें दोनपणें । तेथ
2824 राहिला हरि लक्ष्मीसहित घरीं ।
2825 राहुनी पंढरी । आणिकाची आस करी
2826 राहुनी पंढरीये जाण जो नेघे विठ
2827 रिता ठाव न दिसें पाहतां । भरला
2828 रीघ नाही कोणा पाहुं आले जना ।
2829 रुक्माईसी सांगे एकांतासी गोठी
2830 रुक्मिणीसी सांगे स्वयें कृष्णन
2831 रुप गोजिरें तें सान । विटेवरी
2832 रुप सांवळे गोमटें अंग । उटी चा
2833 रुप सावळें सुकुमार । कानीं कुड
2834 रूप तेंचि नाम नाम तेंचि रुप ।
2835 रूपें सुंदर सांवळा गे माये । व
2836 रोकेडेंचि ब्रह्मा ब्रह्माज्ञान
2837 लंकाबंदी पडले देव । सुटका चिंत
2838 लक्ष गांवें तरणी । पृथ्वी व्या
2839 लक्ष चौर्‍यांयशीं फिरतां । अवच
2840 लक्षांचे जें लक्ष तो दिसे अलक्
2841 लग्नाचा सोहळा यथासांग जाहला ।
2842 लज्जा अभिमान टाकूनि परता । परम
2843 लटिका संसार । वाचे उच्चारी हरि
2844 लटिक्या भावाचें । देवपण नाहीं
2845 लडिवाळ नामा विठोबाचा दास । तया
2846 लहानाहूनि लहान न धरी अभिमान ।
2847 लांब लांब तुम्हीं सांगाल गोष्ट
2848 लागलें दैवत अक्षत सांगा । देव
2849 लागूनियां पायां जना विनवीत । म
2850 लाडिके विठोबाचे आम्हीं । गाऊं
2851 लाभें लाभ हातासी ये । हेचि गोय
2852 लावण्य मनोहर प्रेमाचा पुतळा ।
2853 लावुनी आसन बैससी समाधी । तों त
2854 लावूनियां अंगा राख । म्हणती सु
2855 लावूनियां नेत्र सदा समाधिस्थ ।
2856 लाहे लाहे सोडीत गोधनें । भोंवत
2857 लाहो करा लाहो करा । वाचे स्मरा
2858 लेंकुरातें बाप खेळवी साचें । ब
2859 लेकुरें खेळतीं वो साचें । मायब
2860 लोकांचे हे पुत्र संसार करिती ।
2861 लोखंडाची बेडी तोडी । आवडी सोनि
2862 लोह तांबे सोनें । रुपें माती प
2863 लोह परिसासी झगटे । मग काळिमा क
2864 लौकिकापुरता नोहे हा विभाग । सा
2865 वंदुं अभाविक जन । ऐकावेंक साधन
2866 वंदें तूं अच्युत सर्वकाळ सदा ।
2867 वचन मात्रासाठी । पगटला कोरडे क
2868 वत्साचिये लळे जैसी । धेनु अपैश
2869 वत्सालागीं गोप धाउनी वारसे । त
2770 वदतां वदनीं अहर्निशीं राम । उप
2871 वदुनीं श्रीगुरुचरण । संतमहिमा
2872 वदे तोचि कल्पित शास्त्र तें शा
2873 वनमाजीं नेती गोपिका तयासीं । र
2874 वमिल्या मिष्टान्ना । परतोई श्र
2875 वरपांग सोंग नको माळा मुदी । ठा
2876 वरीवरी दाविती आचार । अंतरीं तो
2877 वरीवरी दावी भक्ति । अंतरीं असे
2878 वरुषला मेघ खडकावरुता । चिखल ना
2879 वर्णावर्ण नाहीं । हेंचि प्रावर
2880 वर्णावी ती थोरी एका सदगुरुची ।
2881 वर्णितां वेदमती कुंठित पैं जाल
2882 वर्म जाणें तो विरळा । तयांचीं
2883 वसती सदा पंढरीसी । नित्य नेमें
2884 वसो कां भलते ठायीं जन । परि की
2885 वहिनीनें आम्हां काय धाडियेलें
2886 वांझचिया बाळा बागुलें ग्रासिले
2887 वाउगा पसारा नेणें तो पामर । की
2888 वाउगाचि शीण करिसी सर्वथा । चुक
2889 वाउगाचि सोस न करी सायास । भजे
2890 वाउगाची पसारा । कां रे वाढविला
2891 वाउगाची सोस वाहताती वोझें । म्
2892 वाउगी उपाधी न करी रे मना । चिं
2893 वाउगे ते बोल बोलती अबळा । कवण
2894 वाउगे ते बोल बोलती चावटी । ब्र
2895 वाउगे बोल जाती वायां । पंढरीरा
2896 वाऊगाची सोस करितोसी तूं मना ।
2897 वाऊगे तें वायां । कुंथाकुंथी ख
2898 वाचे बोला दत्त दत्त । होय सकळ
2899 वाचे म्हणा रामनाम । तेणें निवा
2900 वाचे विठ्ठल बोलावें । मग पाऊल
2901 वाचे सदा रामनाम । तया न बाधी क
2902 वाट पिकली संतांची । अवघें स्वर
2903 वाणी वदे रामनाम । तेणें साधे स
2904 वादविवाद अतिवाद । नावडे कोणाची
2905 वायां खेळ एकीबेकी । पडलीस काळा
2906 वायां बोभाट अनंता । शरणगता उपे
2907 वायां वायां शिणती साधक जन । सा
2908 वायां शब्दज्ञान बोलावा गौरव पो
2909 वायांचि कासया करितां आटाआटी झण
2910 वायांचि भुली पडली गव्हारा । भ्
2911 वायांची आयुष्य जातसे खरें । उप
2912 वायांची सोस संसार कामाचा । राम
2913 वायांविण करुं नये बोभाट । सांप
2914 वारंवार जन्म घेऊं । परी पाहूं
2915 वारंवार देही हेचिं पैं वासना ।
2916 वारंवार संतसंग । गाऊं अभंग हरि
2917 वारकरी पंढरीचा । धन्य धन्य जन्
2918 वासना विषयीं सदा वसे । तेथें द
2919 वासनेंचे वसन समूळ फाडी । त्रिग
2920 वासुदेव नाम प्रातःकाळीं वाचे ।
2921 वाहूनिया हातीं टाळी । करुं भजन
2922 वाहे भक्तांचे उपकार । न संडी भ
2923 विकल्प वासना समूळ दे टाकुनी ।
2924 विचारावेंविवेक दृष्टी । संतचरण
2925 विचारितां तुज नामाची नसे । नाम
2926 विचारीं पां धडफुडें । देह तंव
2927 विटिदांडु खेळसी वांया । चौर्‍य
2928 विटिदांडु चेंडु भला रे । मनीं
2929 विटेवरी दिसे स्वानंदाचा गाभा ।
2930 विटोळेंविण पोटा आला । अवघा संस
2931 विठठल पुडलिकासाठीं । उभा राहिल
2932 विठुच्या छंदासी । पडतां आहे रे
2933 विठ्ठल देवाधिदेवो । भक्तजनांचे
2934 विठ्ठल नाम घेती वाहाती टाळिया
2935 विठ्ठल पंढरपुर निवासी । विठ्ठल
2936 विठ्ठल म्हणतां विठ्ठलाचि होसी
2937 विठ्ठल रुक्मिणी राहीं सत्यभामा
2938 विठ्ठल विठ्ठल वदतां वाचे । स्व
2939 विठ्ठल सांवळा पंढरीये उभा । धन
2940 विठ्ठलावांचुनीं आणिकाचे ध्यान
2941 विठ्ठलासी गाय विठ्ठलासी ध्याय
2942 विदेहदेह विस्मृति पावले । देहा
2943 विद्या जलिया संपूर्ण । पंडित प
2944 विधिनिषेध कवणेपरी । कार्या कार
2945 विधिनिषेध धरितां मनीं । सहजें
2946 विधियुक्त नोहे संध्यास्नान । त
2947 विधियुक्त पाणिग्रहण पैं जाहलें
2948 विनंती माझी परिसावी । कृपा दीन
2949 विपरीत अर्थ ऐकतां कानीं । पुरु
2950 विपरीत सुपरीत हा तो काळाचा विभ
2951 विरहिणी विरहा विरहित बोले । का
2952 विवाद वाद हें तो अधम लक्षण । भ
2953 विवेक कांडणीं कांडितें साजणी ।
2954 विवेक वैराग्य दोघें भांडती । ज
2955 विश्रांतीचें आसन घालुनियां जपा
2956 विश्रांतीचें स्थान संतांचें मा
2957 विश्वपाळिता हे हरी । दासा केवी
2958 विश्वाचा तो गुरु । स्वामी निवृ
2959 विश्वाचा व्यापक विश्वंभर साक्ष
2960 विषय विरह गुंतले संसारीं । तया
2961 विषयप्राप्तीलागीं जाण । धरी बक
2962 विषयवासना भाजी त्याचें मूळ । म
2963 विषया जो लंपट । तया नावडे ही व
2964 विषयाचे अभिलाषे सबळ भेदु भासे
2965 विषयाचें सुख मानितो पामर । भोग
2966 विषयाच्या व्यथें दुःख भोगितो अ
2967 विषयालागीं उपाय जाण । नानापरी
2968 विषयीं होउनी उदास । सांडी संसा
2969 विषयीं होऊनि उदास । सांडीं संस
2970 विष्णुदासा घरें ब्रह्माज्ञान ल
2971 विष्णुनामपाठ करी वेळोवेळां । प
2972 विष्णुमूर्ति चतुर्भुज शंख चक्र
2973 विसर तो अवघा जाहला । विठ्ठला प
2974 विसरुनी विठोबासी । भरले हव्यास
2975 वृक्ष पाहतां परतला आगम । निगमा
2976 वृक्ष व्याला आकाश पाताळ । वृक्
2977 वेडावला वेडावला । उभ ठेला मौन्
2978 वेणुनादाचिया किळा । पान्हा फुट
2979 वेद गुरु माता पिता । ऐसा भाव ज
2980 वेद तो आम्हां जनार्दन । शास्त्
2981 वेद तो प्रमाण । वचन करी जो अप्
2982 वेद बोलिला जो जो गुण । तो तो न
2983 वेद वेद ब्रह्मा एक । स्वानुभवे
2984 वेदवचनें सुतक पावे । ब्रह्मा म
2985 वेदवाणी देवें केली । येर काय च
2986 वेदविधि कांही न कळे पाठका । गु
2987 वेदशास्त्र पुराणें अनेक शब्दज्
2988 वेदशास्त्र वक्ता अति निःसीम पा
2989 वेदशास्त्रीं गाईला पुराणीं वर्
2990 वेदांचा विवेक शास्त्रांचा हा ब
2991 वेदांचा संवाद श्रुतींचा अनुवाद
2992 वेदांचे वचन शास्त्रांचे अनुमोद
2993 वेदांचे सार निगमाचे माहेर तो ह
2994 वेदांत सिद्धांत पाहतां खटपट ।
2995 वेदाचा वेदार्थ शास्त्राचा शास्
2996 वेदाचिया बोला कर्मातें गोंविला
2997 वेदाचिया मतें विसरुनि कीर्तन ।
2998 वेदादिक श्रमले न कळे जया पार ।
2999 वेदान्त प्रतिपाद्य करावा हा धर
3000 वेदान्त सिद्धांत पाहणें ते आटी
3001 वेदाभ्यास नको सायास ज्योतिष ।
3002 वेदाभ्यासं श्रमलें । पुराण वक्
3003 वेदामाजीं ओंकार सार । शास्त्रा
3004 वेदीं जैसा वर्णिला । तैसा विटे
3005 वेदें सांगितले पुराणीं आनुवादल
3006 वेदोक्त पठण करितां चढे मान । त
3007 वेधला जीव माझा भेटवा श्रीरंग ।
3008 वेधल्या गोपिका सकळ । गोवळ आणि
3009 वेधल्या त्या गोपी नाठवे आपपर क
3010 वेधिलें ज्यांचें मन सदा नामस्म
3011 वेधोनि गेलें माझें मन । हारपले
3012 वेधोनि नेलें आमुचें मन । लागले
3013 वेरझार खुंटे नाम वदतां वाचे ।
3014 वेळोवेळां सांग जना । मागें दान
3015 वेव्हाराच्या ठाई । तुझें न चले
3016 वेश्येचिया घरी जातो उताविळा ।
3017 वेष घेउनी नुसता कां । उगेच जगा
3018 वेष पालटोनी देव कुंभार पैं जाह
3019 वैकुंठा जावया न लगे ते सायास ।
3020 वैकुंठीचे वैभव पंढरीसी आलें ।
3021 वैकुंठीचें वैभव । संतांपांयीं
3022 वैकुठींचा हरी गोपवेष धरी । घूऊ
3023 वैखरी वाचा वदे रामकृष्ण । धन्य
3024 वैजंयती माळ किरीट कुंडलें । रु
3025 वैजयंती वनमाळा गळां । टिळक रेख
3026 वैर करुनी मन मारावें । मनाधीन
3027 वैराग्य अनुताप जाहलियावांचुन ।
3028 वैराग्य प्रथम असावी शांती । ते
3029 वैष्णवा भुषण मुद्रांचें श्रृंग
3030 वैष्णवाघरीं देव सुखावला । बाहि
3031 वोखद घेतलिया पाठी । जेवीं होय
3032 वोखद घेतलिया पाठीं । तेणें तुट
3033 वोस घर वस्तीस काह्मा । तैसें द
3034 व्याघ्रामुखीं सांपडतां गाय । त
3035 व्याघ्रामुखीं सांपडे गाय । अद्
3036 व्यापक जनार्दनीं व्यापूनि राहि
3037 व्यापक तें नाम अनंत ब्रह्माडीं
3038 व्यापक तो हरी पंढरीये राहिला ।
3039 व्यापक विठ्ठल नाम तेव्हाचि होई
3040 व्यापका हा जनार्दन । जगाची भरल
3041 व्यापुनी जगीं तोचि उरला । तो व
3042 व्यापूनियां भरला देव । रिता ठा
3043 व्यास वाल्मिक नारद मुनी । नित्
3044 व्यासादिका गाती ज्यासी । शुक स
3045 व्याही जांवयांच्या कोडी । पोषि
3046 व्रजात कोणे एक वेळेशी । आले गर
3047 व्हावें निसंतान । हेंचि एक बरे
3048 शंख चक्र पद्म विराजत करी । बाप
3049 शत वरुषांची घेउनी आला चिठ्ठी ।
3050 शत वर्षाचा कउल घेउनी । आलासी य
3051 शतावती श्रवण अधिक पैं जालें ।
3052 शब्द आदि मध्य अंती । उच्चारिता
3053 शम दम तप शौच आणि क्षमा । आर्जव
3054 शम दम साधन । नामावांचुन न करीं
3055 शय्याशयन आणि शेजार । तें अवघें
3056 शरण आलों तुझियां पायां । कॄपान
3057 शरण गेलियां संतांसी । तेणें चु
3058 शरण शरण नारायणा । आम्हां दीना
3059 शरणागत आलिया नुपेक्षी सर्वथा ।
3060 शरणागता कृपाळु उदार पंढरीराणा
3061 शरणागता नुपेक्षी हरी । ऐसी चरा
3062 शहाणा तो जाण रे । उद्धवा आत्मत
3063 शहाणा हो म्हणविती । हरिभक्ति क
3064 शांती क्षमा दया ज्ञानविज्ञान ।
3065 शांतीचेनि मंत्रें मंत्रुनी विभ
3066 शाकार भारे मस्तकीं वाहिले । घर
3037 शाब्दिक शब्दाचा करिती कंटाळा ।
3068 शास्त्रज्ञ पंडित हो कां वेदवक्
3069 शास्त्रवेत्ते ज्ञानी नामपाठ गा
3070 शिकलासे टाणटोणा । तेणें ब्रह्म
3071 शिकविलें नाईके वचन । वारितां क
3072 शिणले ते वेद श्रुती पैं भांडती
3073 शिणल्या भरल्या विठोबाचें नाम ।
3074 शिणसी कां रे वायां । वाचे वदे
3075 शिव ऐसा मंत्र सुलभ सोपा रे । ज
3076 शिव भोळा चक्रवती । त्याचे पाय
3077 शिव शिव अक्षरें दोन । जो जपे र
3078 शिव शिव नाम वदतां वाचे । नासे
3079 शिव सांगे गिरजेप्रती । रामनामे
3080 शिवनाम उच्चारा । तेणें कळिकाळा
3081 शिवनाम उच्चारी । आळस न करी क्ष
3082 शिवनामाची कावड खांदीं । आम्हीं
3083 शिवरात्र व्रत करी यथाविधी । भा
3084 शिवाचे हृदयीं नांदसी श्रीरामा
3085 शिव्या देतां यासी हांसतसे सुखे
3086 शिष्यापासून सेवा घेणें । हें त
3087 शुकादिक योगी रंगले श्रीरंगीं ।
3088 शुचि अथवा अशुचि । परि श्रीरामन
3089 शुद्ध करूनियां मन । नारायण चिं
3090 शुद्ध ज्याचें मन । तया आवडे की
3091 शुद्ध ब्रह्माज्ञानाचा धडा । पं
3092 शुद्ध स्फटिके आपुलें रुप देखे
3093 शुद्धभाव चित्तीं । तरी कांहीं
3094 शुद्धभावें गावें नाम श्रीहरींच
3095 शुद्रादिक वर्ण त्याचे पाय धुती
3096 शुन्य निरशुन्य तयामाजीं बीज ।
3097 शेषादिक श्रमले न कळे ज्याचा पा
3098 शेषादिक श्रमले वेद मौनावले । प
3099 शोभती दोनी कटीं कर । रुप सांवळ
3100 श्याम चतुर्भुज पीतांबरधारी । श
3101 श्यामसुंदर मूर्ति विटेवरी साजि
3102 श्रमोनी वाउग्या बोलती चावटी ।
3103 श्रवण नयन घ्राण रसन । यमाजीं क
3104 श्रवणीं ऐकेन तुमचें गुणनाम । व
3105 श्रवणीं ऐकोनी पाहावया येणें ।
3106 श्रीकृष्ण न्यावा गोकुळा । पायी
3107 श्रीक्षेत्र पंढरी शोभे भीमातीर
3108 श्रीगुरुंचें नाममात्र । तेंचि
3109 श्रीगुरुकृपें दत्त वोळखिला । ह
3110 श्रीगुरुचें नाममात्र । तेंचि आ
3111 श्रीगुरुच्या चरणागुष्ठीं । वंद
3112 श्रीगुरुपायीं ठेवींतुं विश्वास
3113 श्रीगुरुराया पार नाहीं तव गुणी
3114 श्रीगुरुराया स्वामी दिनानाथा ।
3115 श्रीगुरुसारखा वंद्य नाहीं त्रि
3116 श्रीगोविंदा मधुसूदना । ऐशा नाम
3117 श्रीज्ञानदेवा चरणीं । मस्तक अस
3118 श्रीज्ञानदेवें येउनी स्वप्नांत
3119 श्रीदत्त ऐसी ज्याची वाचा पढे ।
3120 श्रीपांडुरंग सदगुरु हें स्वामी
3121 श्रीपांडुरंगाचे दरुशन । वास पं
3122 श्रीमुख साजिरें कुंडलें शोभती
3123 श्रीमुखाचें सुख पाहतां पाहतां
3124 श्रीरम ऐसें वदतांचि साचें । पा
3125 श्रीराम जयराम वदतां वाचे । पात
3126 श्रीराम व्यापक कीं एकदेशी । हे
3127 श्रीराम श्रीराम वाचे म्हणतां ।
3128 श्रीराम श्रीराम सदा ज्याचे वाच
3129 श्रीरामनाम पावन क्षितीं । नामे
3130 श्रीरामानामें तारिलें पाषाण ।
3131 श्रीरामानामें तुटती यातना । म्
3132 श्रीरामानें जगाचा उद्धार । करि
3133 श्रीरामासी राज्याभिषेचन । इंद्
3134 श्रीविठ्ठलांचें नाम मंगल । अमं
3135 श्रीशंभुचें आराध्य दैवत । क्षण
3136 श्रुतिशास्त्रां अति दुरी । तो
3137 श्रुतीशास्त्रांचा आधार । पुराण
3138 श्वानाचा तो धर्म करावी वसवस ।
3139 श्वानाचिये परी धांवे । विषयासक
3140 षडवैरियांचा करावा आधीं नाश । म
3141 संकल्प विकल्प जाण । हेंचि मनाच
3142 संकल्प विकल्प नका वायां । धरा
3143 संकल्पाचा आन ठाव । नाहीं भाव द
3144 संकल्पे विकल्पें रामानाम घेतां
3145 संगती बावनाचें रावलों सर्व भाव
3146 संचित क्रियामाण । केलें सर्वाच
3147 संचित माझे वोखटें देवा । तुम्ह
3148 संत आधीं देव मग । हाचि उगम आणा
3149 संत आमुचे देव संत आमुचें भाव ।
3150 संत आले वरले दिंडीं । हातीं खु
3151 संत उपाधिरहित । नाहीं तया दुसर
3152 संत कृपाळुं उदार । ब्रह्मादिका
3153 संत केवळ घातकी पाही । परी त्या
3154 संत जाती हरिकीर्तनी । त्यांच्य
3155 संत ती मंडळी महाद्वारां आली ।
3156 संत ते देव देव ते संत । ऐसा हे
3157 संत ते सोईरे सांगाती आमुचे । त
3158 संत ते सोयरे जिवलग सांगाती । भ
3159 संत दयाळ दयाळ । अंतरीं होताती
3160 संत देवाचा लाडका । देव तेणें क
3161 संत भलते याती असो । परी विठ्ठल
3162 संत मायबाप म्हणतां । लाज वाटे
3163 संत श्रेष्ठ संत श्रेष्ठ । पातक
3164 संत सज्जन जिवलग माझे । त्यांचे
3165 संतचरणरज वंदुनीं तत्त्वतां । स
3166 संतचरणी सेवा घडे । भाग्य पहा ह
3167 संतचरणीं आलिंगन । ब्रह्माज्ञान
3168 संतचरणीं जीवभाव । ठेविला देह व
3169 संतचरणीं विश्वास । धरुनी राहिल
3170 संतचरणीं सावधान । ज्याचें जडले
3171 संतचरणींचा महिमा । कांहीं न कळ
3172 संतचरणीचें रजःकण । तेणें तिन्ह
3173 संतजनाची मिळाली मिळणी । रामनाम
3174 संतदरुशनें लाभ होय । ऐसा आहे अ
3175 संतद्वारी कुतरा जालों । प्रेमर
3176 संतपूजन देव । तुष्टतसे वासुदेव
3177 संतभेटीचा आनंदु । सुखसागर परमा
3178 संतमहिमा न वदतां वाचा । नोहे स
3179 संतवचने साधे मुक्ति । संतवचनें
3180 संतवचनें देव जोडे । सायुज्य मु
3181 संतसंगत घडे । सायुज्यता जोडे ॥
3182 संतसंगतीने झाले माझे काज । अंत
3183 संतसंगे तरला वाल्हा । पशु तरला
3184 संतसमागमें सुखाची ते राशी । म्
3185 संतसुखसागरीं । बुडी दिधली निर्
3186 संतसुखा नाहीं पार । तेणें आनंद
3187 संतसेवा केल्यापाठीं । कैंची सं
3188 संतां द्यावें आलिंगन । सांडुनि
3189 संतां निंदी जो पामर । तो दुराच
3190 संतांचा उपकार । सांगावया नाहीं
3191 संतांचा दास तो देवाचा भक्त । त
3192 संतांचा महिमा । नाहीं द्यावया
3193 संतांचा महिमा वर्णावा किती । अ
3194 संतांचा विभुती । धर्मालागीं अव
3195 संतांची आवडे तो देवाचाही देव ।
3196 संतांची जो निंदा करितो चांडाळ
3197 संतांचे चरणतीर्थ घेतां । अनुदि
3198 संतांचे चरणीं । सुख घेईन मी धण
3199 संतांचे ठायीं नाहीं द्वैतभाव ।
3200 संतांचे संगती । पाप नुरे तें क
3201 संतांचे सुख जिहीं अनुबहविलें ।
3202 संतांच्या दरुशनें । तुटे जन्मम
3203 संताअंकीं देव वसे । देवाअंकीं
3204 संताचा करी जो अपमान । तोचि जाण
3205 संताचा महिमा देवचि जाणें । देव
3206 संताचिया माथां चरणांवरी माझा ।
3207 संताचिये घरीं होईन श्वानयाती ।
3208 संताचिये द्वारी होईन द्वारपाळ
3209 संताचिये परिवारी । लोळेन मी नि
3210 संताचिये पायीं । भावे ठेविलीआं
3211 संताचिये पायीं मज पैं विश्रांत
3212 संताची जो निंदी देवासे जो वंदी
3213 संताचें चरण ध्यातां । हारपली ज
3214 संताच्या विभुती जगासी उपदेश ।
3215 संतापोटीं देव वसे । देवा पोटीं
3216 संतावाचोनियां नाम नये हातां ।
3217 संतावाचोनियां सुख कोठें नाहीं
3218 संध्यावंदनीं प्रणव जपावा । वाच
3219 संन्यासी करी गृहस्थाश्रम । तेथ
3220 संपत्ती देखोनि म्हणती माझें मा
3221 संपत्ती संतती मजला नावडे । स्व
3222 संसाई परजनीं बुडतों महाडोहीं ।
3223 संसार असार जाणोनि निर्धार । के
3224 संसार तो गज । राम पंचानन सहज ॥
3225 संसार पसर करिसी तळमळ । कां रे
3226 संसार पाल्हाळ सांगती परिकर । न
3227 संसार म्हणसी माझा । कां रे गुं
3228 संसारकूपीं हरि पडियेलों श्रीहर
3229 संसारा आलिया जा रे पंढरीपुरा ।
3230 संसारा आलिया प्राणी । तया यमाच
3231 संसाराचा धाक घेऊनियां पोटीं ।
3232 संसाराचा हेत राहिला मागें । अं
3233 संसाराचें सुख कोण पैं सांगती ।
3234 संसारासागरी बुडालिया प्राणी ।
3235 संसारीं असोनी जीनन्मुक्त भक्त
3236 संसारीं तरले बोलती ते कुडे । ज
3237 सकळ गोडिये जें गोड आहे । तें र
3238 सकळ तपांचें तें तप । सोपा रामम
3239 सकळ तीर्थे । घडती करितां नामस्
3240 सकळ देवा शिरोमणी । सकळ तीर्थे
3241 सकळ देवांचा जनिता । त्रिगुण सत
3242 सकळ देवांचा नियंता । माझी विठ्
3243 सकळ दोषा मुगुटमणीं । निंदी जनी
3244 सकळ पापांपासोनि मुक्त । वाचे उ
3245 सकळ प्रपंचाचे भान । तें तंव मृ
3246 सकळ संकल्पांचा त्याग । करितां
3247 सकळ साधनांचें फळ । रामनामचि के
3248 सकळ साधनांचें सार । जनार्दन इत
3249 सकळ साधितां साधन । नामावांचुन
3250 सकळ सुख रामनामीं आहे । परमामृत
3251 सकळ सुखाचे जें सुख । तेंचि सोल
3252 सकळ सुरां मुगुतमणीं । जो का त्
3253 सकळांमध्यें श्रेष्ठ । शिवनाम ज
3254 सकळीं ध्याइला सकळीं पाहिला । प
3255 सकळीक तीर्थे पाहतां डोळा । निव
3256 सका साधनांचें सार । मुखी नामाच
3257 सकाम निष्काम । वाचे गातां रामन
3258 सकाम निष्काम वदे नामावळी । सर्
3259 सकामासी स्वर्गप्राप्ती । ऐशी ब
3260 सक्षत्वे जीत त्याचा होय अंत ।
3261 सखी पुसे सखियेसी । युगें जालीं
3262 सखीये अनुतापें वैराग्यतापें अत
3263 सगुण चरित्रें परम पवित्रें साद
3264 सगुण निर्गुण नोहे वृक्ष । पाहत
3265 सगुण निर्गुण बुंथींचे आवरण । ब
3266 सगुण निर्गुण मूर्ति उभी असे वि
3267 सगुण रूपडें अद्वैत बुंथी । घेऊ
3268 सचेतनी द्वेष अचेतनीं पूजा । भक
3269 सतीं केला उपकार । मज निर्धार ब
3270 सत्त्व रज तम गेले निरसोनी । दृ
3271 सत्पद तें ब्रह्मा चित्पद तें म
3272 सत्य असत्य दोनीं देहींच भासत ।
3273 सत्य करी आपुलें वचन । आमुचें क
3274 सत्यपुरीं ऐसें म्हणती तेरेसी ।
3275 सत्यसत्य ब्रीदावळी । नाम उत्तम
3276 सदगुरु तोचि जाण । जो अपरोक्ष स
3277 सदगुरुसी शरण जाय । त्यासी ब्रह
3278 सदा नामें घडे आचार । नामें साध
3279 सदा वसे अंगीं शांती । चारी मुक
3280 सदा वाचे नामावळी । नित्य जिव्ह
3281 सदा सर्वकाळ नाम मुखीं गाये । आ
3282 सदा सर्वकाळ बाइलेचा दास । होउन
3283 सदा सर्वकाळ मनीं वसे देव । तेथ
3284 सदा सर्वकाळ वाचे । नाम जया श्र
3285 सदा सुरवर सुख तें इच्छिती । ऐस
3286 सदाशिव अक्षरें चार । जो जपे नि
3287 सदैव आवडे ज्यां कीर्तन । धन्य
3288 सदोदित मना निवृत्तीचे पायीं ।
3289 सदोदीत गाय श्रीराम गुण । धन्य
3290 सद्गदित कंठ बाष्प पैं दाटत । ज
3291 सन्मानुनी ब्राम्हण राज्यीं बैस
3292 सन्मुख देखोनियां भेटी धांवा ।
3293 सप्त दिन जेणें गोवर्धन धरिला ।
3294 सप्तपुर्‍या क्षेत्र पवित्र सोप
3295 सप्तपुर्‍यांमांजीं पढरी पावन ।
3296 सप्रेम करितां भजन । नोहे भावाच
3297 सप्रेम नाचोनि वाजवा टाळी । गर्
3298 सप्रेमें करितां भजन । तेणें घड
3299 सबराभरित देव असोनी जवळी । व्यर
3300 सम असे सुखदुःख । संत त्यासी म्
3301 सम आणि विषम हीं तो काळाची फळें
3302 समचरणीं उभा चैतन्याचा गाभ । त्
3303 समचरणीं मन माझे वेधलें । तें व
3304 समसाम्य सर्वाभुतीं । ज्यासी घड
3305 समसृष्टीं । म्हणो नये थोर सान
3306 समाधि घेतली आळंदी । भोंवतीं शो
3307 समाधि निवृत्ति म्हणतां । हारे
3308 समाधीचें स्थान हरिकीर्तन । येर
3309 समुद्र क्षोभे वेळोवेळीं । योगि
3310 समुद्रवलयांकित तीर्थ । स्नानें
3311 समुद्रवलयांकित पृथ्वी पाहतां ।
3312 समुळ मुळीं पाहतां पाहण्या उपरम
3313 समूळ कमानेतें दंडावें । मग शिर
3314 सर्प बिळामाजीं रिगें । हें तो
3315 सर्पे धावोनि धरिल्या तोंडीं ।
3316 सर्पें दर्दुर धरियेला मुखीं ।
3317 सर्व इंद्रियांचे पुरले कोड । न
3318 सर्व कर्म मदर्पण । करितां मन श
3319 सर्व देवांचा हा देव । उभा राहे
3320 सर्व देशीं सर्व जीवीं तो हरी ।
3321 सर्व पर्वकाळ दत्त वदतां वाचे ।
3322 सर्व भावें सुख असतां घेई अनुता
3323 सर्व महाराजाचा रावो । विटेवरी
3324 सर्व साधनांचें सार । वाचे उच्च
3325 सर्व सामोग्री ते भरुनी ठेविली
3326 सर्व सिद्धि मनोरथ । पंढरीनाथ प
3327 सर्व सुखाची लहरी । ज्ञानाबाई अ
3328 सर्वकाळ आठवीं पाय । हाचि होय स
3329 सर्वकाळ ज्यांचा नेम । वाचें श्
3330 सर्वकाळ सुख रामनामीं । ऐसा ज्य
3331 सर्वभवें दास झालों मी उदास । त
3332 सर्वभावे जे झाले उदास । धरुनिय
3333 सर्वभावें तुज आलों मी शरण । भे
3334 सर्वभावें दास होती सदगुरुचे ।
3335 सर्वभावें विनवणी । मस्तक चरणीं
3336 सर्वभावें शरणागत । जाहलों निश्
3337 सर्वसुखाची उघडली खाणी । श्रीमु
3338 सर्वस्व हरुनी म्हणसी बळीसी । म
3339 सर्वां आदि मुळ कळे अकळ । तो भक
3340 सर्वांगी सुवास परि तो उगला न र
3341 सर्वांघटीं बिंबोनी ठेला । तो ह
3342 सर्वांचा तो आत्मा कळली तया खूण
3343 सर्वांचा तो आत्मा कळली तया खूण
3444 सर्वांचे जे मूळ सर्वांचे जें स
3445 सर्वांभुतीं दया । साधु म्हणावे
3446 सर्वांमाजीं सार नाम विठोबाचे ।
3447 सर्वांवरी वरिष्ठ सत्ता । वाचे
3448 सर्वाघटीं बिंबला व्यापुनी राहि
3449 सर्वाठायीं ज्याची सत्ता । तो भ
3450 सर्वात्मक भरला देवो । तेथें न
3451 सर्वाभुतीं तुझें रुप । हृदयीं
3452 सर्वाभुतीं दिसे देव । जया ऐसा
3453 सर्वाभुतीं सारखा भाव । येणें म
3454 सलगीनें सर्प हातीं तो धरिला ।
3455 सलीलकमलदलाक्ष राजीवलोचनु । परे
3456 सहज तो चेंडु समान फळी । झेलुं
3457 सहज नाम आठवितां । यमा पडे धाक
3458 सहज सहज ऐशा करिताती गोष्टी । प
3459 सहज सुखासनीं अनुसुयानंदन । पाह
3460 सहजची पूजा पुरे । श्रम वाउगांच
3461 सहस्त्र मुखांचा वर्णितां भागला
3462 सहस्त्रदल कमलाकर । कंठीं अर्पि
3463 सहा चार अठरा बारा जे वर्णिती ।
3464 सहा ते भागले वेवादती सदा । सहा
3465 सहा शास्त्र चारी वेद । नामापास
3466 सांगतां ते खुण न बिंबे पोटीं ।
3467 सांगती ते ज्ञान तैसें । श्वान
3468 सांगती लोकां गुरु करा । आपुली
3469 सांगे बहु सोपया गोष्टी । करूं
3470 सांगें ब्रह्माज्ञान गोष्टी । म
3471 सांगेन तें धरा पोटी । वायां चा
3472 सांडा सांडा वायां छंद । धरा गो
3473 सांडिला प्रपंच जाहलोंसे उदास ।
3474 सांडी परापवाद खोडी । घेई विठ्ठ
3475 सांडी पां सांडी संसाराचा छंद ।
3476 सांडी मांडी नको करूं । वाउगा भ
3477 सांडोनिया संतसेवा । कोण हेवा म
3478 सांडोनियां विठाबाई । कां रें प
3479 सांडोनी आचार करती अनाचार । ब्र
3480 सांपडलें होतों भ्रमाचियां जाळी
3481 सांबें बोधियेला कृपावंत विष्णु
3482 सांवळा देखिला नंदाचा । तेणें आ
3483 सांवळा श्रीकृष्ण राखितो गाई ।
3484 सांवळें कोंवळें ढवळें ना पिवळे
3485 सांवळें सानुलें म्हणती तान्हुल
3486 साकर दिसे परि गोडी न दिसे । ते
3487 साकरेची गोडी साकर सांडुनि उभी
3488 साक्षात्कार होतां । साच बद्धता
3489 साक्षीभूत आत्मा म्हणती आहे देह
3490 सागरींची लहरी । मी एक म्हणे सा
3491 साचपणें देवा शरण पैं जाती । तय
3492 साचपणें माझें करावें धांवणें ।
3493 साजिरें सुंदर श्रीमुख पाहतां ।
3494 साडंआ वाउगे ते बोल । वाचे म्हण
3495 सातवा तो सर्वाठायीं वसे । शंकर
3496 साती भागीरथी सत्रावीची धार । स
3497 सात्विकाभरणें रोमासी दाटणे । स
3498 साधक सर्वदा पुसती । कोण बाधा च
3499 साधकांसी साधतां ज्ञान । तंव आड
3500 साधन कांहीं नेणें मी अबला । श्
3501 साधन कांहीं नेणें मी अबळा । शा
3502 साधन कासया श्रम ते करावे । निव
3503 साधन तें साधा वाचे । नाम म्हणा
3504 साधन तें सार पंढरीचीवारी । आन
3505 साधन नको आणिक कांहीं । करी लवल
3506 साधन सोपें नाम वाचे । पर्वत भं
3507 साधनें कासया करसी रे गव्हारा ।
3508 साधावया परमार्था । साह्य नव्हत
3509 साधावया स्वरुपसिद्धी । सिद्ध स
3510 साधिता साधन योगी शिणताती । तेथ
3511 साधु म्हणावें तयासी । दया क्षम
3512 सानपणासाठीं गर्भवास सोसी जगजेठ
3513 सानपणें तरले अनंत भक्त अपार ।
3514 सानपणें धूरु अढळी बैसला । सानप
3515 सानपणें साधे सर्व येत हातां ।
3516 सानुले तानुले राम आणि कृष्ण ।
3517 सायासाचा न करी सोस । एक आंस सं
3518 सायासाचा श्रम न करुं पसारा । व
3519 सायासाचें बळ । तें आजी जाहलें
3520 सारांचे सार गुह्मांचें निजगुह्
3521 सारुनी दृश्य देखतां जालीसे ऐक्
3522 सारुनी भोजनें कीर्तनीं बैसले ।
3523 सावध ऐकें साजणी । प्रवेशतां रा
3524 सावध पाहतां तुम्हीं ज्ञानाचें
3525 सावधान सर्व आहे । तुझे हात आणि
3526 सिद्धि साधक जया ह्रुदयीं ध्यात
3527 सीमगीयाचे सणीं । रामकृष्ण न म्
3528 सुंदर तें ध्यान मांडिवर घेउनी
3529 सुंदर बाळका म्हणती गोपिका यशोद
3530 सुंदर मुख साजिरें कस्तुरी मळवट
3531 सुंदर विभुति लावी अंगीं । मिरव
3532 सुंदरु बाळपणाची बुंथी घेऊनी श्
3533 सुकुमार हरीची पाउलें । सुंदर ह
3534 सुख अनुपम्य संतसमागमें । अखंड
3535 सुख अपार संतसंगीं । दुजें अंगी
3536 सुख एक आहे हरि आठवितां । इतर ज
3537 सुख बहु असे आम्हां । तुझा गाता
3538 सुख रामनामें अपार । शंकर जाणें
3539 सुखकर मुर्ति रुप रेखेवीण । उभा
3540 सुखदुःखांचिया कोडी । संतदरुशने
3541 सुखरुप धन्य जाणावा संसारी । सद
3542 सुखरूप असतां म्हणे माझें माझें
3543 सुखवोनि पतंग दीपावरी पडे । परि
3544 सुखाची विश्रांति सुख समाधान ।
3545 सुखे संसारा हा करी । वाचे उच्च
3546 सुखें मुख सोज्वळ पहातां दृष्टी
3547 सुटला म्हणतां बांधला होता । मु
3548 सुदर्शन घेऊनि हातीं । पावला तो
3549 सुदामा सवंगडी । त्याची बहु गोड
3550 सुर्य आहे डोळा नाहीं । तेथें प
3551 सुलभ सोपारें नाम मुखीं गातां ।
3552 सूर्य अंधारांतें नासी । परी तो
3553 सेवितां कथासार अमृत । तेणें गो
3554 सेवेंचे कारण मुख्य तो सदभाव ।
3555 सेवेची आवडी । आराम नाहीं अर्धघ
3556 सैराटगोधनें चालती वनां । तयामा
3557 सोईरे धाईरे आम्हीं संतजन । तया
3558 सोनियांचा देव सोनियाचें देऊळ ।
3559 सोनियाचा दिवस आजी झाला । संतसम
3560 सोपा मंत्र द्वदश अक्षरीं । वाच
3561 सोपा मंत्र वाचे हरीहरी म्हणा ।
3562 सोपा वृक्ष फळासी आला । विठ्ठलन
3563 सोपानदेव नाम पावन परम । आणिक उ
3564 सोपी नामावळी । वाचे वदावी सकळी
3565 सोपें वर्म अति सुगम । मुखे स्म
3566 सोमवार व्रत एकादशीं करी । त्या
3567 सोलींव ब्रह्माज्ञान सांगत जे ग
3568 सोळा सहस्त्र गोपी भोगुनी बह्मा
3569 सोहं नव्हे नाद । कर्णद्वयाचा भ
3570 सोहं नव्हें प्रपंच ज्ञान । अंत
3571 सोहमाची साक्षा मंत्र तोचि दीक्
3572 स्त्रियांचें सगतीं । नोहें परम
3573 स्त्री पुत्र दारा धन । देखोनिय
3574 स्थापक व्यापक सर्वदेशीं भरला ।
3575 स्थिर करुनियां मन । वाचें गावा
3576 स्थूल देहाचा विचार । हातां आलि
3577 स्थूळ ना सुक्ष्म कारण ना महाका
3578 स्नान दानाचें एक फळ । त्याहुनी
3579 स्नानसंध्या शौचाचार । स्वधर्म
3580 स्नानाचा परिकळा स्वरवण अडथळा ।
3581 स्पर्श कराल मजसी तरी विठोबाची
3582 स्मरण स्वयाती नलगे ती जपमाळ हा
3583 स्मरता निवृत्ति पावलो विश्रांत
3584 स्वगोत्र परगोत्र यांचा भरंवसा
3585 स्वजनीं जनार्दन विजनीं जनार्दन
3586 स्वप्नवत देह स्वप्नवत संसार ।
3587 स्वप्नवत संसार माना हा निर्धार
3588 स्वप्नामाजीं अनिरुद्धें देखिली
3589 स्वप्नामाजीं नेणें देवा । करी
3590 स्वप्नामाजीं बंधन । जागृति पाह
3591 स्वप्नीं चालतां लवलाही । आडामध
3592 स्वप्नींचा भांबावला । म्हणे मज
3593 स्वप्नें दिसे स्वयेंचि नासे ।
3594 स्वयंप्रकाशामाजीं केलें असें स
3595 स्वरुप सुंदर अति विशाळ । नेत्र
3596 स्वर्ग जयाची पायरी । मोक्ष ज्य
3597 स्वर्ग नरक इहलोक । यांची प्रीत
3598 स्वर्ग मृत्यु पाताळ सर्वावरी स
3599 स्वर्गासुख आम्ही मानुं जैसा ओक
3600 स्वहित हित विचारीं मानसीं । का
3601 स्वहिताकारणें संगती साधुची । भ
3602 स्वानंदे आवडी दत्त पाहुं गेलों
3603 स्वामीदर्शनें पतिता आनंद । देव
3604 स्वामीसी तो पुरे एक भाव गांठीं
3605 स्वामीसेवका अबोला । ऐसा जन्मचि
3606 स्वाहिताकारणें विचार न कळे । स
3607 हमामा घाली राम अवतारीं । कैकईच
3608 हमामा घालूं सोई । सांभाळूं शिव
3609 हमामा पोरा हमामा । घुंबरींवाजे
3610 हमामा बाळा घालीं । नको पडों का
3611 हमामा बोला बाळा । खोटा सोडुनी
3612 हमामा भाई हुंबरी । खेळों भाई ह
3613 हमामा भाई हुंबली । गोपाळ वासुर
3614 हमामा माडिला कान्होबा भाई । हम
3615 हमामा हुंबरी घालुं नका एक भावे
3616 हमामा हुबरी खेळती एक मेळा । ना
3617 हरि बोला देतां हरि बोला घेतां
3618 हरि बोला हरि बोला नाहीं तरी अब
3619 हरि म्हणा बोलतां हरि म्हणा चाल
3620 हरिकथा परिसोनि जरी देखसी दोष ।
3621 हरिकथा श्रवण परिक्षिती सुजाण ऐ
3622 हरिकिर्तन नामोच्चर । जे नर करि
3623 हरिकीर्तनालागीं प्रल्हाद गाढा
3624 हरिकीर्तनें चित्त शुद्ध । जाय
3625 हरिखाची गुढी बोधावा आला । अहंक
3626 हरिचिया दासां दाही दिशा । भावे
3627 हरिचे ते दास । ज्यांचा पंढरीसी
3628 हरिनाम भजन कल्लोळ जेथे सदा । न
3629 हरिनाम स्मरतो म्हणोनि आचरसी दो
3630 हरिनामामृत सेवी सावकाश । मोक्ष
3631 हरिनामीं ज्याची प्रीती । सदा व
3632 हरिनामें तरले । पशुपक्षी उद्धर
3633 हरिप्राप्तीसी उपाय । धरावें सं
3634 हरिभजनीं घेतां गोडी । निवारे ज
3635 हरिभजनीं घेतां गोडीं । निवारे
3636 हरिवांचुनी ठाव रिता कोठें आहे
3637 हरिस्मरणीं सावध व्हावें । स्वह
3638 हरिहरं भेद । नका करुं अनुवाद ।
3639 हरिहरांचे चिंतनीं । अखंड वदे ज
3640 हरिहरांसी जे करिती भेद । ते मत
3641 हरी म्हणोनी टाकी पाय । तया लाभ
3642 हरीचे नामें हरीचे भक्त । उद्धर
3643 हरीचें चिंतन हरीचें हृदयीं । ह
3644 हरीचें पाहतां श्रीमुख । सुखावल
3645 हरीनामामृत तरले अपार । व्यास व
3646 हरे भवभय व्यथा चिंतनें । दुर प
3647 हर्षा नमाये अंबरीं । येऊनियां
3648 हाती सांपडतां वर्म । वाउगा श्र
3649 हातीं कमंडलु दंड । दत्तमुर्ति
3650 हामे आपले सोवते घरछे । रात आयो
3651 हासोनिया राधा बोले यशोदेशी । य
3652 हित अनाहिताचीं असतीं वचनें । त
3653 हिताकरणें तुम्ही सांगतसे गुज ।
3654 हींच दोनी पैंक साधनें । साधकें
3655 हीच मुख्य उपासना । तुमच्या चरण
3656 हीन जे पामर नावडे वाचे नाम । स
3657 हृदयस्थ अत्माराम नैणती । मूर्ख
3658 हृदयस्थ असोनी कां रे फिरसी वाय
3659 हृदयस्थ जया नाहीं ठावा देव । प
3660 हृदयीं नांदें संदेह मूळ । तेथे
3661 हृदयीं परमात्मा नांदे परिपुर्ण
3662 हृदयीं सदा नाम जपे राम । तया ब
3663 हृदयींच स्नान हृदयींच ध्यान ।
3664 हृदयींचे देव हृदयींच भक्त । हृ
3665 हें तों अवघें फजितीचें भांड ।
3666 हें शरीर नाशिवंत साचें । जायाच
3667 हें सहजवि थोरावले । पृथ्वी आप
3668 हेंचि एक खरें । सदा वाचे नाम स
3669 हेंचि कलीमाजीं साधन । आवडी कीर
3670 हेंचि वेदोक्ति निजसार । आत्मा
3671 हेंचि साचें बा साधन । मुखीं ना
3672 हेंची माझी मणींची आस । करा दास
3673 हेचि देवासी विनंती । संतसेवा द
3674 हेमवंताच्या पोटीं एक जन्मली गो
3675 हो भलो तुम नंदन लालछे । मुजे ग
3676 होई शरणागत भाकी रे करुणा । तरी
3677 होईन मी दास कामारी संताचा । सं
3678 होउनि विठोबाचा दास । करी आस दु
3679 होउनी उदास । मागा प्रेम सावकाश
3680 होउनी भक्तांचा अंकिला । पुरवित
3681 होउनी मानभाव । अवघा बुडविला ठा
3682 होऊनि सावधान चित्ता । उपमन्यूच
3683 होऊनियां विष्णुभक्त । शिवनिंदा
3684 होऊनी आभारी । राहिलासे द्वारीं
3685 होऊनी वैष्णव । जो कां निंदी सद
3686 होणार जणार न चुके कल्पांतीं वा
3687 होतां द्वारपाल लाज वाटे थोरी ।
3688 होती पोटासाठीं संत । नाहीं हेत